Επιμέλεια:
Από τα παιδικά μου χρόνια, θυμάμαι, πως κάνοντας την Κυριακάτικη οικογενειακή βόλτα προς το πάρκο της πόλης πάντα σταματούσα να θαυμάσω τις ζωγραφιές, τους πίνακες του Θανάση Σταθακόπουλου, τα 60 χρόνια που διατηρούσε το ατελιέ -έκθεση εκεί κοντά στην παλιά αστυνομία. Δε θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι μεγαλώσαμε μαζί του!Θεοχάρης Μπικηρόπουλος
Συγγραφέας -Blogger
Ο γνωστός ζωγράφος με εκατοντάδες έργα και εκθέσεις, συνεχίζει να δίνει ζωή στο μουσαμά με τα πινέλα και τα χρώματά του. Έχει πει πως κάθε καινούριο του έργο το αγαπάει μέχρι να δημιουργήσει το επόμενο. Είναι ερωτευμένος μέχρι το επόμενο...
Κι έτσι ζωγραφίζοντας ακατάπαυστα μέχρι σήμερα προφανώς και είναι ερωτευμένος με τη ζωγραφική!
Φίλος με τον διάσημο γλύπτη Καλεβρά, μαθητής του ζωγράφου Γκόγκου, ζωγραφίζει την πόλη και πράγματα που αρχίζουν να χάνονται.
Πιστεύει ότι η Κατερίνη έχει κάνει μεγάλα βήματα στον πολιτισμό σε κάθε μορφή τέχνης και παρακολουθεί όλα τα δρώμενα. Είναι πεπεισμένος, ότι μέσα από τα φωτεινά χρώματα των έργων του περνάει μηνύματα αισιοδοξίας.
 |
| ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΕΡΤ ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟ ΘΕΟΧΑΡΗ ΜΠΙΚΗΡΟΠΟΥΛΟΥ |
 |
| ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟ ΘΕΟΧΑΡΗ ΜΠΙΚΗΡΟΠΟΥΛΟΥ |
 |
| ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟ ΘΕΟΧΑΡΗ ΜΠΙΚΗΡΟΠΟΥΛΟΥ |
1. Πότε θυμάστε το ξεκίνημά σας στη ζωγραφική;
Από μικρός μου άρετε να σχεδιάζω με το μολύβι διάφορα αντικείμενα και πρόσωπα. Ακόμα και στους τοίχους του σπιτιού και οι γονείς μου ποτέ δε με μάλωσαν γι’αυτό. Στο δημοτικό συναγωνιζόμασταν ποιος θα κάνει τους καλύτερους χάρτες και ήρωες του 1821.
Η πρώτη μου παιδική ζωγραφιά ήταν ή ο Άγιος Δημήτριος ή ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, δεν μπορώ να θυμηθώ ακριβώς, πέρασαν τόσα χρόνια. Αυτό που θυμάμαι με σιγουριά είναι ότι στην οικογενειακή φωτογραφία έκλαιγα για να κρατάω αυτή τη μικρή ζωγραφιά και την φωτογραφία την έχω ακόμη.
3. Πως ένα παιδί αποφασίζει ότι θα γίνει ζωγράφος εκείνα τα δύσκολα χρόνια του βιοπορισμού για την Ελλάδα;
Εκείνη την εποχή ο κόσμος δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι υπάρχει το επάγγελμα του ζωγράφου γιατί η Κατερίνη ήταν μια γεωργική πόλη. Όμως η αγάπη μου για τη ζωγραφική ήταν τόσο μεγάλη που δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου να κάνει κάτι άλλο. Με είχαν στείλει να μάθω κάποιες τέχνες (ράφτης, μαραγκός, κουρέας), αλλά εγώ είχα ένα χαρτί και ένα μολύβι και σχεδίαζα τους πελάτες αντί να παρακολουθώ για να μάθω την τέχνη.
4. Ποιοι Έλληνες ή ξένοι ζωγράφοι σας επηρέασαν ή τους θαυμάζετε;
Στο ξεκίνημά μου μελέτησα τους μεγάλους Έλληνες ζωγράφους της Σχολής του Μονάχου Γεώργιο Ιακωβίδη, Νικόλαο Γύζη, Νικηφόρο Λύτρα, Πολυχρόνη Λεμπέση. Από τους ευρωπαίους Ρέμπραντ, Ρούμπενς, Μονέ, Μανέ Ρενουάρ και άλλους.
Επίσης θαυμάζω τους σύγχρονους Έλληνες: Παναγιώτη Τέτση, Γιώργο Ρόρρη, Στέφανο Δασκαλάκη, Χρήστο Μποκόρο, Αχιλλέα Δρούγκα, Χρήστο Παλαντζά, Βαγγέλλη Ρήνα, Κώστα Τσόκλη και άλλους.
5. Ποιοι ήταν οι δάσκαλοί σας;
Δάσκαλός μου ήταν ο αείμνηστος Κατερινιώτης ζωγράφος Αναστάσιος Γκόγκος και είμαι ευγνώμων που με δέχτηκε ως μαθητή του επί μια οκταετία από το 1959 ως το 1966.
