Όποιος ζει στο παρελθόν, δεν έχει μέλλον. Κι όποιος ζει στο μέλλον, δεν έχει τώρα. Και κατ’ επέκταση, το μέλλον που βιώνει στη φαντασία του δεν θα μπορέσει να το ζήσει ποτέ, σε κάποιο αυριανό του τώρα. Το παρελθόν είναι για να έχεις εμπειρίες και σοφία. Το μέλλον για να προδιαγράφεις αν θέλεις μια επιθυμητή πορεία. Στο πρόσθιο κολύμπι πάνω στη θάλασσα του χρόνου της ζωής, κοιτάς πίσω που και που για να θυμάσαι από έρχεσαι, βουτάς το κεφάλι μέσα καθώς γίνεσαι ένα με την δύναμη της κάθε στιγμής του κάθε τώρα, και τη στιγμή που παίρνεις ανάσα, ρίχνεις μια γρήγορη ματιά στο μπροστά και γύρω σου για να παραμείνεις ευθυγραμμισμένος. Και πάλι, βουτιά στο νερό και βίωμα στην εμπειρία του ταξιδιού.
Ό,τι κι αν έγινε, ό,τι κι αν συνέβη, ακόμα κι αυτό, θα περάσει. Όπως πέρασαν και όλα τα προηγούμενα. Σκέψου μόνο ότι σε λίγους μήνες ή ένα δυο χρόνια, θα έχεις πάρει τόση απόσταση από το γεγονός, όπου τότε θα φαντάζει τόσο μακρινό, που ίσα ίσα θα θυμάσαι αμυδρά το πως ένιωθες τώρα. Αυτή είναι η γενική γραμμή. Προφανώς κάποια συμβάντα όπως μια απώλεια ζωής ή μόνιμη αλλαγή υγείας, αποτελούν εξαιρέσεις. Ο κανόνας όμως είναι αυτός.
“Το στρες δημιουργείται όταν είσαι «εδώ», αλλά θα ήθελες να είσαι «εκεί»”, όπως αναφέρει στο βιβλίο του. Στο κάθε παρόν, είναι σχεδόν αδύνατο να νιώσεις στρες, άγχος ή παρόμοια συναισθήματα, αν έχεις αποδοχή. Καλώς η κακώς, αυτό έχεις. Και για να το έχεις, για κάποιο λόγο συμβαίνει αυτό, ή από κάποια επιλογή σου το έχεις δίπλα σου. Αυτό σημαίνει, πως στο όποιο αύριο, αν δε σε εξυπηρετεί, παίρνοντας τις ευθύνες και συνέπειες των όποιον επιλογών, μπορείς να το αλλάξεις. Έτσι, δεν υπάρχει λόγος να έχεις οτιδήποτε άλλο εκτός από αποδοχή, μιας και η αποδοχή και η ευγνωμοσύνη είναι οι μόνες πραγματικά ωφέλιμες καταστάσεις για σένα βάση των χημικών αντιδράσεων της στολής που φοράς (σώμα).
Ένα από τα σημαντικότερα μηνύματα που μεταδίδει ο Τόλε είναι πως η ζωή πραγματικά σου δίνει εκείνα τα βιώματα, που είναι τα πιο χρήσιμα, είτε το αντιλαμβάνεσαι εκείνη την ώρα είτε όχι, για την εξέλιξη της συνείδησής σου. Το παράδοξο με την αποταύτιση, όταν δηλαδή δεν σε αγγίζει αυτό που συμβαίνει, είναι ότι δε μπορείς να πάρεις το βίωμα. Άρα και το μάθημα. Το παράδοξο με την ταύτιση, είναι ότι μπορεί να ταυτιστείς τόσο πολύ, και να εστιάσεις μόνο σε ένα μελανό σημείο στον πίνακα της ζωής σου, που να ξεχάσεις το σύνολό του. Την ομορφιά του. Γιατί πας τόσο κοντά στο μελανό σημείο, που πολύ σωστά από εκείνη την απόσταση, τα βλέπεις όλα μαύρα.
Αντίστροφα, μπορείς να εστιάσεις τόσο πολύ σε ένα όμορφο σημείο, να ταυτιστείς ολικά, και να μην βλέπεις κάποια άλλα μελανά ή δυσαρμονικά σημεία τα οποία πρέπει να δουλέψεις.
