Μ’ ΑΡΕΣΕΙ μες στη νύχτα να σε νιώθω κοντά μου,αθώρητη στον ύπνο σου, σοβαρή κι ερεβένια, ενώ εγώ τις σκοτούρες μου ξεμπλέκω
σαν να ’ταν τάχα δίχτυα μπερδεμένα.
Απούσα, μέσα στα όνειρα
ταξιδεύει η καρδιά σου,
μα το εγκαταλειμμένο κορμί σου
μα το εγκαταλειμμένο κορμί σου
ανασαλεύει στα τυφλά αναζητώντας με,
τον ύπνο αξαίνοντάς μου,
σαν το φυντάνι που διπλό γίνεται
σαν το φυντάνι που διπλό γίνεται
μες στον ίσκιο.
Ορθή, θα ’σαι άλλη που αύριο θα ζήσει,
όμως απ’ τα χαμένα μέτωπα μες στη νύχτα,
απ’ το ζω και δε ζω που βρισκόμαστε,
Ορθή, θα ’σαι άλλη που αύριο θα ζήσει,
όμως απ’ τα χαμένα μέτωπα μες στη νύχτα,
απ’ το ζω και δε ζω που βρισκόμαστε,
κάτι μένει που μες στης ζωής
το φως μάς πλησιάζει
λες κι έχει με φωτιά η σφραγίδα του ίσκιου
τα κρυφά πλάσματά του σημαδέψει.
90
ΣΚΕΦΤΗΚΑ να πεθάνω, σιμά ένιωσα το κρύο,
κι απ’ όσα έζησα άφηνα μόνο εσένα:
το στόμα σου ήτανε τα γήινα μερονύχτια μου,
το δέρμα η πολιτεία που ιδρύσαν τα φιλιά μου.
Εκείνη τη στιγμή τελειώσαν τα βιβλία,
φιλία και θησαυροί που άσπονδα μαζευτήκαν,
το διάφανο που εσύ κι εγώ φτιάξαμε σπίτι:
όλα πάψαν να υπάρχουν έξω απ’ τα δυο σου μάτια.
Γιατί ο έρωτας, όταν η ζωή μάς κυνηγάει,
δεν είναι παρά κύμα πάνω από κύματα άλλα,
μα αχ σαν έρχεται ο θάνατος να χτυπήσει την πόρτα
μένει μόνο η ματιά σου για τόσο απέραντο άδειο,
μόνον η λάμψη σου για να πάψει να υπάρχει,
μόνον η αγάπη σου για να κλείσει τον ίσκιο.
Μετάφραση: Ηλίας Ματθαίου
Από το βιβλίο «Εκατό ερωτικά σονέτα», δίγλωσση έκδοση.
Μετάφραση και πρόλογος: Ηλίας Ματθαίου.
Εκδ. Γνώση, β΄ έκδοση, χειμώνας 1993-94.
λες κι έχει με φωτιά η σφραγίδα του ίσκιου
τα κρυφά πλάσματά του σημαδέψει.
90
ΣΚΕΦΤΗΚΑ να πεθάνω, σιμά ένιωσα το κρύο,
κι απ’ όσα έζησα άφηνα μόνο εσένα:
το στόμα σου ήτανε τα γήινα μερονύχτια μου,
το δέρμα η πολιτεία που ιδρύσαν τα φιλιά μου.
Εκείνη τη στιγμή τελειώσαν τα βιβλία,
φιλία και θησαυροί που άσπονδα μαζευτήκαν,
το διάφανο που εσύ κι εγώ φτιάξαμε σπίτι:
όλα πάψαν να υπάρχουν έξω απ’ τα δυο σου μάτια.
Γιατί ο έρωτας, όταν η ζωή μάς κυνηγάει,
δεν είναι παρά κύμα πάνω από κύματα άλλα,
μα αχ σαν έρχεται ο θάνατος να χτυπήσει την πόρτα
μένει μόνο η ματιά σου για τόσο απέραντο άδειο,
μόνον η λάμψη σου για να πάψει να υπάρχει,
μόνον η αγάπη σου για να κλείσει τον ίσκιο.
Μετάφραση: Ηλίας Ματθαίου
Από το βιβλίο «Εκατό ερωτικά σονέτα», δίγλωσση έκδοση.
Μετάφραση και πρόλογος: Ηλίας Ματθαίου.
Εκδ. Γνώση, β΄ έκδοση, χειμώνας 1993-94.