εικοσάρης και κάνεις σχέδια για το μέλλον…
ΝΙΚΟΣ: Εικοσάρης δεν είμαι, αλλά
είμαι νέος. Και νέος είναι ο καθένας, που στα σαράντα, τα πενήντα, τα εξήντα,
έχει τη δύναμη, να κάνει νέο ξεκίνημα.
ΙΟΥΛΙΑ: Αναρωτιέμαι... αν θα πάει μακριά αυτή η βαλίτσα!
ΝΙΚΟΣ: Αναρωτιέμαι, πως θα σηκώσω αυτή… τη βαλίτσα.
Πως μέσα από ένα προφητικό θεατρικό κείμενο, η ανάγκη γίνεται λύση…Ένα σχόλιο για τη «Βαλίτσα» του Θεοχάρη Μπικηρόπουλου.
Το πρώτο θεατρικό έργο, του θεοχάρη Μπικηρόπουλου, το μονόπρακτο «Η ΒΑΛΙΤΣΑ» γράφτηκε το 2006 και κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Σαββίδη» το 2008.
Ο πρωταγωνιστής για τους λόγους που αναφέρονται μέσα στο έργο αποφασίζει να κάνει την υπέρβασή του, να εγκαταλείψει την Αθήνα και να κάνει νέο ξεκίνημα στην ελληνική επαρχία. Η κρίση δεν είχε χτυπήσει ακόμη την πόρτα της Ελλάδας και το ζητούμενο ήταν η ποιότητα της ζωής. Πως ονειρεύεται τη ζωή του; Διαβάστε το παρακάτω απόσπασμα:
«…Θα έχω τη δουλειά, το σπιτάκι μου, θα βγαίνουμε στα Club, και τα ταβερνάκια με τις παραδοσιακές νοστιμιές…και ξέρεις ε.. φαγητά πεντανόστιμα και οικολογικά, κρέατα του βουνού, ελευθέρας βοσκής, από τις πλαγιές του βουνού κατευθείαν στο πιάτο, σαλατικά από το χωράφι του αγρότη χωρίς λιπάσματα, ολόφρεσκα…και τα τσιπουράκια μας, από το γείτονα, από το καζάνι του παραγωγού στο καραφάκι, γνήσιο και ανόθευτο…όλα από την ελληνική γη…
Και τα Σαββατοκύριακα, θα κάνουμε τις εκδρομούλες μας, στους παραδοσιακούς οικισμούς, στα βουνά, μέσα στα δάση με τον καθαρό αέρα, τα ποτάμια, τα πουλιά και τα αγριολούλουδα, να πατάς τη γη και να μυρίζει θυμάρι, ρίγανη…μες την ομορφιά της φύσης, μες την ομορφιά της Ελλάδας μας, μακριά από τις γκρίζες πολυκατοικίες, το θόρυβο και τα καυσαέρια, παρέα με τους καινούριους φίλους που θα κάνουμε, τους αγνούς ανθρώπους της επαρχίας με το χαμόγελο στα χείλη, χωρίς άγχος και μιζέρια…αν βρω μάλιστα μια ωραία μονοκατοικία με τον κήπο, θα βάζω τα ζαρζαβατικά μας, τις ντομάτες, τις πιπεριές, τις μελιτζάνες, όλα τα καλά του κόσμου και τα λουλούδια, τις κόκκινες τριανταφυλλιές, τις ντάλιες τα ζουμπούλια και τους βασιλικούς…Παράδεισος…επιστροφή στη φύση…. και κάθε βράδυ θα κάνουμε ότι θέλουμε χωρίς φόβο σα να είμαστε κυνηγημένοι…
Θα είμαστε ελεύθεροι μαζί και θα γεμίζουμε το χρόνο μας, με αγάπη έρωτα και ευτυχία…Θα αλλάξει η ζωή μας…»
Ποιος θα το περίμενε ότι χρόνια μετά αυτά που ονειρεύεται ο πρωταγωνιστής της «Βαλίτσας» θα ήταν η λύση στην άθλια τροπή που έδωσαν στη ζωή μας οι κρατούντες. Ποιος θα το περίμενε ότι 6 χρόνια μετά η ελληνική επαρχία θα έδινε διεξόδους στα αδιέξοδα των ανθρώπων που η αστυφιλία τους εγκλώβισε στην fake ευδαιμονία του «κλεινόν άστεως»!
Διαβάζοντας τη «Βαλίτσα» μέσα από τα κρυμμένα μηνύματα του έργου, η προτροπή για μια «νέα αρχή» όποτε κανείς την αποφασίσει δεν είναι όνειρο, φτάνει να έχει τη δύναμη «να πάει μακριά τη βαλίτσα» της ζωής του.
«Η ΒΑΛΊΤΣΑ» του Θεοχάρη Μπικηρόπουλου. Εκδόσεις Σαββίδη.
