20.10.24

ΗΛΙΑΣ ΤΣΕΧΟΣ. Εφ ΄όλης της ύλης μια ανατρεπτική συνέντευξη στο ….OlymposVoice: "Όταν οι άνθρωποι γίνουν θεοί, τα βιβλία θα είναι η κατοικία τους".

Ο Ηλίας Τσέχος γεννήθηκε το 1952 στο Γιαννακοχώρι Νάουσας. Από το 1976 έως το 2001 στην Αθήνα, δέκα χρόνια στα μπαλέτα "Δόρας Στράτου" 1976/1986 ως χορευτής.
Συνεργάστηκε στις κινηματογραφικές ταινίες των Κούνδουρου, Τζεφιρέλι, Αγγελόπουλου, Ζερβουλάκου, Ψαρρά, Αχουριώτη, Χαραλαμπόπουλου, Σμαραγδή, Ρακιντζή, Χούρσογλου κ.ά.
Έχει εκδώσει 10 ποιητικές συλλογές
Ποιήματα έχουν μελοποιηθεί από τους Τάσο Γκρούς, Θόδωρο Αντωνίου και το γκρουπ "Αγάντα".
Από το 2002 δημοσιογραφεί σε τοπικές εφημερίδες των νομών Ημαθίας και Πέλλας. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, Γερμανικά, Λιθουανικά, Αλβανικά, Ιταλικά.

Στη ζωή και το έργο του αναφέρονται τα ντοκιμαντέρ του Ηλία Ιωσηφίδη «Από πέτρα και χρόνο» 2009, «Ή σταγόνα ή ωκεανός» 2010.
Έχει αναδείξει Το Φαράγγι Της Κράστας και Το Μονοπάτι Των Πηγών, στο Γιαννακοχώρι Νάουσας.
Τι εμπνέει τον Ηλία Τσέχο; Γιατί ο κόσμος ''φαίνεται'' χορτάτος και δεν θέλει ανθρώπινες μοιρασιές; Δεδομένου ότι "το 10% των Ελλήνων διαβάζουν 1-3 βιβλία το χρόνο", είναι μια καλή επιλογή, " τα βιβλία της περιφέρειας: έχουν μεγάλη χάρη!"
Ένας άνθρωπος που από την πρώτη στιγμή πιστεύεις ότι είναι "έξω καρδιά¨, τι φοβάται πιο πολύ στη ζωή και γιατί θεωρεί ότι ευτυχία είναι η ...δυστυχία;
Επιμέλεια:
Θεοχάρης Μπικηρόπουλος
Συγγραφέας -Blogger

   
1. Πως ξεκίνησε το συγγραφικό/εκδοτικό σας ταξίδι;
Αργά θα έλεγα, στα 22 έτη μου, Θεσσαλονίκη 1974, στα 25 μου, Αθήνα 1977 και το 1978 η α' ποιητική συλλογή '' Έρημη Αλήθεια '' εκδόσεις Διογένης, του αείμνηστου Κώστα Κουλουφάκου, εξαντλημένη και η γ΄ έκδοση, το 2ο βιβλίο '' Ταγμένα '' 1980, πάλι εκδόσεις Διογένης και ακολούθησαν άλλα15 βιβλία μέχρι τις μέρες μας, έχοντας 3 σε εργασιακούς ρυθμούς και εκδοθέντα μέχρι το 2027, υγεία να έχουμε! Άρχισα να γράφω όταν θέλησα να ακούω τον εαυτό μου, γιατί, μέχρι τότε, άκουγα τους άλλους, τους άλλους άκουγα.

