Η επιστημονική του ονομασία... είναι "Brassica oleracea var. italica". Τα μπρόκολα, γενικά κατάγονται απο την Μικρά Ασία, αλλά το συγκεκριμένο, όπως δηλώνει και το όνομα του, είναι μια ποικιλία που αναπτύχθηκε στην Ιταλική χερσόνησο και συγκεκριμένα στο Λάτζιο (Ρώμη).
Καλλιεργείται στην ρωμαϊκη ύπαιθρο για πολλούς αιώνες, με την ιστορία του να φτάνει μέχρι την αρχαιότητα. Το σχήμα του είναι πάρα πολύ χαρακτηριστικό, πυραμιδοειδές, αποτελούμενο απο πολυάριθμες κορυφές με κλειστά άνθη (brocco σημαίνει ακριβώς, φύτρα, μπουμπούκι), οι οποίες έχουν διάταξη σπείρας, γύρω απο ενα κεντρικό στέλεχος. Σε κάθε κορυφή επαναλαμβάνεται η ίδια κεντρική γεωμετρική διάταξη, ενώ το σύνολο τους είναι μια ακολουθία του Φιμπονάτσι (!!). Ολη αυτή η γεωμετρική του τελειότητα το καθιστά ενα φυσικό γεωμετρικό φράκταλ!
Οσον αφορά την θρεπτική του αξία, είναι μια πολύ καλή πηγή βιταμίνης Α, C, φυλλικού οξέος αλλά και φυτικών ινών. Περιέχει επίσης διάφορα ανόργανα και μεταλλικά στοιχεία, όπως σίδηρο, κάλιο, φωσφόρο και ασβέστιο. Εχει μικρή περιεκτικότητα σε νάτριο, πράγμα που το καθιστά κατάλληλο για τους υπερτασικούς. Η θερμιδική του απόδοση είναι 30 kcal/100 gr.
Η γεύση του είναι γλυκίζουσα και μοιάζει πιο πολύ με το κουνουπίδι. Συνήθως καταναλώνεται βραστό ή στον ατμό, σαν σαλάτα. Μπορείτε όμως να το δοκιμάσετε και ωμό, πάλι ως σαλάτα με λαδολέμονο. Επίσης συνηθισμένος τρόπος μαγειρέματος είναι το σωτάρισμα του στο τηγάνι, σε χαμηλή φωτιά με λίγο ελαιόλαδο.
Η πιο γνωστή παραδοσιακή συνταγή με μπρόκολο ρομανέσκο στην ιταλική κουζίνα, προέρχεται απο την τοπική κουζίνα του Λάτσιο και είναι η "pasta e broccoli in brodo d' arzilla", δηλαδή "μακαρόνια και μπρόκολο σε ζωμό απο σελάχι", μια σούπα που καταναλώνεται μάλιστα την παραμονή των Χριστουγέννων.
Οσον αφορά την θρεπτική του αξία, είναι μια πολύ καλή πηγή βιταμίνης Α, C, φυλλικού οξέος αλλά και φυτικών ινών. Περιέχει επίσης διάφορα ανόργανα και μεταλλικά στοιχεία, όπως σίδηρο, κάλιο, φωσφόρο και ασβέστιο. Εχει μικρή περιεκτικότητα σε νάτριο, πράγμα που το καθιστά κατάλληλο για τους υπερτασικούς. Η θερμιδική του απόδοση είναι 30 kcal/100 gr.
Η γεύση του είναι γλυκίζουσα και μοιάζει πιο πολύ με το κουνουπίδι. Συνήθως καταναλώνεται βραστό ή στον ατμό, σαν σαλάτα. Μπορείτε όμως να το δοκιμάσετε και ωμό, πάλι ως σαλάτα με λαδολέμονο. Επίσης συνηθισμένος τρόπος μαγειρέματος είναι το σωτάρισμα του στο τηγάνι, σε χαμηλή φωτιά με λίγο ελαιόλαδο.
Η πιο γνωστή παραδοσιακή συνταγή με μπρόκολο ρομανέσκο στην ιταλική κουζίνα, προέρχεται απο την τοπική κουζίνα του Λάτσιο και είναι η "pasta e broccoli in brodo d' arzilla", δηλαδή "μακαρόνια και μπρόκολο σε ζωμό απο σελάχι", μια σούπα που καταναλώνεται μάλιστα την παραμονή των Χριστουγέννων.
Ανάρτηση του Περικλή Σιβρή
https://www.facebook.com/periklis.sivris