Επίσης ο Λαρισαίος ζωγράφος Σακελλάριος Τάταρης που σπούδασε στην ΑΣΚΤ από το 1950 ως το 1956 και δίδαξε στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Ως ελάχιστη ένδειξη σεβασμού και ευγνωμοσύνης, έχω ζωγραφίσει τις προσωπογραφίες και των δύο. Συγκεκριμένα την προσωπογραφία του Α. Γκόγκου την έχω χαρίσει στον Δήμο Κατερίνης, μαζί με άλλα έργα μου και εύχομαι να δημιουργηθεί σύντομα μια σταθερή έκθεση για το φιλότεχνο κοινό της Πιερίας και όχι μόνο.
Ο Δάσκαλός μου ήταν πολύ αξιόλογος ζωγράφος σε μια εποχή ακόμη πιο δύσκολη από την δική μου, καθώς έφερε τη ζωγραφική στην Κατερίνη. Είχε μεγάλο ταλέντο και ικανότητα στις προσωπογραφίες και αγαπούσε τις μεγάλες συνθέσεις, η κριτική του ήταν πάντα σωστή και είχε μεγάλη βαρύτητα.
Ως άνθρωπος ήταν πολύ επικοινωνιακός, αυστηρός εκεί που έπρεπε πάνω στη δουλειά και με τον τρόπο αυτό με βοήθησε να βελτιωθώ και να εξελιχθώ. Η ζωγραφική ήταν η ζωή του, πήγαζε από μέσα του, πραγματικός καλλιτέχνης.
7. Τι έχετε «πάρει» από τον δάσκαλο Γκόγκο;
Αυτό που μου τόνιζε πάντα είναι ότι η ζωγραφική είναι «Φως, Σκιά, Χρώμα». Μου έμαθε να πλάθω τους τόνους των χρωμάτων, που είναι το πιο βασικό στη ζωγραφική. Και σίγουρα έχω πάρει την αγάπη του για τις προσωπογραφίες και τη ρεαλιστική απεικόνιση των θεμάτων.
8. Μπορούμε να σας χαρακτηρίσουμε επαγγελματία ζωγράφο και όχι μόνο εικαστικό γιατί αυτή ήταν η δουλειά σας. Πρέπει να είστε μοναδικός ή από τους λίγους ζωγράφους που ζείτε από τη δουλειά-τέχνη, αυτή. Κάτι που δεν είναι εύκολο παρά μόνο στους επώνυμους ή καταξιωμένους. Εσείς τα έχετε κατακτήσει βέβαια και τα δύο. Πως τα καταφέρατε;
Με πολλή δουλειά και μεράκι για τη ζωγραφική. Βέβαια τα πρώτα χρόνια ήταν δύσκολα και χρειάζονταν και παρεμφερείς εργασίες όπως γράμματα σε πανό π.χ. για το Φεστιβάλ Ολύμπου και ταμπέλες καταστημάτων, τότε που γίνονταν στο χέρι και όχι με εκτύπωση από υπολογιστές.
9. Η θεματογραφία σας περιλαμβάνει εικόνες και πρόσωπα της Κατερίνης, της ζωής: παλιές μοτοσικλέτες και οχήματα, ομπρέλες, ψαροκάικα, παλιά αρχοντικά, νεκρές φύσεις, προσωπογραφίες κ.ά. Τι σας συγκινεί σε αυτά τα θέματα ώστε να θέλετε να τα αποτυπώσετε στον καμβά;
Με συγκινεί ότι αρχίζουν αυτά τα θέματα να χάνονται και τα διατηρεί στη μνήμη μας η ζωγραφική.
10. Το 1980 με τον αείμνηστο ζωγράφο Ευάγγελο Χαριτόπουλο ιδρύετε τον Σύλλογο Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Ν. Πιερίας, στον οποίο διατελέσατε Πρόεδρος την οκταετία 1984-1991. Τι σας οδήγησε στην ίδρυση του συλλόγου αυτού;
.jpg)
Είμαι πάρα πολύ ικανοποιημένος και συγχαίρω τους/τις εκάστοτε προέδρους για αυτή τους τη μεγάλη προσπάθεια.
12. Από το 1991 λειτουργούσε υπ’ ευθύνη σας το Εργαστήρι Μαθημάτων Ζωγραφικής για κάθε ηλικία και Ελευθέρου Σχεδίου για υποψηφίους της σχολής Καλών Τεχνών και του Πολυτεχνείου, με πολλές επιτυχίες. Έχετε μαθητές που σήμερα είναι γνωστοί στον εικαστικό χώρο;
Πολλοί μαθητές πέρασαν από το εργαστήρι μου άλλοι για λίγο, άλλοι για περισσότερο, όπως ο Γιώργος Σταμκόπουλος που τελείωσε την ΑΣΚΤ και δραστηριοποιείται στο Βερολίνο, ο Γιάννης Αβουρδιάδης, η Μπάρμπαρα Χιονίδου που δραστηριοποιείται στις ΗΠΑ, ο Τάσος Αδαμίδης που σπούδασε Συντήρηση Αρχαιοτήτων και έργων τέχνης και πολλοί άλλοι που αποφάσισαν να ασχοληθούν με τη ζωγραφική ως ενήλικες, όπως η Κυριακή Γρηγοριάδου, η Αγγέλικα Μπουκουβάλα και άλλοι που ας με συγχωρήσουν αν μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή.
