Η ρήτρα αναπροσαρμογής και εμείς… οι μειωμένης αντιληπτικής ικανότητας ιδιώτες καταναλωτές. Ο Αίγειρος

Μιας και διάγω την όγδοη δεκαετία της ζωής μου, δηλώνω αδύναμος να συλλάβω τα υψηλά νοήματα των λέξεων που χρησιμοποιούν οι επιτήδειοι αρμόδιοι για να δουλεύουν όλους εμάς τους παροικούντας τη χώρα τούτη, στη οποία κάποτε άνθιζε φαιδρά η πορτοκαλέα, ενώ τώρα θάλλουν τα δύσοσμα άνθη της πολιτικής και πολιτισμικής παρακμής, που μας μπαφιάζουν με βαρύγδουπες λέξεις και υποσχέσεις την ώρα που κάποιοι αυγατίζουν τα κέρδη τους.
Άνοιξα λοιπόν το λεξικό. Τι εστί ρήτρα; Πολύ απλό, ακόμα και για ανίδεους σαν κι εμένα. Είναι ένας όρος σε μια συμφωνία ο οποίος ενεργοποιείται αν δεν τηρηθούν αυτά που συμφωνούνται και γράφονται στο ‘’χαρτί’’, δηλ. αν ο ένας εκ των συμβαλλομένων δεν τηρεί τα συμφωνηθέντα. Και, φωτισμένος πια, ανοίγω και το συμβόλαιο, που έκανα, ηλεκτρονικά, με τον πάροχο ηλεκτρικού ρεύματος, να βρω αν υπάρχει μέσα η ρήτρα που του έδωσε τη δυνατότητα να κάνει τα 250 ευρώ που πλήρωνα συνήθως, 1300 !!! Φυσικά και δεν βρήκα τίποτα.

Αλλ’ ώ του θαύματος, βγήκε ο πρωθυπουργός και με καθησύχασε λέγοντας ότι θα φορολογήσει τα υπερκέρδη των παρόχων. Το άκουσα και ήρθε στο νου μου η λαϊκή ρήση ‘’ ο λόγος σου με χόρτασε, και το ψωμί σου φάτο’’. για να μην πω όπως το λέμε στο χωριό μου το …έδεσμα που θα φάει.

Εντάξει, κύριε Πρωθυπουργέ, τα υπερκέρδη θα τα φορολογήσεις, με το χιλιάρικό όμως του καθενός μας, τι θα γίνει;