2. Tι σας εμπνέει;
Ο χρόνος στις στιγμές που γεννιέται, ο τόπος στο φως που ζει, η καθημερινότητα όταν γιορτάζει, ο ξαφνικός έρωτας όταν όλα τα δίνει από την αρχή, η πολιτική της δικαιοσύνης, της ισότητας, της ειρήνης, ο εξοπλισμός από καθαρές ματιές, σεβαστές συμπεριφορές, αλλαγές στο άψε σβήσε, τα χρώματα αφώτιστα και φωτιστά, το μεγαλείο της φύσης, οι πτώσεις των θρησκειών, το ρημάδι των ανίκανων 97% κυβερνήσεων στη γη... Δεν με εμπνέει ο σκουπιδότοπος ψυχών και σωμάτων, η ελπίδα, η σκατονοικοκυρά, η κουραδομαγκιά, η αποτυχία του χρήματος, διαίρει και βασίλευε, η επιχειρηματική αρπαχτή, η Δύση, ο καπιταλισμός! 
Με εμπνέουν και δεν με εμπνέουν τα δώσε πάρε που εύκολα χάνεσαι στην αραχτή. 
Με εμπνέουν και δεν με εμπνέουν οι επιβεβαιώσεις, οι ακυρώσεις, οι υπερηφάνειες, οι εξιστορήσεις παρελθόντων, τα δοξασμένα, τα σκουπιδογαβγίσματα!

3. Γιατί αυτό που γράφετε θέλετε να το μοιραστείτε με τον κόσμο;

Μπα! Μπορεί και να μην το θέλω... Το έχει η Ποίηση να κουβαλά το πλήθος, το όλον, το οικουμενικό, το δόσιμο. Αυτό είναι το κλειδί της, το δόσιμο... Άσε που ο κόσμος ''φαίνεται'' χορτάτος και δεν θέλει ανθρώπινες μοιρασιές σε σύνορα και ιδιοκτησίες. Με τον ''λίγο'' κόσμο θα εννοείς βέβαια!!!
   
4. O Charles Baudelaire, σε μία περίοδο που τα όρια της λογοτεχνίας και της ποίησης ήταν συγκεχυμένα, είχε γράψει «Να είσαι ποιητής, ακόμη και στον πεζό λόγο». Στη σημερινή εποχή, υπάρχουν όρια ανάμεσα στην ποίηση και στην πεζογραφία;
Ας είναι συγκεχυμένα! Και σήμερα υπάρχει αυτό. Να είσαι ποιητής όπου κι αν ευρίσκεσαι, είτε γράφοντας είτε προσλαμβάνοντας ή πεζογραφώντας, γιατί η ποίηση σε συναντά παντού, στην αλληλογραφία, στη ζωγραφική, στη μουσική, στο χορό, στο βάδην, στη καρδιά, στην πέτρα που κυλά, στον ώμο που τα πάντα κουβαλά ή φορτώνεται το τίποτα.
   5. Μιλήστε μας για την τελευταία σας έκδοση.

Φορτωμένο το 2024! 
Έχουμε ''Ο Λωτός δεν ξεχνά'' Φεγγίτης 2024 και ''Ελεύθερες Εξορίες'' Ανάλεκτο 2024, αφού, το β΄, έχει εκδοθεί ψηφιακά το 2019 και εν τύπω, πλήρως αναθεωρημένο, φέτος. 
Ομολογώ πως ήταν αναγκαία η αναθεώρηση! ''Ο Λωτός δεν Ξεχνά'' μου έδωσε τη χαρά να συναντήσω τη γραφή του πρώτου βιβλίου ''Έρημη Αλήθεια'' 1978, ανταμώνοντας τη νιότη μου, ενώ οι ''Ελεύθερες Εξορίες'' με οδήγησαν σε νέους σταθμούς, σε ταχύτερες ράγες.

6. Τι πιστεύετε ότι αποκομίζει από το βιβλίο σας ο αναγνώστης ;

Αν το συναντήσει, αν το κρατήσει στα χέρια του, αν το διαβάσει, αυτό που θα τον συναρπάσει είναι το ζευγάρωμα με τον εαυτό του, φωτεινό ή σκοτεινό, επιπλέοντα ή εις στον πάτο, να αποκαλυφτούν αυτά που κρύβει, ορατά κι αόρατα που τον ταλανίζουν, να χαϊδέψει το μ΄ αρέσει - δεν μ΄ αρέσει κι άλλα... Το βέβαιο είναι πως θα εισπράξει μια φωνή που οδηγεί σε νέες αναπνοές, σε άλλη ματιά, μιας καινούργιας αγκαλιάς, μίας αγάπης της εμπιστοσύνης, έστω και σαν πιθανότητα. 
Ναι! Το βιβλίο είναι ο φίλος που χαμογελά, αγκαλιάζει, λούζει, χτενίζει, ντύνει, λερώνει, σε φτύνει όποτε χρειαστεί. 
Ναι, όταν οι άνθρωποι γίνουν θεοί, τα βιβλία θα είναι η κατοικία τους. 
Κρίμα που δεν αγαπιέται το βιβλίο στην Ελλάδα σήμερα και αύριο.

