15.3.20

«Οι μοναδικές ομορφιές είναι προνόμιο του θανάτου»....Μ.Καραγάτσης

«Επί 25 χρόνια οι κριτικοί επιμένουν να διαφωνούν ριζικώς για το έργο μου. Οι μισοί ισχυρίζονται πως

είναι καλό. Οι άλλοι μισοί πως είναι κακό. Περιττό να πω πως εγώ διαφωνώ και με τους μεν και με τους δε. Και τούτο διότι οι μεν υπέρ-επαινούν το έργο μου βασιζόμενοι στα χειρότερα στοιχεία του. Οι δε κατά, το κατηγορούν παρεξηγώντας τα καλύτερα στοιχεία του. Τολμώ να νομίζω πως

είμαι ο καλύτερος κριτικός στο έργο μου. Και αυτό για δύο λόγους. Πρώτον, επειδή δεν καβάλησα το καλάμι να πιστεύω πως είμαι μεγαλοφυής συγγραφέας. Δεύτερον, επειδή δεν κατατρύχομαι από νοσηρό πνεύμα κατωτερότητας να νομίζω πως είμαι ντιπ κατά ντιπ αποτυχημένος. Απλούστατα, είμαι μια ευπρεπής μετριότητα»..

Αντί να ερωτευτώ τις συμμαθήτριές μου, αγάπησα παράφορα τη δασκάλα μου. Γεγονός που μαρτυράει τη σκοτεινή ερωτική ιδιοσυγκρασία μου. Έκανα ό,τι μπορούσα για να μην προβιβαστώ, να μείνω στην ίδια τάξη, κοντά στη γυναίκα των ονείρων μου», έγραφε αργότερα στην αυτοβιογραφία του....

«Στην Ελλάδα η λογοτεχνία δεν εξελίχθηκε ακόμα σε επάγγελμα. Δηλαδή ο λογοτέχνης που επιθυμεί να ζήσει καθαρά από τη λογοτεχνική του εργασία, δεν θα βρεθεί ποτέ στην ευχάριστη ή στη δυσάρεστη θέση, από όποια σκοπιά το πάρει κανείς, να υποβάλει δήλωση ενιαίου φόρου. Επομένως, αν δεν είναι επιρρεπής στις ηδονές της μποέμικης ζωής, θα εξασκήσει κάποιο άλλο πρακτικό επάγγελμα να βγάλει το ψωμάκι του. Έτσι και εγώ αναγκάστηκα να γίνω διαφημιστής», είπε κάποτε σε συνέντευξή του. Ισχυριζόταν μάλιστα πως «ο καλός λογοτέχνης μας παρουσιάζει όπως θέλουμε να είμαστε, ενώ εκείνος που τολμάει να μας παρουσιάζει όπως είμαστε, είναι κακός λογοτέχνης»....

υγ. Στο μνήμα του είναι χαραγμένο το επίγραμμα από το έργο του Το μεγάλο συναξάρι: «Οι μοναδικές ομορφιές είναι προνόμιο του θανάτου»....

Μ.Καραγάτσης
Δημήτρης Ροδόπουλος