13. Οι πίνακές σας, δίνουν την εντύπωση πως θέλετε μέσα από τα έργα σας να κρατήσετε ατόφιες τις εικόνες από μια ζωή που χάνεται ή που ανήκει πλέον στο παρελθόν. Σα να φωτογραφίζετε εικόνες του χθες. Το επιδιώξατε αυτό ή απλά ήταν η πηγή έμπνευσής σας ;
Το επιδίωξα γιατί αυτή είναι η θεματολογία που με συγκινεί.
14. Τα ωραία έντονα χρώματα και το φως πλημμυρίζουν τα έργα σας… Η ζωγραφική σας δείχνει ότι αυτό θέλετε στην καθημερινότητα, στη ζωή σας, την ομορφιά μέσα σε κάθε σπίτι ή γραφείο. Ισχύει αυτό ή είναι θέμα τεχνοτροπίας όπως συμβαίνει με τις βυζαντινές σχολές, του Αγίου όρους και της Κρητικής σχολής;
Ισχύει γιατί μέσα από τα φωτεινά χρώματα θέλω να περάσω ένα μήνυμα αισιοδοξίας.
15. Μέσα από τους ζωγραφικούς πίνακές σας, φαίνεται πως υπερτονίζετε τις αξίες, την αθωότητα αλλά και έναν πολιτισμό που τείνει να χαθεί, μιας άλλης εποχής με αξίες και αυθεντικότητα.
Πράγματι, είναι σημαντικές για εμένα αυτές οι αξίες και προσπαθώ μέσα από τη ζωγραφική να τις προβάλλω και να τις αποτυπώσω στον καμβά.
16. Έχετε κάνει πολλές εκθέσεις. Είναι εντυπωσιακός ο αριθμός! Σας λείπουν αυτές οι εκδηλώσεις;
Οι εκθέσεις, μου δίνουν ζωή γιατί υπάρχει μια επικοινωνία του ζωγράφου με το κοινό, το οποίο με τις παρατηρήσεις του με καθοδηγεί. Μου έλειψαν ιδιαίτερα κατά την διάρκεια της Πανδημίας γιατί δεν μπορούσα ούτε ως επισκέπτης να παρευρεθώ σε εκθέσεις. Ευτυχώς τώρα είναι καλύτερη η κατάσταση.
17. Πότε ήταν η τελευταία σας έκθεση;
Η τελευταία ατομική μου έκθεση ήταν το 2019 στην Αστική Σχολή Κατερίνης με θέμα «Ζωή στην πόλη» στο πλαίσιο των Εαρινών Ημερών Μουσών της Εστίας Πιερίδων Μουσών.
18. Στην περίοδο της πανδημίας ζωγραφίσατε περισσότερο για να γεμίσετε το χρόνο σας;
Στερήθηκα την ελευθερία να πηγαίνω στο εργαστήρι μου. Έτσι ζωγράφιζα επί ώρες στο σπίτι με ξυλομπογιές και υδατογραφίες σε χαρτί, καθημερινά αντικείμενα του σπιτιού, φρούτα, νεκρή φύση κ.α.
19. Συνεχίζεται να ζωγραφίζετε; Δε μπορώ να σας φανταστώ να μη ζωγραφίζετε…
Συνεχίζω να ζωγραφίζω, είναι κομμάτι της ζωής μου, κάτι που με ευχαριστεί. Ποτέ δεν το είδα σαν δουλειά, έκανα απλά αυτό που μου αρέσει.
20. Ετοιμάζετε κάποια έκθεση και αν ναι τι θεματογραφία έχετε;
Έχω ετοιμάσει κάποια νέα έργα και όταν είμαι τελείως έτοιμος θέλω να τα εκθέσω, αλλά τη θεματολογία δεν την αποκαλύπτω ούτε στη γυναίκα μου. Βλέπει τα έργα πρώτη φορά στην έκθεση για έκπληξη. Μόνο στην κόρη μου τα δείχνω.
21. Στην οικογένειά σας, ζωγραφίζει κάποιος άλλος;
Λίγο η κόρη μου, αλλά νομίζω το γονίδιο το κληρονόμησε η 13χρονη εγγονή μου, η Θάλεια.
22. Ρώτησαν τον Πικάσο κάποτε τι δείχνουν οι πίνακές του, πως «εξηγούνται» και απάντησε ότι είναι σα να τον ρωτάνε τι λέει ένα πουλί με το κελάιδισμά του… Αντίθετα με εσάς, οι πίνακές σας δεν ανήκουν στις μοντέρνες τεχνοτροπίες με αυτές τις ..ασάφειες. Τι έχετε να σχολιάσετε;
Ο κάθε καλλιτέχνης έχει τα πιστεύω του, εκφράζει τον εσωτερικό του κόσμο, η τέχνη δεν έχει όρια και όλες οι τεχνοτροπίες είναι σεβαστές, αρκεί να λένε κάτι στον θεατή. Εδραίωσα την άποψή μου όσον αφορά την παραστατική ζωγραφική, γιατί με αντιπροσωπεύει. 
23. Πως κρίνετε συνολικά τα πολιτιστικά της Κατερίνης;
Η Κατερίνη έχει εξελιχθεί πολιτιστικά πάρα πολύ, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια σε όλους τους τομείς, ζωγραφική, γλυπτική, ψηφιδωτό, βυζαντινή αγιογραφία, καλλιτεχνική φωτογραφία, θέατρο, συγγραφή κ.ά. με πολλούς νέους δημιουργούς.
