17.4.24

Ο ΜΑΝΟΣ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ για τα έργα της Ειρήνης Μητούδη που "απογειώνουν". ΦΩΤΟ

 "Είχα τη χαρά να συμμετέχω στο project της «Επίμονης Τέχνης» στη «Στάση Ζωής 2» στην όμορφη ακριτική Φλώρινα. Μια δράση στην οποία 42 έργα τέχνης κοσμούν τις στάσεις αστικών λεωφορείων στην πόλη της Φλώρινας ενω τα αυθεντικά έργα εκτίθενται στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της πόλης. 
Συμμετείχα με δύο έργα: στο πρώτο μου έργο με τίτλο «Κτίριο Γούναρη» έχω αποτυπώσει με πενάκι το κτίριο Γούναρη, το οποίο το συναντάς στην διαδρομή δίπλα από το ποτάμι, (στο κτίριο αυτό στεγάστηκε το Μουσείο Σύγχρονης τέχνης της Φλώρινας απλό το 1992 έως το 2006). Το
απέδωσα με ένα γραμμικό σχέδιο, με έντονα στοιχεία αυστηρής «αρχιτεκτονικής διακόσμησης» -που είναι το κύριο επάγγελμα μου- αλλά και ταυτόχρονα με μια «ανέμελη», αέρινη ζωγραφική πνοή. Με πληθώρα χρωμάτων από ακρυλικά διάνθισα το περιβάλλοντα χώρο, παραπέμποντας στην αύρα όλων των καλλιτεχνών που έχουν παρουσιάσει τα έργα τους εκεί, κατά το παρελθόν. Ας μην ξεχνάμε ότι η Φλώρινα είναι γεμάτη από καλλιτεχνικά αποτυπώματα. Μέρος της πρόσοψης του κτιρίου επίσης διακρίνεται, ανάμεσα σε μαύρα μοτίβα όπου –αν προσέξετε τις λεπτομέρειες – θα βρείτε κρυμμένες λέξεις, λέξεις κλειδιά, λέξεις που ψυχογραφούν την ανθρώπινη φύση, λέξεις που σίγουρα αντανακλούν τον κάθε θεατή για τον δικό του λόγο και θα ήθελα πολύ να τον βάλω στο παιχνίδι της αναζήτησης, του «χαμένου θησαυρού» κατά κάποιο τρόπο, εξερευνώντας και ανακαλύπτοντας την λέξη που πρωταγωνιστεί καθημερινά στην ζωή του. Κάθε μέρα μπορεί να βρίσκει και άλλη λέξη που θα είναι αυτή που θα τον κάνει πιο δυνατό να φτάσει στην επόμενη. Το μαύρο πενάκι διατυμπανίζει την αίγλη του ασπρόμαυρου κτιρίου καθώς έρχεται σε αντίθεση με την έκρηξη των χρωμάτων που το περιβάλει. Και αυτό γιατί όλη η ζωή μας είναι γεμάτη από αντιθέσεις, στην δίκη μου εικαστική γλώσσα οι αντιθέσεις αυτές περιγράφονται με χρώματα, Στην ξενάγηση του φιλότεχνου κοινού και των φοιτητών της Σχολής Καλών Τεχνών από τον γνωστό καθηγητή ιστορίας της τέχνης κ. Μάνο Στεφανίδη, είδα να στέκεται μπροστά στα δύο μου έργα, (με την αγωνία να με κατακλύζει) και να ακούω με πολύ προσοχή, να «ερμηνεύει» και να «εξηγεί» τα δύο μου έργα, με λόγια συγκινητικά, κολακευτικά για μια καλλιτέχνη, «μαρτυρώντας» με την έμπειρη ματιά του και τις γνώσεις, σε όλους ακριβώς αυτά που σκεφτόμουν τις ώρες της δημιουργίας, ως εξής(βλέπε βίντεο):
« Και εδώ στο έργο «Κτίριο Γούναρη», ένας συνδυασμός μοτίβων διακοσμητικών. Πυκνές γραφές που δημιουργούν μια σύνθετη κατάσταση, ένα διάλογο με τον φόντο που είναι γραμμικό σχεδιαστικό, δηλαδή το κτίριο και μέσα αυτή η έκρηξη των χρωμάτων, πανιών, σημαιών, μεταφορικών στοιχείων που το απογειώνουν. Δίπλα στο άλλο έργο, με τίτλο «Flow Rainha», το στρογγυλό, βλέπουμε την ίδια τεχνοτροπία με την ίδια λογική…».
Έκπληξη ήταν επίσης και η πρόσκλησή μου, να μιλήσω με τη σειρά μου δίπλα του κι εγώ! Είναι εξαιρετικά τιμητικό, να ακούς αυτά τα κολακευτικά λόγια, από έναν άνθρωπο που έχει αφιερώσει τη ζωή του στα εικαστικά, τις τέχνες και τα γράμματα και που ο λόγος του έχει βαρύνουσα σημασία στους καλλιτεχνικούς κύκλους, από γκαλερί σε γκαλερί σε ολόκληρη την Ελλάδα και τον κόσμο...

 
Θα ήθελα επίσης να μιλήσω και για το «Flow Rainha», το δεύτερο έργο μου, για το οποίο επέλεξα ένα καμβά στρογγυλό για να αποδώσω τον «κύκλο του νερού» ακόμη και με το σχήμα του έργου, μια εικαστική αναφορά στο ποτάμι που διασχίζει την Φλώρινα . Η «έκρηξη» που αναφέρει ο κ. Στεφανίδης υπάρχει επίσης πολύγχρωμη και σε αυτό και αφορά στην καλλιτεχνική πλευρά του τόπου αλλά και το χρώμα του ψαριού δηλαδή το πορτοκαλί, που είναι ένα θερμό χρώμα, είναι ένα από τα χρώματα του ήλιου, συμβολίζει την χαρά, την ευτυχία, την φιλία, την αισιοδοξία και εκφράζει την φαντασία, τη δημιουργικότητα όλων των καλλιτεχνών που έχουν κάνει όπως προείπα το πέρασμα τους από εκεί. Και ακριβώς επειδή είναι ένα χρώμα που επιλέγεται συνήθως από ανθρώπους φιλόδοξους ήθελα να εκπέμπεται το μήνυμα δύναμης και κυριαρχίας, που στοχεύει στον προορισμό, με επιτυχή έκβαση για πραγματοποίηση των στόχων μας».  


* Ανάρτηση της διακοσμήτριας, εικαστικού ΕΙΡΗΝΗΣ ΜΗΤΟΥΔΗ