Μες τα δυο σου χέρια ,
μια πεταλούδα κουρνιάζει.
Μες τα μαλλιά σου
μια σταγόνα βροχής
γλιστράει.
Μες τα μάτια σου
το μέλλον χωράει.
Μες την καρδιά σου
το αίμα σκιρτάει.
Μες στο μυαλό μου είσαι
ο έρωτας.
Δε μπορώ να κρύψω
το πόσο σε θέλω
-αν κρύβεται-
κι ας
κάνεις πως δε βλέπεις.
Θα περιμένω το Μάη:
εποχή
που η φύση κι εσύ- προφανώς -δεν αντιστέκεσαι…
Από τη συλλογή "ΑΛΚΥΟΝΙΔΕΣ ΝΥΧΤΕΣ" του Θεοχάρη Μπικηρόπουλου, 2011
