Τα φιλαράκια τα καλά
Λύρα, γκάιντα και ζουρνάς,
φλογέρα , κλαρίνο, τουμπερλέκι,
μπουζούκι,
ακορντεόν και μπαγλαμάς,
για
κάθε νύχτας γλέντι,
στον κάμπο, τα βουνά και τα νησιά,
παρέες των Ελλήνων ξενυχτάνε,
ρετσίνα ελιά, τουρσί,
λουκάνικα και μεζεδλίκια,
κρεμμύδι από τον μπαχτσέ, φέτα με ρίγανη και λάδι,
μεζές πιοτά και αγάπη…
Μ ε τραγούδι,
γλυκά η νύχτα αποχαιρετά,
το μόχθο την κούραση , τις πίκρες και τις αγωνίες.
Σβήνουν
τα βάσανα σε μια μαλαματίνα,
ανάβουν
τα τσιγάρα και η ελπίδα.
Ένα τραγούδι επιτραπέζιο,
ξεγλιστρά από τα χείλη της παρέας,
γέλια από τα χρόνια τα σχολικά,
του στρατού τις τρέλες,
σε αρραβωνιάσματα και γάμους,
σαν όνειρο
τρεχούμενο ρυάκι στις κατηφοριές,
περνάει η ζωή και φεύγει.
Και δεν ξαναγυρνάει….
