Το OlymposVoice.blogspot.com δημοσιεύει κατ΄αποκλειστικότητα, την πρώτη συνέντευξη του Δημοσιογράφου της εφημερίδας ΕΠΤΑ κ. ΒΑΓΓΕΛΗ ΖΑΜΑΤΖΑ αντιστρέφοντας για τον ίδιο τους ρόλους καθώς μετά από δεκάδες συνεντεύξεις που έχει πάρει, "δίνει" συνέντευξη πρώτη φορά! Μιλάει για την πορεία του, τα ΜΜΕ στα οποία έχει εργασθεί, το κυνήγι της είδησης, τα γεγονότα που σημάδεψαν τη δημοσιογραφική καριέρα του ως τα σήμερα, για την ενημέρωση, το μέλλον των εφημερίδων και άλλα και φυσικά για τον ΠΙΕΡΙΚΟ και την αγαπημένη του ομάδα, τον ΠΑΟΚ...!
Θεοχάρης Μπικηρόπουλος
συγγραφέας-blogger
Ερ.: Πόσα χρόνια στο επάγγελμα; Θυμάσαι το πρώτο σου άρθρο ή ρεπορτάζ;
Απ.: Από τη δημοσιογραφία ζω από το 1997, αλλά η πρώτη μου επαφή με τον χώρο ήταν το 1989 όταν στο Ράδιο Φάρος, μου εμπιστεύθηκε (αν και μόλις είχα τελειώσει την Α’ Λυκείου) μια εκπομπή οικολογικού περιεχομένου, ο Ευγένιος Ολύμπιος. Πραγματικά δεν θυμάμαι ποιο ήταν το πρώτο ρεπορτάζ που έκανα για εκείνη την εκπομπή, αν και έχω κρατήσει όλες τις εκπομπές ηχογραφημένες σε κασέτες… το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχουν πλέον κασετόφωνα!
Ερ.: Έχεις εργασθεί σε όλα τα μέσα, στον τύπο, το ραδιόφωνο, την τηλεόραση. Αν και είναι αλληλένδετα αυτά για έναν επαγγελματία τι σε μαγεύει περισσότερο;
Απ.: Χωρίς σκέψη, το ραδιόφωνο! Το πιο «μαγικό» μέσο αναμφισβήτητα. Βέβαια, είναι ωραίο και το γεγονός να βλέπεις αγνώστους να διαβάζουν στο καφενείο ή στη δουλειά τους άρθρα σου στην εφημερίδα, αλλά το ραδιόφωνο είναι άλλο πράμα. Δεν με συγκινεί η τηλεόραση αλλά πληρωνόμουν καλά, όσα χρόνια συνεργάστηκα με τηλεοπτικό σταθμό.
Ερ.: Σήμερα περάσαμε σε μια άλλη εποχή στην οποία η ηλεκτρονική ενημέρωση ήρθε σαν τσουνάμι και ισοπέδωσε τον τύπο. Είναι θέμα μόνον ταχυτήτων στο κυνήγι της είδησης και της αποκλειστικότητας; Πως μπορούσε να επιβιώσει ο τύπος πόσο μάλλον ο τοπικός, μπροστά σε αυτές τις νέες τεχνολογίες;
Απ.: Όπως το λες! Ισοπεδώθηκε ο έντυπος τύπος, γιατί πολύ απλά από το απόγευμα έως το πρωί της επόμενης ημέρας η ατζέντα της επικαιρότητας, συνήθως, έχει αλλάξει. Δεν νομίζω ότι μπορεί να επιβιώσει ο τύπος και δη ο καθημερινός έντυπος τύπος, εκτός και αν υπάρχει κάποιος δυνατός οικονομικός «αιμοδότης». Μόνο ο εβδομαδιαίος τύπος έχει κάποια «ελπίδα» να συνεχίσει να υφίσταται, αλλά εκεί πρέπει να επενδύσει σε θεματολογία που να αντέχει τουλάχιστον μια εβδομάδα. Για να γίνει αυτό όμως πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα απασχόλησης αξιόλογου ανθρώπινου δυναμικού, με άποψη και θέση. Δεν είμαι πολύ αισιόδοξος ότι υπάρχει διάθεση να γίνει κάτι τέτοιο. Ακόμη και οι νεώτεροι συνάδελφοι που εισέρχονται στον χώρο επιλέγουν το «εύκολο».