24. Η επαρχία παράγει πολιτισμό ή ειδικά για τις τέχνες μόνο η Αθήνα προσφέρει τις ευκαιρίες και τις ζυμώσεις για όλες τις τέχνες και την ανέλιξη φυσικά;
Πολιτισμός παράγεται όπου υπάρχουν καλλιτεχνικές ψυχές. Η επαρχία και η Κατερίνη δεν υστερεί πουθενά, η αείμνηστη Μαρία Σκλιοπίδου φιλοξένησε κατά καιρούς σπουδαίους καλλιτέχνες στην γκαλερί ΧΡΥΣΑ, που ανέβασαν το καλλιτεχνικό επίπεδο. Το ίδιο ισχυεί και για τη γκαλερί ΜΑΤΙ. Επίσης ο Σύλλογος Εικαστικών Τεχνών Ν. Πιερίας, οι διάφοροι Πολιτιστικοί σύλλογοι όπως η Εστία Πιερίδων Μουσών, οι εκδηλώσεις του εκάστοτε Δήμου στην Αστική Σχολή και στο Αρχοντικό του Τσαλόπουλου (Εννέα Μουσών), το Φεστιβάλ Ολύμπου και η νεότερη διαδικτυακή γκαλερί BulevΑrt της Βάσως Ζιώγα κ.ά.
25. Ο αείμνηστος γλύπτης Ευθύμης Καλεβράς επέμεινε κι αυτός να εργάζεται στο χωριό του τον Καταχά, -χωρίς να ακούσει τις «Σειρήνες» να εγκατασταθεί στον κλεινόν άστυ- και να διαπρέψει. Ήσασταν φίλοι;
Ναι ήμασταν φίλοι πολλά χρόνια. Ήρθαμε περισσότερο κοντά στον σύλλογο Εικαστικών Τεχνών Ν. Πιερίας και ανταλλάσσαμε απόψεις πάνω στα καλλιτεχνικά. Τον είχα επισκεφτεί αρκετές φορές στον Καταχά. Υπήρξε μία συνεργασία, ο Ευθύμης έκανε την προτομή μιας κυρίας της Κατερίνης και εγώ την προσωπογραφία της και από τότε υπήρχε μια επικοινωνία.
26. Θέλετε να μας πείτε κάτι που θέλετε να το μάθουμε από την πορεία σας ως ζωγράφος στην Κατερίνη; Ένα συμβάν, μια κριτική, κάτι που νοιώθετε περήφανος…
Νιώθω περήφανος που το φιλότεχνο κοινό της Κατερίνης και όχι μόνο, με αγκάλιασε και θέλω να πω στους νέους καλλιτέχνες, αν όντως αγαπούν τη ζωγραφική να συνεχίσουν και με την πάροδο του χρόνου θα έρθει και η καταξίωση. Αν έχω βάλει ένα λιθαράκι ώστε να εμπνεύσω νέους καλλιτέχνες να συνεχίσουν...Μου δίνει μεγάλη ικανοποίηση.
ΓΚΑΛΕΡΙ............ΓΚΑΛΕΡΙ........ΓΚΑΛΕΡΙ......
Από μικρός μου άρετε να σχεδιάζω με το μολύβι διάφορα αντικείμενα και πρόσωπα. Ακόμα και στους τοίχους του σπιτιού και οι γονείς μου ποτέ δε με μάλωσαν γι’αυτό. Στο δημοτικό συναγωνιζόμασταν ποιος θα κάνει τους καλύτερους χάρτες και ήρωες του 1821.
Θυμάμαι ο μεγαλύτερος αδερφός μου είχε ένα σχολικό βιβλίο με τον πίνακα του Γάλλου ζωγράφου Μιλλέ με τον τίτλο «Οι σταχομαζώχτρες» και κάθε μέρα που σχολούσα από το σχολείο το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να ανοίγω το βιβλίο και να κοιτάω αυτόν τον πίνακα που με είχε μαγνητίσει. Ίσως επειδή είχα ανάλογα βιώματα από την αγροτική ζωή. Αργότερα όταν μεγάλωσα και κατάφερα να επισκεφτώ το Μουσείο του Λούβρου αισθάνθηκα τόσο μεγάλη ψυχική ευχαρίστηση όταν αντίκρισα αυτόν τον πίνακα από κοντά.
2. Θυμάστε την πρώτη σας ζωγραφιά;
2. Θυμάστε την πρώτη σας ζωγραφιά;
Η πρώτη μου παιδική ζωγραφιά ήταν ή ο Άγιος Δημήτριος ή ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, δεν μπορώ να θυμηθώ ακριβώς, πέρασαν τόσα χρόνια. Αυτό που θυμάμαι με σιγουριά είναι ότι στην οικογενειακή φωτογραφία έκλαιγα για να κρατάω αυτή τη μικρή ζωγραφιά και την φωτογραφία την έχω ακόμη.
