Είναι λιγότερο πιθανό να βρεις μια τέτοια κάμπια σ’ ένα μήλο που προέρχεται από βιολογική καλλιέργεια. Και αυτό γιατί και στη βιολογική καλλιέργεια χρησιμοποιούνται κάποιες ουσίες, ώστε να μην αφήσει εκεί η πεταλούδα το αυγό της.
Τι θα κάνεις, λοιπόν, αν βρεις μια τέτοια κάμπια μέσα στο μήλο σου;
Αφού έχεις ανοίξει ήδη το μήλο, η κάμπια δεν έχει μέλλον. Δεν μπορεί πλέον να ολοκληρώσει τον κύκλο της ζωής της και να γίνει νυχτοπεταλούδα. Τι θα κάνεις; Θα την πετάξεις στα σκουπίδια; Θα την αφήσεις κάπου έξω να την φάει κάποιο πουλί ή μια σαύρα; ή το πιο πιθανό να πεθάνει από το κρύο ή από αφυδάτωση. Ό,τι και να κάνεις θα έχεις συμβάλλει στον θάνατό της.
Ιδού λοιπόν που η κατανάλωση μόνο φυτικής ουσίας μπορεί να επιφέρει θάνατο άλλου οργανισμού.
Αν έχεις επιλέξει να φας ένα συμβατικό ή ένα βιολογικό μήλο, επίσης έχεις περιορίσει τις δυνατότητες της καρπόκαψας της μηλιάς να αναπαραχθεί. Ή ακόμα περισσότερο μπορεί να έχεις συμβάλει στον θάνατο της μητέρας της κάμπιας από τα χημικά που χρησιμοποιήθηκαν.
Στην γεωργία, δισεκατομμύρια έντομα θανατώνονται ή αναστέλλεται η αναπαραγωγή τους, για να μπορέσουν να παραχθούν τα φυτικά προϊόντα που καταναλώνουμε. Καθώς ο ανθρώπινος πληθυσμός στον πλανήτη είναι 7,8 δισεκατομμύρια, για την τροφή των οποίων έχουν αποψιλωθεί ολόκληρα δάση, έχουν αποξηρανθεί υγρότοποι κι έχουν μετατραπεί σε χωράφια, η επιβίωση των άλλων ειδών περιορίζεται. Με την ανάπτυξη της διατροφής που έχει ετικέτα “βίγκαν” οι αλλαγές είναι επίσης τεράστιες. Χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα έχουν μετατραπεί σε αμυγδαλεώνες, για να παράγουν γάλα αμυγδάλου, το οποίο είναι υποκατάστατο του ζωικού γάλακτος. Μόνο στις ΗΠΑ, η ζήτηση έχει αυξηθεί κατά 250% τα τελευταία χρόνια. Τα φυτοφάρμακα που ρίχνονται σε αυτούς τους αμυγδαλεώνες, όπως η γλυφοσάτη, εξοντώνουν τα έντομα, μεταξύ των οποίων και τις μέλισσες.
Δεν υπάρχει καμία διαφυγή. Η διατροφή, ακόμα και η φυτική, προϋποθέτει τον θάνατο άλλων ειδών, τον μετασχηματισμό των βιοτόπων τους σε αγροτικές εκτάσεις και τον περιορισμό τους με κάθε τρόπο. Ο κόσμος αυτός είναι βίαιος. Από αυτό δεν μπορεί να ξεφύγει κανείς. Ας μην έχουμε αυταπάτες.
Αυτό βέβαια δεν μπορεί να μας οδηγήσει στον μηδενισμό κάθε προσπάθειας. Η απόλυτη κρεοφαγία είναι έγκλημα για την φύση αλλά και -πρώτα από όλα- για το ίδιο μας το σώμα. Μέτρον άριστον λοιπόν. Τίποτα σε υπερβολή – Μηδέν άγαν.
Γράφει ο Δημήτρης Γ. Μπούσμπουρας