Ερ.: Στην ψηφιακή εποχή δεν είναι μόνο τα sites, τα blogs είναι και τα social media που έχουν πάρει το μεγαλύτερο μερίδιο στην προτίμηση και κατά συνέπεια στην ενημέρωση των πολιτών… Δημοσιογραφία με τα social media γίνεται;
Απ.: Σε καμία περίπτωση δεν γίνεται δημοσιογραφία με τα social media και ειδικά από fake προφίλ. Ωστόσο, πολλές φορές, μπορείς να μάθεις κάτι που συμβαίνει, να αντλήσεις πληροφορίες και να έχεις μια βάση για να ξεκινήσεις ένα ρεπορτάζ. Οι χρήστες των social media, μπορούν να αποτελέσουν «πηγή».
Ερ.: Έτσι όμως ενημερώνεται και η νεολαία κάτι που δε θα έκανε αγοράζοντας εφημερίδα στο παρελθόν
Απ.: Αυτό είναι γεγονός και πρέπει να το αποδεχτούμε. Και αφού το αποδεχθούμε να προσαρμοστούμε. Δυστυχώς, οι εφημερίδες δεν είναι ελκυστικές για τις νεότερες γενιές. Δεν με ενοχλεί, ο κόσμος αλλάζει. Αν δεν άλλαζε θα είχαμε μείνει ακόμη στην εποχή της εφημερίδας. Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο, είναι ότι ένα μεγάλο μέρος της νεολαίας, μπορεί κατά τύχη να διαβάσει ένα άρθρο ή ένα ρεπορτάζ σε μια εφημερίδα και να μην καταλάβει τις μισές λέξεις και τους μισούς όρους που αναφέρει ο δημοσιογράφος. Και σ’ αυτό δεν φταίει ο δημοσιογράφος ή το μέσο!
Ερ.: Μίλησε μας για τις συνεργασίες σου με τοπικά και μεγαλύτερης εμβέλειας ΜΜΕ;
Απ.: Μην νομίζεις ότι έχω αλλάξει και πολλά μέσα σε 30 χρόνια δημοσιογραφίας! Επαγγελματικά ξεκίνησα από την «Αθλητική της Πιερίας» με τον Γιώτη τον Μαβίνη και παράλληλα έδινα ανταποκρίσεις σε μεγάλες αθλητικές εφημερίδες για τον Πιερικό. Μεγάλο σχολείο το αθλητικό ρεπορτάζ! Μετέπειτα εργάστηκα για περίπου 5 χρόνια στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Κατερίνης. Θα κάνω μια παρένθεση εδώ… Για μένα το Δημοτικό Ραδιόφωνο Κατερίνης, αποτέλεσε ένα πραγματικό Πανεπιστήμιο, από όπου αναδείχθηκαν σημαντικοί συνάδελφοι. Ίσως μόνο εσύ Χάρη να μην έχεις περάσει από εκεί! Από το 2004 είμαι στην ΕΠΤΑ, όντας από τους πρώτους που συνέβαλαν στο να εδραιωθεί η συγκεκριμένη εφημερίδα στην περιοχή μας, σε μια περίοδο σκληρού ανταγωνισμού. Δεν είμαι άνθρωπος γενικά που αλλάζει εύκολα εργασιακό χώρο. Φεύγω μόνο όταν αρχίζω να αισθάνομαι πως πλέον «δεν με σηκώνει το κλίμα» και αυτό που κάνω δεν με γεμίζει.
Επίσης, είχα την τύχη να συνεργαστώ με την TV-100! Για μένα η συνεργασία με τη Δημοτική Τηλεόραση Θεσσαλονίκης ήταν ένα όνειρο ζωής! Μιλάμε για τον πρώτο μη κρατικό τηλεοπτικό σταθμό που εξέπεμψε στη χώρα. Πάρα πολύ καλή συνεργασία, με εξαιρετικούς συναδέλφους. Δυστυχώς η νέα διοίκηση, έβαλε στοπ στην εκπομπή που ασχολούνταν με την Περιφέρεια και μάλιστα, εις βάρος των δημοσιογράφων της Περιφέρειας. Φέρθηκαν όχι απλά άκομψα, αλλά προσβλητικά. Αυτό όμως είναι άλλο θέμα
Ερ.: Στην επαγγελματική σου πορεία, μπορείς να αναφέρεις κωδικοποιημένα, τους τίτλους αν θέλεις γεγονότων που έμειναν όχι μόνο στο αρχείο σου αλλά στο μυαλό σου; Αναφέρομαι στα τοπικά γεγονότα.