Το κλειδί λοιπόν είναι να μπορείς να πηγαίνεις κοντά στον πίνακά σου, να μεγενθύνεις όποιο σημείο θέλεις, να το μυρίζεις, να το αγγίζεις, να το βιώνεις, αλλά και να πηγαίνεις και μερικά βήματα πίσω ώστε να βλέπεις όλη την εικόνα. Να εκτιμάς και να μελετάς δηλαδή το δέντρο, αλλά να μη χάνεις το δάσος, και αντίστροφα.
Ένα επίσης σημείο που πρέπει να σταθούμε είναι η σημαντικότητα του να είμαστε αυθεντικοί. “Αυθεντικοί”. Αυτό σημαίνει αρχικά αυτογνωσία. Δεν είσαι η δουλειά σου, δεν είσαι το χόμπυ σου, δεν είσαι το τί έχεις. Είσαι κάτι “άλλο”, και μέρος αυτού είναι οι αρετές και αξίες σου. Όταν το αναγνωρίσεις και το ξανασυναντήσεις καθαρά, τότε αυτό θα πρέπει να αντανακλά σε όλη σου την ύπαρξη και καθημερινότητα. Η όποια δυσαρμονία προέρχεται από εκεί. Τη διαφορά της αλήθειας σου σε σχέση με το πως έχεις οργανώσει την ζωή σου. Όπως έχει ειπωθεί, ένα ψάρι δεν έχει δουλειά σε ένα δέντρο. Ένα πουλί δεν έχει δουλειά στον βυθό της θάλασσας. Αν δεν γνωρίζεις ποιος είσαι, πως θα επιλέξεις το περιβάλλον σου, εργασιακό και μη, αλλά και τους ανθρώπους που θέλεις να συναναστρέφεσαι;
Λέει λοιπόν πως:
“Οι αυθεντικές ανθρώπινες σχέσεις καθίστανται αδύνατες όταν χάνετε τον εαυτό σας υποκρινόμενοι ένα ρόλο”.
Άρα, στο καθημερινό καρναβάλι που ζούμε πλανητικά, έχεις τρεις επιλογές:
– Να ταυτίζεσαι με ρόλους και μάσκες για να ταιριάζεις εκεί που είσαι
– Να πετάξεις ρόλους και μάσκες και να είσαι αυθεντικός με όποιο θετικό και αρνητικό φαινομενικά αποτέλεσμα
– Ή να επιλέξεις πότε θα παίζεις τον κάθε ρόλο, πότε θα φοράς την κάθε μάσκα, επιλεκτικά, χωρίς ταύτιση, αλλά και πότε θα είσαι ο αυθεντικός εαυτός σου.
Το παράδοξο της ελεύθερης βούλησης είναι πως είσαι απόλυτα ελεύθερος να επιλέξεις ό,τι θέλεις, αλλά είσαι και απόλυτα δέσμιος των όποιον συνεπειών της κάθε επιλογής.
Το βιβλίο αυτό με τις εσωτερικές διδασκαλίες εντός, είναι ένα πραγματικό διαμάντι για κάθε ψυχή. Ένα τελευταίο μήνυμα που θα σου μοιραστώ από αυτό, είναι πως εκεί που κατοικεί η Αληθινή Αγάπη, δε μπορεί να κατοικεί, και άρα δεν υπάρχει το Εγώ. Σε κάθε σου δράση, κάθε σου σκέψη, κάθε σου θέλω ή παρόρμηση, αναρωτήσου: Από που προέρχεται, ή από τι αντανακλά; Κάνε αυτό το τεστ κάθε φορά, και θα εκπλαγείς με την ακαριαία επίγνωση που θα σου δίδεται κάθε στιγμή.
Σήμερα είμαστε αύριο δεν είμαστε. Δεν χρειάζεται να χάσεις ανθρώπους ή την υγεία σου για να το καταλάβεις βαθιά. Το μόνο που έχεις, είναι το τώρα και το τώρα σου έχει δύναμη. Γνώρισε εσένα, κατάλαβε την δύναμη της επιλογής σου, αποδέξου την ευθύνη της, και άσε την αυθεντικότητά σου να ακτιβολήσει παντού. Τόσο μέσα, όσο και γύρω σου.
Αθανάσιος Στεργίου , Σύμβουλος προσωπικής ανάπτυξης / Heroes Life Coaching
ΠΗΓΗ: https://www.awakengr.com