7. Τα έργα σας, αποτυπώνουν - και - την εποχή τους, (την περίοδο της δημιουργίας);

Είναι Κανόνας! Φωτογραφίζουν, κινηματογραφούν, χορογραφούν, συνθέτουν ή αναλύουν εποχές και χρόνια, ιδιαίτερα στιγμές, συνθέτοντας την ιστορία του σύμπαντος. 
Είναι οι κατ΄ εξοχήν σπασμένοι καθρέφτες του Χρόνου, οι ενδιάμεσοι χαράς λύπης, ζωής και θανάτου, με λίγα λόγια, εκδίδουν την εποχή τους.

8. «Αν ένα πουλί μπορούσε να πει με ακρίβεια τι τραγουδάει, γιατί τραγουδάει, και τι είναι αυτό που τραγουδάει, δεν θα τραγούδαγε», είπε ο Πωλ Βαλερύ. Η ποίηση που «δεν καταλαβαίνουμε» ποιους αφορά;
Αχ! Ίσως το πουλί να τραγούδαγε δέκα φορές περισσότερο... Ποιους αφορά η ποίηση; 
Δηλαδή ποιος ζει, ποιος πεθαίνει; 
Δυστυχώς τα όνειρα δεν είναι αυστηρά και το ''ξύπνημα'' δεν είναι υποχρεωτικό. 
Το γράψαμε κάπου:
 Ποίηση είναι η πέτρα που πίσω έριξες και είσαι εσύ.



9. Τα τελευταία χρόνια, με όσα ζούμε, έχετε επηρεαστεί στη σκέψη;
Μόνο στην πίκρα της! 
Είναι γελοίο να ζούμε και να συντηρούμε δύο ογκώδεις πολέμους, τόσο μακριά τόσο κοντά, το ψέμα να το επιβάλλουμε ως αλήθεια, το άχαρο να το ονοματίζουμε χαριτωμένο, η νεολαία να λερώνει τα γεράματά της, ο θάνατός σου υγεία μου. Μεγάλο ρεζίλι σας λέω και πικρό... Ανυπόφορη η γη από την τεμπελιά των ανθρώπων, έχετε γεια βρυσούλες... κόσμοι και επειδή σας έχουν για σκουπίδια, γίνατε σκουπίδια και πετιέστε όπου λάχει, Χα!!!
   
10. Επηρέασε την πολιτική σας σκέψη; Έχετε αναθεωρήσει κάτι σε σχέση με τις πολιτικές πεποιθήσεις σας;

Η πολιτική σκέψη κι αν δεν απουσιάζει! Έγινε καρέκλα, τα δικά σου δικά μου, είναι η πρώτη του χωριού, η τελευταία στην πόλη, βρέχει χιονίζει τον κώλο της ποτίζει, η τρέχουσα πολιτική μεγάλη απατεώνισσα, η σκέψη της τσέπης, η σκέψη της πρωτιάς, η σκύλα σκέψη στείρα... Κρίμα στο μπόι σου καλέ πολιτική, στραβή, κουτσή, ανάποδη, παρ΄ όλα αυτά επιλεγμένη, άρα καλά παθαίνεις κοινωνία, δεν μαθαίνεις, δεν βαθαίνεις και λαθαίνεις. Ευτυχώς αλλάζουν όλα, θέλουμε δεν θέλουμε, αργά, νωρίς, βαθιά, πλατιά και ύστερα από μισό αιώνα, τόσο μεγάλη η κακομοίρα καθυστέρηση!