Απ.: Αυτό που δεν θα ξεχάσω είναι η απόβαση των ΝΑΤΟϊκών στρατευμάτων στην Γρίτσα, τότε που μαίνονταν ο πόλεμος στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Ήμουν εκεί και το κάλυπτα για το Δημοτικό Ραδιόφωνο. Δεν υπάρχει κάτι άλλο που να έχει χαραχθεί έντονα στο μυαλό. Ίσως, η επίσκεψη αστραπή του τότε πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή στη «Ζευς» το 2007, αλλά και τα εγκαίνια –ας πούμε εγκαίνια- του νέου νοσοκομείου Κατερίνης το 2009.
Ερ.: Ποια πρόσωπα σου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση από όλα αυτά που έκανες συνέντευξη μαζί τους;
Απ.: Σίγουρα ο Δήμος Μούτσης! Είμαι περήφανος που δέχθηκε να μου μιλήσει, αφού είχα βάλει λυτούς και δεμένους για να τον πείσουν! Και δεν είναι μόνο αυτό! Η συνέντευξη έγινε τηλεφωνικά και μετά από μερικές μέρες θα ερχόταν στην Κατερίνη. Όταν γνωριστήκαμε από κοντά, ήδη κυκλοφορούσε η ΕΠΤΑ με τη συνέντευξή του. Μόλις συστηθήκαμε, μου είπε «Εσύ ήσουν; Πραγματικά από τις καλύτερες συνεντεύξεις που έχω δώσει. Δεν το μετάνιωσα!» Εκείνη την ώρα έγινα ελαφρύτερος κατά 200 κιλά! (γέλιο)
Είμαι πολύ ικανοποιημένος επίσης που κατάφερα και έκανα συνέντευξη, τον Μανώλη Ρασούλη, τον Λαυρέντη τον Μαχαιρίτσα, το αείμνηστο στρατηγό Γρυλλάκη, αλλά και τον υπέροχο Θύμιο Καρακατσάνη! Μάλιστα, για τον Καρακατσάνη κατέβηκα με το αυτοκίνητο στην Αθήνα, έκανα τη συνέντευξη και επέστρεψα την ίδια μέρα!
Ερ.: Θα υπάρχουν εφημερίδες μετά από 10 χρόνια;
Απ.: Κοίτα, προέχει να υπάρχουμε εμείς σε 10 χρόνια! (γέλιο) Θα στοιχημάτιζα όμως ότι οι εφημερίδες θα υπάρχουν μόνο σε… μουσείο.
Ερ.: Υπάρχει αντικειμενική είδηση;
Απ.: Εύκολη η απάντηση. Όχι! Απόλυτα αντικειμενική δεν υπάρχει. Για αυτό πάντα ο αναγνώστης θα πρέπει να λαμβάνει υπόψιν του, πριν «υιοθετήσει» την είδηση, ποιος την γράφει, ποιο μέσο την μεταδίδει, ακόμη και τον χρόνο που «σκάει» στη δημοσιότητα αυτή
Ερ.: Μήπως τα έτοιμα δελτία τύπου έχουν αντικαταστήσει το ρεπορτάζ; Υπάρχει σήμερα «μάχιμη» δημοσιογραφία;
Απ.: Δεν φταίνε τα δελτία τύπου που δεν υπάρχει μάχιμη δημοσιογραφία. Φταίει ότι μείναμε λίγοι, για να κάνουμε πολλά πράγματα σε λίγο χρόνο. Ας δούλευα σε ένα συγκρότημα που θα είχα τη δυνατότητα να ασχολούμαι μόνο με το ρεπορτάζ και θα σου έλεγα εγώ αν υπάρχει μάχιμη δημοσιογραφία ή όχι. Το 2004 στην ΕΠΤΑ ήμασταν 7, 8 δημοσιογράφοι! Απίστευτος αριθμός για εβδομαδιαίο έντυπο, για αυτό και είχε και πάρα πολλά ρεπορτάζ. Βέβαια, υπήρχε και αγορά που μπορούσε να στηρίξει ένα τέτοιο μέσο. Όσο για τα δελτία τύπου, είναι απίστευτο πόσες ειδήσεις και πόσα θέματα μπορούν να προκύψουν, ακόμη και από αυτά.
