Όσοι τίμησαν την εκδήλωση είχαν την ευκαιρία να ακούσουν για : "ποίηση της ταυτότητας και του συλλογικού ασυνειδήτου· ποίηση της άρνησης, αλλά και της υπέρβασης· ποίηση της ήττας, αλλά και της αισιόδοξης πλευράς των ανθρωπίνων σχέσεων"...
Στο επίκεντρο της εκδήλωσης βρέθηκε το βιβλίο «Στιγμές. Ο ποιητής Τόλης Νικηφόρου, 1966-2022», με εισαγωγή του Γιώργου Ορφανίδη και πρόλογο – επιμέλεια – ανθολόγηση Αντώνη Ε. Χαριστού, το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Γράφημα”.
Για το έργο του Τόλη Νικηφόρου και το βιβλίο μίλησαν οι:
Ευτυχία Αλεξάνδρα Λουκίδου, ποιήτρια, δοκιμιογράφος,
Αφροδίτη Διαμαντοπούλου, φιλόλογος, ποιήτρια, Μιχάλης Πιτένης, συγγραφέας.
Την εκδήλωση συντόνισε ο Γιώργος Ορφανίδης, υπ. Διδάκτωρ Φιλολογίας ΑΠΘ.
Οι παρευρισκόμενοι είχαν τη χαρά να ακούσουν τον ίδιο τον ποιητή να απαγγέλλει ποιήματά του και μάλιστα από ...μνήμης!
Ακολούθησε συζήτηση με το κοινό ενώ ο ποιητής υπέγραψε αντίτυπα του βιβλίου.
 |
| Από αριστερά, Μιχάλης Πιτένης, Τόλης Νικηφόρος, Γιώργος Ορφανίδης,Ευτυχία Αλεξάνδρα Λουκίδου, Αφροδίτη Διαμαντοπούλου. |
«Στιγμές. Ο ποιητής Τόλης Νικηφόρου, 1966-2022»- Περιγραφή
Ο Φιλολογικός Όμιλος Θεσσαλονίκης θέτοντας σε εφαρμογή την πρακτική κατασκευή μίας νέας λογοτεχνικής παράδοσης και με δεδομένη την επιθυμία αξιολόγησης των ορίων τής ιστορίας τής ελληνικής λογοτεχνίας τού 19ου και τού 20ου αιώνα με νέα οπτική πρόσληψη της πνευματικής παραγωγής, προχωρά σε σειρά εκδοτικών δημοσιεύσεων μέσα από τις οποίες θέτει επί τάπητος το ζήτημα της κοινωνικής αφετηρίας και των αιτιακών σχέσεων ανάμεσα στο δρων υποκείμενο και τη συλλογική ταυτότητα.
Αρχής γενομένης από την ανθολογία ποίησης με τίτλο «Στιγμές. Ο ποιητής Τόλης Νικηφόρου, 1966-2022» στην οποία διερευνάται το κοινωνικό υπόβαθρο μέσα από το οποίο αναπτύχθηκε η ποιοτική παρέμβαση του ποιητικού λόγου στον δημόσιο χώρο.
Ο ποιητής Τόλης Νικηφόρου αποτελεί σύμβολο αυτής της εξελικτικής πορείας, η οποία κατέγραψε τα διακριτά του χαρακτηριστικά παράλληλα με τις μεταβολές τού συλλογικού γίγνεσθαι, τόσο σε πολιτικό, όσο και σε πολιτιστικό επίπεδο ανταπόκρισης της βιωμένης εμπειρίας.
Η ποίηση του Τ. Νικηφόρου είναι ο ορισμός τής δραστηριότητας ενός κοινωνικού πολλαπλασιασμού των προβληματισμών με τους οποίους αναμετρήθηκαν οι πνευματικοί άνθρωποι από το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα έως τις αρχές του 21ου.
Είναι ποίηση της ταυτότητας και του συλλογικού ασυνειδήτου· ποίηση της άρνησης, αλλά και της υπέρβασης· ποίηση της ήττας, αλλά και της αισιόδοξης πλευράς των ανθρωπίνων σχέσεων· τέλος, ποίηση της επιθυμίας και της αναγνώρισης του έρωτος ως προμετωπίδα ελευθερίας. (οπισθόφυλλο)
 |
ΟΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ
