και να αντιμετωπίζουμε τις παράλογες.
Υπάρχουν πολλά
βιβλία αυτοβοήθειας προσανατολισμένα προς την παροχή συμβουλών για το πως να μάθουμε να ζούμε μία πλήρη και χαρούμενη ζωή. Πολλοί από εμάς έχουν αναζητήσει μέσα σε αυτά τα βιβλία τις απαντήσεις για τα εμπόδια που αντιμετωπίζουμε όταν θέλουμε να επιτύχουμε ορισμένους στόχους. Αυτά τα βιβλία μιλούν για τον προσδιορισμό των υποσυνείδητων πεποιθήσεων που αποκτήθηκαν κατά την παιδική ηλικία.
Η πεποίθηση είναι μια ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας ή για τον κόσμο μέσα στον οποίο ζούμε, η οποία χαρακτηρίζεται από τη δύναμη της απόλυτης αλήθειας. Με αυτό τον τρόπο, λειτουργεί ως φίλτρο μέσω του οποίου αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο, είναι τα «γυαλιά» που χρησιμοποιούμε για να δούμε. Αντιμετωπίζουμε τις εμπειρίες της ζωής μας από αυτή την οπτική. Έτσι, έχουμε αποτελέσματα με βάση αυτόν τον τρόπο αντίληψης. Και αυτό μας ωθεί να επιβεβαιώσουμε ότι ο κόσμος είναι ακριβώς έτσι όπως νομίζουμε.
Οι πεποιθήσεις είναι εν μέρει ακούσιες. Ένας άνθρωπος δεν μπορεί να θεωρηθεί καλύτερος ή χειρότερος λόγω των πεποιθήσεών του. -Percy Bysshe Shelley-
Πώς διαμορφώνουμε τις πεποιθήσεις μας;
Έχουμε πεποιθήσεις και φιλοσοφίες για τη ζωή που, παρόλο που τις έχουμε δημιουργήσει εμείς οι ίδιοι, τις πιστεύουμε δογματικά. Προκειμένου να επιτύχουμε τους στόχους μας στη ζωή, θα πρέπει να μάθουμε να διαμορφώνουμε και να υποστηρίζουμε λογικές πεποιθήσεις καθώς και να αντιμετωπίζουμε τις παράλογες.
Τα παράλογα μοτίβα σκέψης χαρακτηρίζονται ως ψευδή, δυσλειτουργικά και αυτόματα. Εκφράζονται ως υποχρεώσεις, ανάγκες ή απαιτήσεις (πρέπει, χρειάζεται, είμαι αναγκασμένος/η). Αν δεν επιτευχθούν, δημιουργούνται ακατάλληλα αρνητικά συναισθήματα (θλίψη, ενοχή, οργή, άγχος, φόβος) τα οποία παρεμβαίνουν στην επίτευξη των στόχων σας. Επίσης, δημιουργούν συμπεριφορικές αλλοιώσεις όπως η απομόνωση, η αποφυγή ή η φυγή, η κατάχρηση τοξικών ουσιών κ.λπ.
Αντίθετα, οι ορθολογικές πεποιθήσεις είναι προτιμησιακές ή σχετικές. Εκφράζονται με όρους επιθυμιών και προτιμήσεων (θα ήθελα, θα προτιμούσα). Σε αυτή την περίπτωση όταν οι άνθρωποι δεν παίρνουν αυτό που θέλουν, τα αρνητικά συναισθήματα της δυσαρέσκειας που δημιουργούνται δεν εμποδίζουν την επίτευξη νέων στόχων και σκοπών.
Τα ίδια τα γεγονότα δεν προκαλούν προβλήματα. Αντ’ αυτού, τα προβλήματα οφείλονται στις υποκείμενες πεποιθήσεις στις οποίες βασίζονται οι ερμηνείες μας. Οι ορθολογικές και προσαρμοσμένες πεποιθήσεις μας φέρνουν πιο κοντά σε μια πιο ευέλικτη ζωή εναρμονισμένη με τις επιθυμίες μας.
Η κατάρριψη μιας πεποίθησης δημιουργεί μια νέα διάσταση για το άτομο.
Ποιες πεποιθήσεις μας εμποδίζουν να ζήσουμε τη ζωή που θέλουμε;
Οι παράλογες σκέψεις μας κρατούν μακριά από τη ζωή που θέλουμε να έχουμε. Η γνωστική ψυχολογία, ή πιο συγκεκριμένα η Λογικοθυμική Συμπεριφορική Θεραπεία (Rational-Emotive Behavior Therapy, REBT) η οποία ιδρύθηκε από τον ψυχολόγο και ψυχοθεραπευτή Albert Ellis, βασίζεται στην κεντρική θεωρία ότι αυτά που συμβαίνουν δεν είναι αυτά που παράγουν τις διαταραχές. Αντ’ αυτού, τα προβλήματα δημιουργούνται από την ερμηνεία που έχουν οι άνθρωποι γι΄ αυτά.
Μεταξύ των πιο κοινών απόλυτων πεποιθήσεων, που μας κρατούν μακριά από τη ζωή που επιθυμούμε είναι τα εξής:
Δεν μπορώ. Πολλοί άνθρωποι κάνουν ήδη αυτό που τους αρέσει και ζουν τη ζωή που θέλουν. Η διαφορά είναι ότι εμπιστεύονται τον εαυτό τους. Έχουν αφήσει πίσω τις δικαιολογίες, έχουν βγει από τη ζώνη άνεσής τους και έχουν μπει σε δράση. Αν μπορούν αυτοί να το κάνουν, μπορείτε και εσείς.
Τώρα δεν είναι η κατάλληλη στιγμή. Οποιαδήποτε στιγμή είναι η τέλεια στιγμή για να ξεκινήσετε κάτι. Πιστεύουμε, λανθασμένα, ότι όταν η «κρίση» ξεθυμάνει, όλα θα γίνουν καλύτερα. Τότε θα κάνουμε την κίνηση. Αλλά αυτή η σκέψη δεν είναι παρά μια δικαιολογία.
Αυτά είναι μόνο για τους τυχερούς ανθρώπους. Ο παγκόσμιος νόμος της αιτίας και του αποτελέσματος μας διδάσκει ότι η τύχη είναι κάτι που μπορείς να έχεις αν προηγουμένως έχεις δημιουργήσει τις συνθήκες που οδηγούν σε αυτή.
Επιπλέον, οι «απόλυτες» απαιτήσεις δημιουργούν συναισθηματική ένταση, η οποία δίνει τη θέση της σε δύο τύπους ψυχολογικών διαταραχών: άγχος του εγώ και το ανησυχητικό άγχος.
Το άγχος του εγώ: Δημιουργείται όταν αλλάζει η αυτοεικόνα μας και όταν το άτομο καταδικάζει τον εαυτό του ότι δεν ικανοποιεί τις απόλυτες απαιτήσεις του.
Ανησυχητικό άγχος: Αυτό προκύπτει όταν δεν ικανοποιείτε τις δογματικές πεποιθήσεις οι οποίες δημιουργούν ευεξία και άνετες συνθήκες ζωής. Προκαλείται από τις απαιτήσεις που το άτομο έχει από τους άλλους.
Αν νομίζετε ότι δεν μου χρωστάτε τίποτα, τότε δεν μου χρωστάτε. Διότι σέβομαι κάθε πεποίθηση και όλες τους είναι ισάξιες. Είναι όλες τους πεποιθήσεις. -Antonio Porchia-
Πηγή: psychcentral.com
Απόδοση - Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
https://www.psychologynow.gr/arthra-psyxikis-ygeias/proagogi-psyxikis-ygeias/noima-zois/7648-oi-pepoithiseis-pou-mas-empodizoun-na-zisoume-ti-zoi-pou-theloume.html