Ερ.: Υπάρχει διαχωριστική γραμμή μεταξύ των πόρταλ και το μπλογκ ή υπάρχει σύγχυση μεταξύ μπλόγκερ και δημοσιογράφων, λόγω της «ταυτότητας» που δόθηκε από τους bloggers;
Απ.: Είναι δύο διαφορετικά πράγματα, τα οποία όμως δεν έχουμε καταφέρει να διαχωρίσουμε στα μάτια του αναγνώστη. Ο μπλόγκερ κάνει το κέφι του και απλά χρησιμοποιεί το blog του για να εκφράσει τις απόψεις του ή τέλος πάντων να δημοσιεύσει όσα ενδιαφέρουν τον ίδιο. Το portal είναι διαφορετικό. Μπορεί να δημοσιεύει απόψεις, αλλά η βάση του είναι κυρίως η έγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση η οποία κατατίθεται ενυπόγραφα. Είναι άλλο να λες ανώνυμα πως ο «Ψι είναι λαμόγιο του κερατά» και άλλο βάζοντας το ονοματάκι σου από κάτω και με ανάλογη επιχειρηματολογία για να μην καταλήξεις κατηγορούμενος! Όποιος δεν έχει κάτσει στο σκαμνί, δεν ξέρει…
Ερ.: Καθημερινά μέσα στην είδηση. Ποια εικόνα έχεις διαμορφώσει για την οικονομική και πολιτική κατάσταση στη χώρα.
Απ.: «Το χειμώνα ετούτο άμα τον πηδήσαμε, για άλλα 10 χρόνια άιντε καθαρίσαμε». Και ισχύει και για την Πιερία
Ερ.: Ποια θεωρείς σήμερα που μιλάμε ότι είναι τα φλέγοντα ζητήματα που απασχολούν τα μέσα αλλά κυρίως τους αποδέκτες, τους αναγνώστες;
Απ.: Νομίζω ότι στην παρούσα φάση νούμερο 1 θέμα είναι ό,τι σχετίζεται με την πανδημία του κορονοϊου. Είναι όντως από τα πραγματικά θέματα που απασχολούν τους αναγνώστες! Μην νομίζεις ότι πάντα, τα ουσιαστικά θέματα ενδιαφέρουν τους αναγνώστες! Σπάνια συμβαίνει
Ερ.: Βλέποντας τους μετρητές των θεμάτων στην ηλεκτρονική εφημερίδα, ποια θέματα είναι αυτά που παίρνουν τα περισσότερα «χτυπήματα»; Ποια είδηση έλκει το ενδιαφέρον ή την περιέργεια του πολίτη;
Απ.: Απογοήτευση… Κάνεις ένα θέμα 5.000 λέξεις, μια εβδομάδα εργάζεσαι για να μαζέψεις στοιχεία, να κάνεις συνεντεύξεις, να δώσεις ολοκληρωμένη εικόνα και τα αποτελέσματα πενιχρά για τον κόπο που έκανες! Βγάζεις μια φωτογραφία τα καινούργια κάγκελα στο σιντριβάνι ή ένα δέντρο που έπεσε από τον άνεμο και σπάνε τα κοντέρ! Τι να πούμε και τι να μιλήσουμε!
