Αικατερίνεια ΄23 – Φίλοι Μουσείου πόλης Κατερίνης: Έκθεση φωτογραφίας με θέμα “Πρόσφυγες στην Πιερία”. 100 ΦΩΤΟ

Άνοιξε τις πύλες της στο Κέντρο Τεχνών Εννέα Μούσες (πρώην οικία Τσαλόπουλου)η Έκθεση φωτογραφίας με θέμα “Πρόσφυγες στην Πιερία” που διοργανώνουν οι "Φίλοι Μουσείου πόλης Κατερίνης" στα πλαίσια των Αικατερινείων 2023, με ταυτόχρονη παρουσίαση αρχειακού υλικού από το τμήμα Γ.Α.Κ. Πιερίας, κι έκθεση Φωτογραφίας του Θάνου Κόσυβα με τίτλο "Προσφύγων Οικ(ε)ίες Μνήμες".
Στην εκδήλωση μίλησαν οι κκ Γιάννης Ποικιλίδης, Αντώνης Κάλφας,  Θάνος  Κόσυβας και η κ. Χρυσοχοίδη.
Ο κ. Ποικιλίδης  μίλησε για τη σημασία της έκθεσης, η οποία είναι προπομπός του συνεδρίου «Πρόσφυγες στην Πιερία: Ένας αιώνας μνήμης» (στο Συνεδριακό Κέντρο Δήμου Κατερίνης - 1,2 & 3 Δεκεμβρίου 2023) ενώ ο φιλόλογος και ποιητής Αντώνης Κάλφας έκανε μια σύντομη ιστορική αναδρομή, στο "προσφυγικό" της Κατερίνης παρουσιάζοντας στοιχεία από τις πηγές, από το 1913 ως το 2015, στοιχεία που έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον στην ιστορία των 111 χρόνων "ελεύθερης Κατερίνης".
Η κ. Χρυσοχοίδη, υπεύθυνη των ΓΑΚ Πιερίας αναφέρθηκε στο σημαντικό ρόλο των αρχείων καθώς αποτελούν το υλικό -ντοκουμέντο της ιστορίας της Κατερίνης, υλικό ανοιχτό σε όλους όσους ενδιαφέροντα να μελετήσουν και να γνωρίσουν τον τόπο μας χρησιμοποιώντας τις πηγές.

Για τη δική του θεματική έκθεση φωτογραφίας στο βόρειο δωμάτιο του Κέντρο Τεχνών Εννέα Μούσες, "Κατερίνη – Προσφύγων Οικ(ε)ίες Μνήμες", ο Θάνος Κόσυβας εστίασε στα εξής: "Η Κατερίνη υπήρξε τόπος καταφυγής, φιλοξενίας και αποκατάστασης χιλιάδων προσφύγων, γι’ αυτό και χαρακτηρίζεται ως προσφυγική πόλη, μιας και η έλευση των προσφύγων ήταν αυτή που καθόρισε την πορεία της τόσο ιστορικά όσο και πολεοδομικά. Το 1922 η έλευση προσφύγων από τον Πόντο, τη Μικρά Ασία και τη Θράκη και η ένωση τους με ντόπιους, Βλάχους και Σαρακατσάνους, διαμόρφωσε το οικιστικό τοπίο της Κατερίνης σε αυτό που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα. 

Η ένταξη των προσφύγων στη ζωή της πόλης δεν ήταν εύκολη. 

Στις πρώτες δεκαετίες της συγκατοίκησης κυριαρχούσαν οι διακρίσεις ανάμεσα σε «πρόσφυγες» και «ντόπιους», όμως με το πέρασμα του χρόνου τα στερεότυπα αυτά ξεπεράστηκαν και ζούνε αρμονικά μέχρι σήμερα.
Το συγκεκριμένο project αποτελείται από μία σειρά ασπρόμαυρων φωτογραφικών συνθέσεων, με ψηφιακή επεξεργασία των φωτογραφιών στο Photoshop, διασωθέντων παλιών οικιών από τους προσφυγικούς Συνοικισμούς της Κατερίνης: 

Ευαγγελικά, Μυλαύλακο, Παράδεισο, Χηράδικα, Νέα Ζωή, Θρακιώτικα και Μικρασιατών σε συνδυασμό με ασπρόμαυρες παλιές φωτογραφίες που απεικονίζουν πρόσφυγες εγκατεστημένους στην Κατερίνη, που μου τις παραχώρησαν οι «Φίλοι Μουσείου Πόλης Κατερίνης». Έτσι, οικογενειακές φωτογραφίες, από τη ζωή των προσφύγων, όλων των ηλικιών, φωτογραφίες γάμου, φωτογραφίες από σκηνές της καθημερινότητας, από γιορτές, πρωτομαγιές, χορούς και γλέντια, ενθύμια από το στρατό, παρέες στα καφενεία και στον κινηματογράφο αποτυπώνονται πάνω στις παλιές οικίες των συνοικισμών της πόλης και αφηγούνται την ιστορία των ανθρώπων που τις έδωσαν ζωή.
Η έκθεση έχει ως στόχο να κρατήσει, όσο μπορεί, ζωντανές τις μνήμες των προσφύγων μας και να αναδείξει το ιστορικό και αστικό αποτύπωμα της πόλης της Κατερίνης.
Με εργαλείο τη φωτογραφική μηχανή και τη δυναμική των παλιών φωτογραφιών, εκφράζοντας την προσωπική μου ματιά, αφηγούμαι Προσφύγων Μνήμες της πόλης, οι οποίες συνδέονται μαζί της με όρους οικειότητας, μνήμης και νοσταλγίας, χτίζοντας έτσι γέφυρες κληρονομιάς και συνύπαρξης".