Twitter@EmOikonomidis
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Αξία”, το Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2022
Ο παλμογράφος της πραγματικότητας διατηρεί την αυθόρμητη χρησιμότητά του για την έγκαιρη κατανόηση και ανάλυση των καινούριων δεδομένων τα οποία διαμορφώνονται σε κάθε συγκυρία, στου κόλπους μιας κοινωνίας.
Τα δεδομένα αυτά προσφέρουν επαρκές δείγμα γραφής, για να μπορεί κάποιος να εντοπίσει ίχνη αλλαγής, που εκκινούν από διαφοροποίηση αγωνιών και προτεραιοτήτων, και καταλήγουν σε εκλογική συμπεριφορά.
Στη σημερινή ελληνική κοινωνία, περισσεύει η οργή, καθώς λειτουργούν σωρευτικά δυο αχρείαστα, ταυτοτικά δεδομένα, που μας συνοδεύουν εδώ μια δεκαετία. Η κόπωση από τη διαρκή υποτίμηση του εθνικού φρονήματος, με την εθνική τραγωδία των Μνημονίων, την κοινωνική φτωχοποίηση και τη σύνθετη και πολυεπίπεδη παρακμή της εθνικής πτώσης. Και η επικράτηση της νοοτροπίας της ακροδεξιάς, οριζόντια στον δημόσιο βίο, πολιτική και ΜΜΕ, πέρα και πάνω από τα πεπερασμένα κομματικά όρια. Η εγκαθίδρυση του μίσους και του διχασμού στον πυρήνα του κοινωνικού γίγνεσθαι, με τη συνεπικούρηση της τοξικότητας των social media.
Περί… παλμογράφου συνέχειας. Δεν τον εντοπίζει κανείς στις δημοσκοπήσεις, που επίσης την τελευταία δεκαετία έχουν χάσει τη μεθοδολογική υπεροχή να ανιχνεύουν, να αναλύουν και να καταγράφουν σωστά τις τάσεις οι οποίες σεργιανίζουν στην ελληνική κοινωνία. Τον καταγράφει στους… αθέατους μικρόκοσμους. Τον περίγυρο. Τα σημεία αναφοράς κοινών παραστάσεων. Από τους χώρους εργασίας μέχρι τις παρέες στα σπίτια, και από τις εξώπορτες των σχολείων μέχρι τις παιδικές χαρές.
Για ακόμη μια φορά, σε συνθήκες εθνικής κρίσης και αποπροσανατολισμού, η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε σημείο καμπής και αποφάσεων για το μέλλον της. Η εμπειρία μας έχει διδάξει ότι, σε τέτοιες αγχώδεις συγκυρίες, η εκτόνωση του θυμού της εσωτερικής αναζήτησης και… στην κάλπη, δηλαδή ως μεταβλητή εκλογικής συμπεριφοράς, είναι περίπου αυτονόητη. Και, σίγουρα, αναπόφευκτη.
Ο τροχός κινείται ξανά. Η ταχύτητα και το εύρος της αλλαγής διαδρομής, μένει να αποκαλυφθούν στη ζώσα καθημερινότητα.
ΠΗΓΗ: ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΑