3.5.22

ΝΙΚΟΣ ΒΑΡΜΑΖΗΣ...Από την Ουκρανία στην Ιλιάδα

Τα πολεμικά γεγονότα στην Ουκρανία μου φέρνουν στον νου στίχους από την Ιλιάδα, τη ραψωδία Χ 55-65, στους οποίους ο Πρίαμος παρακαλεί τον γιο του Έκτορα να αποσυρθεί από το πεδίο της μάχης, ώστε να μη δώσει την ευκαιρία στον Αχιλλέα να του αφαιρέσει τη ζωή και να μην ακολουθήσουν τα δεινά που περγράφει:
ἀλλ᾽ εἰσέρχεο τεῖχος, ἐμὸν τέκος, ὄφρα σαώσῃς
Τρῶας καὶ Τρῳάς, μηδὲ μέγα κῦδος ὀρέξῃς
Πηλεΐδῃ, αὐτὸς δὲ φίλης αἰῶνος ἀμερθῇς.
πρὸς δ᾽ ἐμὲ τὸν δύστηνον ἔτι φρονέοντ᾽ ἐλέησον,
δύσμορον, ὅν ῥα πατὴρ Κρονίδης ἐπὶ γήραος οὐδῷ αἴσῃ ἐν ἀργαλέῃ φθίσει, κακὰ πόλλ᾽ ἐπιδόντα υἷάς τ᾽ ὀλλυμένους ἑλκηθείσας τε θύγατρας, καὶ θαλάμους κεραϊζομένους, καὶ νήπια τέκνα βαλλόμενα προτὶ γαίῃ ἐν αἰνῇ δηϊοτῆτι, ελκομένας τε νυοὺς ὀλοῇς ὑπὸ χερσὶν Ἀχαιῶν
Μετάφραση Πολυλά
Στο τείχος, έμπα, τέκνον μου, 
για να μας σώσεις όλους,
μη θέλεις δόξαν υψηλήν 
να δώσεις του Πηλείδη
και ο ίδιος να στερηθείς 
την ποθητήν ζωήν σου.
Κι έπειτα εμέ τον δύστυχον, 
πόχω τον νουν μου ακόμη,
λυπήσου, που κακόμοιρο 
στα γερατειά μου τέλος
θα δώσει ο Δίας, 
αφού ιδώ κάθε κακόν εμπρός μου,
τ᾽ αγόρια μου να σφάζονται,
 τες κόρες μου να σέρνουν,
να μας πατούνται οι θάλαμοι 
και στον φρικτόν αγώνα
να σκαν τα βρέφη καταγής,
 και να τραβούν τα χέρια
των Αχαιών τα βδελυρά τες άμοιρες νυφάδες

Τέτοια και χειρότερα τραβούν οι Ουκρανοί σήμερα και πολλοί από μας ψάχνουμε ελαφρυντικά για το κάθαρμα τον Πούτιν. 
Τι να πεις!