3. Πως ένα παιδί αποφασίζει ότι θα γίνει ζωγράφος εκείνα τα δύσκολα χρόνια του βιοπορισμού για την Ελλάδα;
Εκείνη την εποχή ο κόσμος δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι υπάρχει το επάγγελμα του ζωγράφου γιατί η Κατερίνη ήταν μια γεωργική πόλη. Όμως η αγάπη μου για τη ζωγραφική ήταν τόσο μεγάλη που δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου να κάνει κάτι άλλο. Με είχαν στείλει να μάθω κάποιες τέχνες (ράφτης, μαραγκός, κουρέας), αλλά εγώ είχα ένα χαρτί και ένα μολύβι και σχεδίαζα τους πελάτες αντί να παρακολουθώ για να μάθω την τέχνη.
4. Ποιοι Έλληνες ή ξένοι ζωγράφοι σας επηρέασαν ή τους θαυμάζετε;
Στο ξεκίνημά μου μελέτησα τους μεγάλους Έλληνες ζωγράφους της Σχολής του Μονάχου Γεώργιο Ιακωβίδη, Νικόλαο Γύζη, Νικηφόρο Λύτρα, Πολυχρόνη Λεμπέση. Από τους ευρωπαίους Ρέμπραντ, Ρούμπενς, Μονέ, Μανέ Ρενουάρ και άλλους.
Επίσης θαυμάζω τους σύγχρονους Έλληνες: Παναγιώτη Τέτση, Γιώργο Ρόρρη, Στέφανο Δασκαλάκη, Χρήστο Μποκόρο, Αχιλλέα Δρούγκα, Χρήστο Παλαντζά, Βαγγέλλη Ρήνα, Κώστα Τσόκλη και άλλους.
5. Ποιοι ήταν οι δάσκαλοί σας;
Δάσκαλός μου ήταν ο αείμνηστος Κατερινιώτης ζωγράφος Αναστάσιος Γκόγκος και είμαι ευγνώμων που με δέχτηκε ως μαθητή του επί μια οκταετία από το 1959 ως το 1966.
Επίσης ο Λαρισαίος ζωγράφος Σακελλάριος Τάταρης που σπούδασε στην ΑΣΚΤ από το 1950 ως το 1956 και δίδαξε στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Ως ελάχιστη ένδειξη σεβασμού και ευγνωμοσύνης, έχω ζωγραφίσει τις προσωπογραφίες και των δύο. Συγκεκριμένα την προσωπογραφία του Α. Γκόγκου την έχω χαρίσει στον Δήμο Κατερίνης, μαζί με άλλα έργα μου και εύχομαι να δημιουργηθεί σύντομα μια σταθερή έκθεση για το φιλότεχνο κοινό της Πιερίας και όχι μόνο.
 |
| Ο ζωγράφος Γκόγκος |
6. Ας ανοίξουμε μια παρένθεση. Έχουμε το πορτρέτο του ζωγράφου Γκόγκου μέσα στα έργα σας. Ως μαθητής του μπορείτε να μας μιλήσετε για τον άνθρωπο και ζωγράφο Γκόγκο.
Ο Δάσκαλός μου ήταν πολύ αξιόλογος ζωγράφος σε μια εποχή ακόμη πιο δύσκολη από την δική μου, καθώς έφερε τη ζωγραφική στην Κατερίνη. Είχε μεγάλο ταλέντο και ικανότητα στις προσωπογραφίες και αγαπούσε τις μεγάλες συνθέσεις, η κριτική του ήταν πάντα σωστή και είχε μεγάλη βαρύτητα.
Ως άνθρωπος ήταν πολύ επικοινωνιακός, αυστηρός εκεί που έπρεπε πάνω στη δουλειά και με τον τρόπο αυτό με βοήθησε να βελτιωθώ και να εξελιχθώ. Η ζωγραφική ήταν η ζωή του, πήγαζε από μέσα του, πραγματικός καλλιτέχνης.
7. Τι έχετε «πάρει» από τον δάσκαλο Γκόγκο;
Αυτό που μου τόνιζε πάντα είναι ότι η ζωγραφική είναι «Φως, Σκιά, Χρώμα». Μου έμαθε να πλάθω τους τόνους των χρωμάτων, που είναι το πιο βασικό στη ζωγραφική. Και σίγουρα έχω πάρει την αγάπη του για τις προσωπογραφίες και τη ρεαλιστική απεικόνιση των θεμάτων.
8. Μπορούμε να σας χαρακτηρίσουμε επαγγελματία ζωγράφο και όχι μόνο εικαστικό γιατί αυτή ήταν η δουλειά σας. Πρέπει να είστε μοναδικός ή από τους λίγους ζωγράφους που ζείτε από τη δουλειά-τέχνη, αυτή. Κάτι που δεν είναι εύκολο παρά μόνο στους επώνυμους ή καταξιωμένους. Εσείς τα έχετε κατακτήσει βέβαια και τα δύο. Πως τα καταφέρατε;
Με πολλή δουλειά και μεράκι για τη ζωγραφική. Βέβαια τα πρώτα χρόνια ήταν δύσκολα και χρειάζονταν και παρεμφερείς εργασίες όπως γράμματα σε πανό π.χ. για το Φεστιβάλ Ολύμπου και ταμπέλες καταστημάτων, τότε που γίνονταν στο χέρι και όχι με εκτύπωση από υπολογιστές.
9. Η θεματογραφία σας περιλαμβάνει εικόνες και πρόσωπα της Κατερίνης, της ζωής: παλιές μοτοσικλέτες και οχήματα, ομπρέλες, ψαροκάικα, παλιά αρχοντικά, νεκρές φύσεις, προσωπογραφίες κ.ά. Τι σας συγκινεί σε αυτά τα θέματα ώστε να θέλετε να τα αποτυπώσετε στον καμβά;
Με συγκινεί ότι αρχίζουν αυτά τα θέματα να χάνονται και τα διατηρεί στη μνήμη μας η ζωγραφική.
10. Το 1980 με τον αείμνηστο ζωγράφο Ευάγγελο Χαριτόπουλο ιδρύετε τον Σύλλογο Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Ν. Πιερίας, στον οποίο διατελέσατε Πρόεδρος την οκταετία 1984-1991. Τι σας οδήγησε στην ίδρυση του συλλόγου αυτού;
Θελήσαμε να αναδείξουμε το καλλιτεχνικό δυναμικό της Πιερίας.
.jpg)
11. Ο Σύλλογος Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Ν. Πιερίας, συνεχίζει την πορεία του στο χρόνο, στα εικαστικά της Πιερίας. Είστε ικανοποιημένος από την πορεία του;
Είμαι πάρα πολύ ικανοποιημένος και συγχαίρω τους/τις εκάστοτε προέδρους για αυτή τους τη μεγάλη προσπάθεια.
12. Από το 1991 λειτουργούσε υπ’ ευθύνη σας το Εργαστήρι Μαθημάτων Ζωγραφικής για κάθε ηλικία και Ελευθέρου Σχεδίου για υποψηφίους της σχολής Καλών Τεχνών και του Πολυτεχνείου, με πολλές επιτυχίες. Έχετε μαθητές που σήμερα είναι γνωστοί στον εικαστικό χώρο;
Πολλοί μαθητές πέρασαν από το εργαστήρι μου άλλοι για λίγο, άλλοι για περισσότερο, όπως ο Γιώργος Σταμκόπουλος που τελείωσε την ΑΣΚΤ και δραστηριοποιείται στο Βερολίνο, ο Γιάννης Αβουρδιάδης, η Μπάρμπαρα Χιονίδου που δραστηριοποιείται στις ΗΠΑ, ο Τάσος Αδαμίδης που σπούδασε Συντήρηση Αρχαιοτήτων και έργων τέχνης και πολλοί άλλοι που αποφάσισαν να ασχοληθούν με τη ζωγραφική ως ενήλικες, όπως η Κυριακή Γρηγοριάδου, η Αγγέλικα Μπουκουβάλα και άλλοι που ας με συγχωρήσουν αν μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή.
Το επιδίωξα γιατί αυτή είναι η θεματολογία που με συγκινεί.
14. Τα ωραία έντονα χρώματα και το φως πλημμυρίζουν τα έργα σας… Η ζωγραφική σας δείχνει ότι αυτό θέλετε στην καθημερινότητα, στη ζωή σας, την ομορφιά μέσα σε κάθε σπίτι ή γραφείο. Ισχύει αυτό ή είναι θέμα τεχνοτροπίας όπως συμβαίνει με τις βυζαντινές σχολές, του Αγίου όρους και της Κρητικής σχολής;
Ισχύει γιατί μέσα από τα φωτεινά χρώματα θέλω να περάσω ένα μήνυμα αισιοδοξίας.
15. Μέσα από τους ζωγραφικούς πίνακές σας, φαίνεται πως υπερτονίζετε τις αξίες, την αθωότητα αλλά και έναν πολιτισμό που τείνει να χαθεί, μιας άλλης εποχής με αξίες και αυθεντικότητα.
Πράγματι, είναι σημαντικές για εμένα αυτές οι αξίες και προσπαθώ μέσα από τη ζωγραφική να τις προβάλλω και να τις αποτυπώσω στον καμβά.
16. Έχετε κάνει πολλές εκθέσεις. Είναι εντυπωσιακός ο αριθμός! Σας λείπουν αυτές οι εκδηλώσεις;
Οι εκθέσεις, μου δίνουν ζωή γιατί υπάρχει μια επικοινωνία του ζωγράφου με το κοινό, το οποίο με τις παρατηρήσεις του με καθοδηγεί. Μου έλειψαν ιδιαίτερα κατά την διάρκεια της Πανδημίας γιατί δεν μπορούσα ούτε ως επισκέπτης να παρευρεθώ σε εκθέσεις. Ευτυχώς τώρα είναι καλύτερη η κατάσταση.
17. Πότε ήταν η τελευταία σας έκθεση;
Η τελευταία ατομική μου έκθεση ήταν το 2019 στην Αστική Σχολή Κατερίνης με θέμα «Ζωή στην πόλη» στο πλαίσιο των Εαρινών Ημερών Μουσών της Εστίας Πιερίδων Μουσών.
18. Στην περίοδο της πανδημίας ζωγραφίσατε περισσότερο για να γεμίσετε το χρόνο σας;
Στερήθηκα την ελευθερία να πηγαίνω στο εργαστήρι μου. Έτσι ζωγράφιζα επί ώρες στο σπίτι με ξυλομπογιές και υδατογραφίες σε χαρτί, καθημερινά αντικείμενα του σπιτιού, φρούτα, νεκρή φύση κ.α.
19. Συνεχίζεται να ζωγραφίζετε; Δε μπορώ να σας φανταστώ να μη ζωγραφίζετε…
Συνεχίζω να ζωγραφίζω, είναι κομμάτι της ζωής μου, κάτι που με ευχαριστεί. Ποτέ δεν το είδα σαν δουλειά, έκανα απλά αυτό που μου αρέσει.
20. Ετοιμάζετε κάποια έκθεση και αν ναι τι θεματογραφία έχετε;
Έχω ετοιμάσει κάποια νέα έργα και όταν είμαι τελείως έτοιμος θέλω να τα εκθέσω, αλλά τη θεματολογία δεν την αποκαλύπτω ούτε στη γυναίκα μου. Βλέπει τα έργα πρώτη φορά στην έκθεση για έκπληξη. Μόνο στην κόρη μου τα δείχνω.
21. Στην οικογένειά σας, ζωγραφίζει κάποιος άλλος;
Λίγο η κόρη μου, αλλά νομίζω το γονίδιο το κληρονόμησε η 13χρονη εγγονή μου, η Θάλεια.
22. Ρώτησαν τον Πικάσο κάποτε τι δείχνουν οι πίνακές του, πως «εξηγούνται» και απάντησε ότι είναι σα να τον ρωτάνε τι λέει ένα πουλί με το κελάιδισμά του… Αντίθετα με εσάς, οι πίνακές σας δεν ανήκουν στις μοντέρνες τεχνοτροπίες με αυτές τις ..ασάφειες. Τι έχετε να σχολιάσετε;
Ο κάθε καλλιτέχνης έχει τα πιστεύω του, εκφράζει τον εσωτερικό του κόσμο, η τέχνη δεν έχει όρια και όλες οι τεχνοτροπίες είναι σεβαστές, αρκεί να λένε κάτι στον θεατή. Εδραίωσα την άποψή μου όσον αφορά την παραστατική ζωγραφική, γιατί με αντιπροσωπεύει.
Η Κατερίνη έχει εξελιχθεί πολιτιστικά πάρα πολύ, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια σε όλους τους τομείς, ζωγραφική, γλυπτική, ψηφιδωτό, βυζαντινή αγιογραφία, καλλιτεχνική φωτογραφία, θέατρο, συγγραφή κ.ά. με πολλούς νέους δημιουργούς.
24. Η επαρχία παράγει πολιτισμό ή ειδικά για τις τέχνες μόνο η Αθήνα προσφέρει τις ευκαιρίες και τις ζυμώσεις για όλες τις τέχνες και την ανέλιξη φυσικά;
Πολιτισμός παράγεται όπου υπάρχουν καλλιτεχνικές ψυχές. Η επαρχία και η Κατερίνη δεν υστερεί πουθενά, η αείμνηστη Μαρία Σκλιοπίδου φιλοξένησε κατά καιρούς σπουδαίους καλλιτέχνες στην γκαλερί ΧΡΥΣΑ, που ανέβασαν το καλλιτεχνικό επίπεδο. Το ίδιο ισχυεί και για τη γκαλερί ΜΑΤΙ. Επίσης ο Σύλλογος Εικαστικών Τεχνών Ν. Πιερίας, οι διάφοροι Πολιτιστικοί σύλλογοι όπως η Εστία Πιερίδων Μουσών, οι εκδηλώσεις του εκάστοτε Δήμου στην Αστική Σχολή και στο Αρχοντικό του Τσαλόπουλου (Εννέα Μουσών), το Φεστιβάλ Ολύμπου και η νεότερη διαδικτυακή γκαλερί BulevΑrt της Βάσως Ζιώγα κ.ά.
25. Ο αείμνηστος γλύπτης Ευθύμης Καλεβράς επέμεινε κι αυτός να εργάζεται στο χωριό του τον Καταχά, -χωρίς να ακούσει τις «Σειρήνες» να εγκατασταθεί στον κλεινόν άστυ- και να διαπρέψει. Ήσασταν φίλοι;
Ναι ήμασταν φίλοι πολλά χρόνια. Ήρθαμε περισσότερο κοντά στον σύλλογο Εικαστικών Τεχνών Ν. Πιερίας και ανταλλάσσαμε απόψεις πάνω στα καλλιτεχνικά. Τον είχα επισκεφτεί αρκετές φορές στον Καταχά. Υπήρξε μία συνεργασία, ο Ευθύμης έκανε την προτομή μιας κυρίας της Κατερίνης και εγώ την προσωπογραφία της και από τότε υπήρχε μια επικοινωνία.
26. Θέλετε να μας πείτε κάτι που θέλετε να το μάθουμε από την πορεία σας ως ζωγράφος στην Κατερίνη; Ένα συμβάν, μια κριτική, κάτι που νοιώθετε περήφανος…
Νιώθω περήφανος που το φιλότεχνο κοινό της Κατερίνης και όχι μόνο, με αγκάλιασε και θέλω να πω στους νέους καλλιτέχνες, αν όντως αγαπούν τη ζωγραφική να συνεχίσουν και με την πάροδο του χρόνου θα έρθει και η καταξίωση. Αν έχω βάλει ένα λιθαράκι ώστε να εμπνεύσω νέους καλλιτέχνες να συνεχίσουν...Μου δίνει μεγάλη ικανοποίηση.
