Πρόκειται για τον άνθρωπο που μας έχει πείσει πως δεν έχει κλάψει ποτέ, δεν λυγίσει στις δυσκολίες και η συνήθης ατάκα που μπορεί να ειπωθεί για αυτόν είναι «Δεν έχει ανάγκη αυτός, τα προσπερνάει όλα!», «Τα καταφέρνει πάντα και παντού μόνος του!».
Η αλήθεια είναι πως όντως εφευρίσκουν τρόπους να ανταπεξέρχονται σε οποιαδήποτε δυσκολία. Σου φαίνεται σαν να του έχουν έρθει όλα τόσα εύκολα. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν «παλεύουν», δεν αγχώνονται, δεν χρειάζονται την βοήθεια κάποιου αλλά αυτό περνάει στα ψιλά γράμματα, η ουσία είναι ότι μπορούν και μόνοι τους!
Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να θέσω ένα ερώτημα.
Έχετε αναρωτηθεί μήπως όλο αυτός ο δυναμισμός δεν πηγάζει ως πηγαίο χαρακτηριστικό αλλά έχει προκύψει ως άμυνα της συναισθηματικής νοημοσύνης, ως αποτέλεσμα κάποιων συγκυριών για να αποκρυφτεί το γεγονός κάποιας ευαισθησίας ή γιατί μάθανε μετά από ορισμένα οδυνηρά βιώματα πως είναι η πιο σωτήρια επιλογή για να προστατεύσουν τον εαυτό τους από στενοχώριες, άγχη και ήττες;
Από όποια αιτία και αν έχει προκύψει αυτός δυναμισμός, δεν παύει να μιλάμε για ένα ανθρώπινο ον που η ανάγκη του για αγάπη, τρυφερότητα και αγκαλιά είναι πρωταρχική. Και αυτοί οι άνθρωποι λυγίζουν, και αυτοί οι άνθρωποι λυπούνται και ίσως επειδή κουβαλούν το «βάρος» όλου αυτού του δυναμισμού να έχουν πιο πολύ ανάγκη από κανάκεμα, για να αποφορτίζονται από το στρες της καθημερινότητας και να φορτίζονται από αγάπη για την συνέχιση της ζωής τους.
Το γεγονός πως δεν εξωτερικεύουν τα συναισθήματα τους, και προτιμούν να διατηρούν ένα παγωμένο προφίλ δεν σημαίνει πως δεν πληγώνονται. Μην επηρεάζεστε από την εικόνα τους! Είναι οι άνθρωποι που εισπράττουν την λιγότερη τρυφερότητα από τους υπολοίπους καθώς πολλοί διστάσουν να τους εκδηλωθούν. Θεωρούν πως η αγάπη τους θα απορριφθεί. Μας χρειάζονται!
Εκδηλώστε τους την αγάπη σας και τον θαυμασμό σας, το πιο πιθανό να ντραπούν και να χαμηλώσουν το βλέμμα…
Συγχαρητήρια μόλις σπάσατε τον πάγο!
Γράφει ο Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής Γιάννης Ξηντάρας