Η ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ και οι ...ΜΑΡΙΟΝΕΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΔΡΟ. Γράφει ο ΟΥΝΑΣ ΤΣΩΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Με αφορμή το τελευταίο νομοσχέδιο για την παιδεία,το οποίο τέθηκε σε διαβούλευση μέχρι τις 6 Μαΐου 2020,θα ήθελα να θέσω κάποιους
προβληματισμούς. Επειδή....
εδώ και χρόνια παρακολουθώ αρκετά νομοσχέδια που κατατίθενται προς διαβούλευση και σε αρκετά έχω συμμετάσχει, παρόλα αυτά το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο:δεν αλλάζει σχεδόν τίποτε παρά τις
προτάσεις που τίθενται με επιστημονικότητα και επιχειρηματολογία.

Πάντα ψηφίζεται το νομοσχέδιο που κατατίθεται από την εκάστοτε κυβέρνηση με
απειροελάχιστες διαφοροποιήσεις.

Θυμάμαι ένα νομοσχέδιο του 2010,  που
παρόλο τις αντιδράσεις των συμμετεχόντων οι οποίες ενδεχομένως να έφταναν και σε ποσοστό 80% επί του συνόλου, δεν άλλαξε κάτι προς αυτή την κατεύθυνση.Έτσι λοιπόν μπήκα στον ''πειρασμό'' να συμμετάσχω και στην
διαβούλευση του τελευταίου αυτού νομοσχεδίου,  αλλά ειλικρινά δεν το
έπραξα και δεν ξέρω αν θα αλλάξω γνώμη,

γιατί θεωρώ ότι είναι χάσιμο
χρόνου.Έχω πολλές αντιρρήσεις επί του παρόντος ως εκπαιδευτικός,  όπως για
παράδειγμα της εισαγωγής της αγγλικής γλώσσας στην προσχολική αγωγή και
της χρησιμότητας αυτής, αλλά και άλλες που δεν είναι του παρόντος να
αναλυθούν . 

Το ερώτημά μου είναι αν αυτή την φορά αλλάξει κάτι επιτέλους
και προσμετρήσουν την άποψη των συμμετεχόντων.  Η διαβούλευση ενός νομοσχεδίου αποτελεί μια άμεση έκφραση
δημοκρατικότητας του πολίτη!
Ας γίνει σεβαστή η γνώμη του!

Ούνας Τσώλης Χρήστος
Εκπαιδευτικός