ΠΟΣΑ στρέμματα μπορείς να ...χτίσεις πολλαπλασιάζοντας τη σοδιά σου;

Τα αγροκτήματα είχαν αντικατασταθεί από τα θερμοκήπια για την εφαρμογή της υδροπονίας. Μιας παλιάς μεθόδου

του 17ου αιώνα που είχε ωριμάσει και κατακτήσει τον γεωργικό πληθυσμό. Δεν έβλεπες στα χωράφια ντομάτες, κρεμμύδια σπανάκι φράουλες κλπ κλπ…. Μόνο θερμοκήπια όπου οι αγρότες καλλιεργούσαν την παραγωγή τους με την απουσία χώματος.Τα φυτά μεγάλωναν στο νερό με την κατάλληλη προσθήκη θρεπτικών συστατικών.

Ήταν με άλλα λόγια, υδατοκαλλιέργεια, που απαιτούσε ως και 90% λιγότερο νερό από τη συμβατική καλλιέργεια. Η τεράστια αυτή οικονομία στο νερό έκανε την υδροπονία άκρως οικονομικότερη της καλλιέργειας σε χώμα.

Τα φυτά «φυτεύονταν» σε πολύ κοντινότερη απόσταση το ένα από το άλλο και σε ορόφους, διπλασιάζοντας και τριπλασιάζοντας την "έκταση" του αγρότη για παραγωγή και φυσικά σε απόδοση. 

Το μόνο που χρειαζόταν ήταν έκταση γης για καλλιέργεια χωρίς να έχει καμιά σημασία η γονιμότητα του εδάφους που πλέον ήταν παντελώς αδιάφορη. 

Οι καταστροφές από βροχές ή χαλάζι είχαν ελαχιστοποιηθεί σε πολύ μεγάλο ποσοστό, αφού τα θερμοκήπια χτιζόταν με ειδικές προδιαγραφές.

Απόσπασμα από το βιβλίο "Ο Κένταυρος που αγαπούσε τη Γοργόνα" του Θεοχάρη Μπικηρόπουλου.