11. Ποιο θεωρείτε ως το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι συνάνθρωποί μας, οι φίλοι, οι γείτονές σας;


Ο κακός, ο κακός εαυτός τους, η κακοχριστιανοσύνη τους, οι κατάρες και οι ευχές τους μέρα παραμέρα, η αγραμματοσύνη ανθηρά, το σκουπιδαριό μέσα και έξω τους. Το μεγαλύτερο; Να μην λύνουν το πρόβλημα! Φορτώνουν το ένα μετά το άλλο στην καμπούρα τους και απομένουν παντού και πάντα απροβλημάτιστοι, μίζεροι, ίδιοι και χαμογελώντας για όλα αυτά!!!

12. Με ποιον/ποια πολιτικό θα θέλατε να βγείτε για φαγητό ή ποτό και θα θέλατε να του/της πείτε όλα όσα πιστεύετε ότι πρέπει να ακούσει ένας πολιτικός;

Χα! Με την Λιάνα Κανέλλη για σκέψη, με τον Δημήτρη Κουτσούμπα για Κοινωνία, σε πορσελάνες με ολόχρυσα κουτάλια, αστακούς γυμνούς, γευστικούς συνδυασμούς γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, ως και το μοίρασμα της Κύπρου... Και πως η διαχείριση του χρήματος, του πλούτου, δεν είναι και η πρώτη προτεραιότητα...
   
13. Τι θα του λέγατε για τον πολιτισμό, τις τέχνες και ιδιαίτερα για το βιβλίο και τη φιλαναγνωσία;

Μωρέ δοκιμιακές ερωτήσεις! Από που να αρχίσω και που να τελειώσω; Πάμε Πίσω ορέ, πίσω... Πίσω ολοταχώς. Εμπορευματοποιούνται τα πάντα, ξεπουλιούνται τα πάντα, για το στομάχι τα πάντα, το 10% των Ελλήνων διαβάζουν 1-3 βιβλία το χρόνο, το 90% μην τους είδατε... Μεγάλη πρόοδος σας λέω!!!

14. Σκληρή αλήθεια, απογοητευτική...Πως «ονειρεύεστε» το συγγραφικό σας μέλλον; Τι θα θέλατε να σας συμβεί;


Να είμαι πάντα καινούργιος, αληθινότερος, εξάγγελος, εμπνευσμένος, αναπτυσσόμενο σύμπαν, σπάνιος ευωδός και θα επιθυμούσα να με αναλάβει ένας εκδοτικός οίκος, διασώζοντας τα άπαντά μου, εκδίδοντας και τα επόμενα, σημαντικά, τρία βιβλία στα σκαριά, 
α) Πέντε αιώνες συγγραφής στη Νάουσα - 140 συγγραφείς, 540 βιβλία - 
β) Γ' Τόμος '' Ανθολογία Ποντιακής Ποίησης - η Δίγλωσσος'' και
 γ) Ανθολογία Ιαπωνικής Ποίησης, 4 Περίοδοι, 12ος - 21ος αιώνας, μαζί με τον Γιώργο Ε. Μακρίδη και... Να διαβάζει ο κόσμος, να διαβάζει, μάτια μου!

15. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας Έλληνες και ποιοι ξένοι συγγραφείς και ποια βιβλία τους είναι τα αγαπημένα σας;

Είναι μεγάλο το χαλί, 10.000  βιβλία, 5.000 συγγραφείς... Κάθε βιβλίο με δυνάμωνε, με επαναστατούσε, με όργωνε, με έσπερνε, με φύτρωνε, με θέριζε, με ζύμωνε, με φούρνιζε ψωμί σε κάθε τραπέζι...

   

16. Με ποια κριτήρια επιλέγετε ένα βιβλίο;


Αγαπώ τα βιβλία που με επιλέγουν και κάμποσα είναι αδιάβαστα ακόμα!!! Και ας παινέψουμε τα βιβλία της περιφέρειας: Έχουν μεγάλη χάρη!

17. Ποιο βιβλίο διαβάσατε τελευταία;

Γιατί να το αποκαλύψω; Τι θα χρυσώσει το απάντημα; Άσε που διαβάζω τρία βιβλία ταυτόχρονα, εναλλάσσοντας αντοχές, τις προσλαμβάνουσες εντάσεις, τις παράλληλες πληθώρες!

