ώρες νύχτα και είκοσι τέσσερεις ώρες σκοτάδι∙ το μέσα μου σκοτάδι εννοώ, αυτό που η φύση α-
γνοεί και θάλλει, φορώντας πάλι το φαντα-
χτερό εμπριμέ φουστάνι της.
Ανάμεσα στις ανθισμένες μαργαρίτες κι ανε-
μώνες, ξεβρακώνομαι και χέζω πάνω στις αν-
θισμένες μαργαρίτες κι ανεμώνες.
Δεν έχω άλλη άμυνα απέναντι σ’ αυτή την
άσπλαχνη ομορφιά.
Αργύρης Χιόνης, Ό,τι περιγράφω με περιγράφει, Εκδόσεις Γαβριηλίδης