Ερ.: Ποια θέματα πιστεύεις ότι θα απασχολήσουν την Πιερία στο μέλλον;
Απ.: Αν ήξερα ποια θέματα θα απασχολήσουν την Πιερία στο μέλλον θα είχα κάνει ήδη αποκλειστικό (γέλιο). Από την εμπειρία μου μπορώ να πω, πως τα θέματα κάνουν κύκλο, όπως και η ιστορία άλλωστε. Η επικαιρότητα επαναλαμβάνεται με μικρές ή και μεγαλύτερες παραλλαγές. Το ζήτημα είναι ότι είμαστε πολύ δυσκίνητοι σε πράξεις. Όσο δεν θα τρέχουν οι πράξεις, άρα και οι αλλαγές, η επικαιρότητα πάνω-κάτω θα επαναλαμβάνεται και το πολύ-πολύ να αλλάζουν τα πολιτικά πρόσωπα που πρωταγωνιστούν! Τα οποία πολιτικά πρόσωπα είναι «αναλώσιμα», αντίθετα με τους δημοσιογράφους. Ξέρεις πόσους δημάρχους, πόσους βουλευτές και πόσους προέδρους ή διοικητές έχω γνωρίσει ή και έχω συνεργαστεί, που σήμερα δεν τους θυμάται κανείς; (γέλιο)
Ερ.: Με τα πολιτιστικά η πλειοψηφία των ντόπιων δημοσιογράφων συμμετέχει μάλλον τυπικά. Γιατί ανθρώπους που όλοι μέρα είναι στη γραφή και το διάβασμα, δεν τους έλκει, η λογοτεχνία λχ.;
Απ.: Νομίζω κανείς δημοσιογράφος δεν διαβάζει λιγότερο ή δεν γράφει λιγότερο από τον πιο πολυγραφότατο λογοτέχνη. Θα μου πεις τι διαβάζει ε; Εκατομμύρια λέξεις καθημερινά και άλλες τόσες μπορεί να γράφει! Η λογοτεχνία είναι μέσο έκφρασης. Ο δημοσιογράφος έχει καθημερινά ανοιχτή τη «βαλβίδα εκτόνωσης συναισθημάτων» και ίσως για αυτό δεν έχει ούτε τη διάθεση, ούτε το πάθος να «λογοτεχνήσει». Δεν σου κρύβω όμως ότι θα ήθελα να είχα το χρόνο, αλλά και την ψυχική ηρεμία ώστε να επιχειρήσω να γράψω κι εγώ. Αν δεν γίνει ωστόσο, δεν έγινε και κάτι! Υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που γράφουν εξαιρετικά πράγματα…
Ερ.: Πέρασες και από το αθλητικό ρεπορτάζ, είσαι και οπαδός. Ξεκινάω πρώτα από τον ΠΙΕΡΙΚΟ. Πιστεύεις ότι θα καταφέρει η ιστορική ομάδα μας να επιστρέψει στα σαλόνια;
Απ.: Η αλήθεια είναι ότι έχω πολλά χρόνια να παρακολουθήσω παιχνίδι του Πιερικού. Μου αρέσει που η ομάδα έχει προπονητή τον Θανάση Παπαβασιλείου. Παρακολουθούσα τα αποτελέσματα που έφερναν οι προηγούμενες ομάδες του και είμαι βέβαιος ότι ο ίδιος έχει τη διάθεση και το πάθος να πάει την ομάδα ένα βήμα παραπάνω. Μην ξεχνάς ότι προέρχεται από τα σπλάχνα του Πιερικού! Όμως όπως έχει δείξει η ιστορία, δεν φτάνει μόνο η διάθεση ή το πάθος, ούτε καν τα χρήματα για να προχωρήσει και να διακριθεί μια ομάδα. Δεν ξέρω πόσα από αυτά διαθέτει ο Πιερικός, ωστόσο δεν απαγορεύεται σε κανέναν να κάνει όνειρα! Θα ήθελα πολύ να ξαναδώ τον Πιερικό στα μεγάλα σαλόνια…
Ερ.: Δε μπορώ να μη σε ρωτήσω για την αγαπημένη σου ομάδα. Τι θα κάνει φέτος ο ΠΑΟΚ;
Απ.: Θα κερδίσει σίγουρα τον Ολυμπιακό! (γέλιο). Ό,τι και να κάνει, παραμένει λατρεία για μένα αυτή η ομάδα! Εμείς οι ΠΑΟΚτσήδες δεν γίναμε ΠΑΟΚ για τα αποτελέσματα ή τα πρωταθλήματα. Ο ΠΑΟΚ αντιπροσωπεύει πολλά περισσότερα πράγματα και για αυτό άλλωστε κατάφερε να επιβιώσει στα γεμάτα καρκίνο Ελληνικά πρωταθλήματα. Ευτυχώς ήρθε ο Ιβάν Σαββίδης και στην κυριολεξία τον έσωσε από τον αφανισμό. Είναι θέμα χρόνου πάντως, να ξαναζήσουμε μεγάλες στιγμές σαν αυτές του 2019.
 |
| 1998, στα γραφεία της εφημερίδας ΑΘΛΗΤΙΚΗ της ΠΙΕΡΙΑΣ |