18. Το κάνω κι εγώ...Την παράλληλη ανάγνωση μέχρι και 5 βιβλία....Να προλάβω....!
Mε ποιους Έλληνες και ξένους λογοτέχνες θα θέλατε σε μια νυχτερινή έξοδο να βγείτε παρέα μαζί;

Με όλους τους αποθανόντες αγαπημένους μου και να μην ξημέρωνε ποτέ. 
Τωρινούς; 
Δεν έχουμε και μεγάλα μεγέθη, μα τρέφουμε το νέο συγγραφικό αίμα του επόμενου αιώνα, αν αυτός διαβάσει τον μεθεπόμενο!

19. Τι φοβάστε πιο πολύ από όλα σαν άνθρωπος;

Την προσβολή των γηρατειών.
 Λες και παίρνει η ζωή πίσω ό,τι σου έδωκε πριν! Φοβούμαι την αποβολή της σοφίας και την φυλάκιση του σπέρματος στην μαλακία...

20. Τι εκτιμάτε περισσότερο στους φίλους σας;

Αφού δεν υπάρχουν!

21. Τι σημαίνει για εσάς ευτυχία;

Δυστυχία!

22. Το προσωπικό σας απόφθεγμα;

Ναι ή Όχι
Η ζωή επανάληψη
Δεν αγαπώ τις επαναλήψεις

ή
Κοινωνία
Είσαι πιο πικρή
Από τον θάνατό μου

   
23. Θέλουμε να χαρίσετε στους αναγνώστες του «OlymposVoice» ένα ποίημα...

Δύο!

Η Ποίηση
Η Ποίηση πάντα να κερνά ένα χαστούκι
Και να σ΄ αφήνει να κερνάς δύο

Η Γραφή

Έγραφα ή γράφω
Συνειδητοποιώ
Πως έπραττα ή πράττω
Για να ζήσω τον κόσμο
Που ήθελα να ζήσω
Όχι αυτόν που ζω


Σας ευχαριστώ πολύ κ. Τσέχο...

Κι εγώ ευχαριστώ OlymposVoice, Θεοχάρη Μπικηρόπουλε...





  



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ 

Ο Ηλίας Τσέχος γεννήθηκε το 1952 στο Γιαννακοχώρι Νάουσας. Από το 1976 έως το 2001 στην Αθήνα, δέκα χρόνια στα μπαλέτα"Δόρας Στράτου" 1976/1986 ως χορευτής. 
Συνεργάστηκε στις κινηματογραφικές ταινίες των Κούνδουρου, Τζεφιρέλι, Αγγελόπουλου, Ζερβουλάκου, Ψαρρά, Αχουριώτη, Χαραλαμπόπουλου, Σμαραγδή, Ρακιντζή, Χούρσογλου κ.ά.

Έχει εκδώσει 10 ποιητικές συλλογές
: «Έρημη αλήθεια» Κέδρος 1978, «Ταγμένα» Διογένης 1980, «Δάφνε πόταμε» Διογένης 1981, «Ανθέμια» Κέδρος 1982, «Τα πάθη που φοράς» Θεωρία 1983, «Φωνές σ’ ένα μουσείο Απρόοπτη ύλη Μύθοι σγουροί» Ηριδανός 1985, «Διώροφο μέλλον» Σύγχρονη Εποχή 1988, Η σταγόνα ή Ωκεανός 3η έκδοση 2011, Νόμοι Αφιερώσεων 2012, » Τα Πλήθη του Ενός» 2013, και προς έκδοση » Αγριόχορτο Στόμα » 2015.

Ποιήματα έχουν μελοποιηθεί από τους Τάσο Γκρούς, Θόδωρο Αντωνίου και το γκρουπ "Αγάντα". 
Από το 2002 δημοσιογραφεί σε τοπικές εφημερίδες των νομών Ημαθίας και Πέλλας. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, Γερμανικά, Λιθουανικά, Αλβανικά, Ιταλικά.

Στη ζωή και το έργο του αναφέρονται τα ντοκιμαντέρ του Ηλία Ιωσηφίδη «Από πέτρα και χρόνο» 2009, «Ή σταγόνα ή ωκεανός» 2010. 
Έχει αναδείξει Το Φαράγγι Της Κράστας και Το Μονοπάτι Των Πηγών, στο Γιαννακοχώρι Νάουσας.


GALLERY