ΓΚΑΛΕΡΙ............ΓΚΑΛΕΡΙ........ΓΚΑΛΕΡΙ......
Βιογραφικό
Ο ζωγράφος Αθανάσιος Σταθακόπουλος γεννήθηκε το 1942 στην Κατερίνη.
Ο ζωγράφος Αθανάσιος Σταθακόπουλος γεννήθηκε το 1942 στην Κατερίνη.
Οι γονείς του κατάγονταν από την Ανατολική Θράκη.
Έλαβε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής από τον Καθηγητή Τεχνικών Χαράλαμπο Τσομίδη και στη συνέχεια μαθήτευσε και εργάστηκε για οκτώ χρόνια (1959-1966) κοντά στον καταξιωμένο ζωγράφο Αναστάσιο Γκόγκο, αποκτώντας μεγάλη εμπειρία στις προσωπογραφίες.
Από το 1967 διατηρεί ατελιέ ζωγραφικής στην Κατερίνη, καθώς το έμφυτο ταλέντο του δεν μπορεί να συμβιβαστεί και επιλέγει τη ζωγραφική ως κύριο και μόνο επάγγελμά του. Είναι από τους λίγους, αν όχι ο μοναδικός, εν ζωή ζωγράφος στην Κατερίνη που ζωγραφίζει επαγγελματικά πάνω από 60 χρόνια.
Ταξιδεύει στο Παρίσι, στο Άμστερνταμ, στο Μόναχο και επισκέπτεται πινακοθήκες άλλων χωρών ορμώμενος από την αγάπη του για την τέχνη. Παράλληλα, φιλοτέχνησε τις τοιχογραφίες του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Λαμίας σε συνεργασία με τον Καθηγητή του πανεπιστημίου Πατρών κ. Κουτσαφτίκη.
Την πενταετία 1976-1980 διδάσκει ζωγραφική στα Ν.Ε.Λ.Ε. Πιερίας και οργανώνει αξιόλογες ομαδικές εκθέσεις με μαθητές του.
Το 1978, επελέγη στην Ειδική Νομαρχιακή Επιτροπή αξιολόγησης και προώθησης των καλύτερων μαθητικών πινάκων των σχολείων του Νομού Πιερίας, ώστε να συμμετάσχουν στην Έκθεση παιδικής ζωγραφικής που διοργάνωσε το Υπουργείο Βορείου Ελλάδος στα πλαίσια των “Δημητρίων” Θεσσαλονίκης.
Το 1980 με τον αείμνηστο ζωγράφο Ευάγγελο Χαριτόπουλο ιδρύει τον Σύλλογο Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Ν. Πιερίας, στον οποίο διετέλεσε Πρόεδρος την οκταετία 1984-1991.
Το 1984, λαμβάνει μέρος σε εκπομπές της ΕΡΤ με τίτλο “Δημιουργοί στην Περιφέρεια” με τον Καθηγητή αρχαιολογίας του ΑΠΘ Δημήτριο Παντερμαλή, τον ζωγράφο Αναστάσιο Γκόγκο, τον φιλόλογο Γεώργιο Ράπτη, τον λογοτέχνη Νικόλαο Χριστοφορίδη και τον ποιητή Άγγελο Αγγελίδη, καθώς και στην εκπομπή της ΥΕΝΕΔ “Μία πόλη, μια ιστορία”
Από το 1991 λειτουργεί υπ’ ευθύνη του Εργαστήρι Μαθημάτων Ζωγραφικής για κάθε ηλικία και Ελευθέρου Σχεδίου για υποψηφίους της σχολής Καλών Τεχνών και του Πολυτεχνείου, με πολλές επιτυχίες.
Η καλλιτεχνική του παρουσία είναι έντονη έως σήμερα με σειρά ατομικών και ομαδικών εκθέσεων σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Κατερίνη, Δράμα και σε πολλές άλλες πόλεις.
Έργα του Αθανάσιου Σταθακόπουλου βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, καθώς και σε Δημόσιους χώρους και Οργανισμούς.
Είναι παντρεμένος με την Δώρα Σιδηροπούλου και έχουν μία κόρη.
ΕΚΘΕΣΕΙΣ
1978, Γκαλερί “Νέες Μορφές”, Κοζάνη (ατομική)
1978, Πνευματικό Κέντρο, Καστοριά (ατομική)
1978, Ξενοδοχείο Ξενία, Βόλος (ατομική)
1979, Εντευκτήριο Πιερικού Συνδέσμου, Θεσσαλονίκη
1979, Αίθουσα εκθέσεων Δήμου, Βέροια
1980, Μακεδονία Παλλάς, Θεσσαλονίκη
1980, Εντευκτήριο Πιερικού Συνδέσμου, Θεσσαλονίκη
1981, Γκαλερί Δημητρίου Βλάχου, Σάρτη Χαλκιδική (ατομική)
1982, Γκαλερί “Νέες Μορφές” Κολωνάκι, Αθήνα
1982, Ξενοδοχείο Holiday Inn, Αθήνα
1982, Πανελλήνιο Μέγαρο, Λάρισα
1983, Εντευκτήριο Πιερικού Συνδέσμου, Θεσσαλονίκη (ατομική)
1984, Εντευκτήριο Πιερικού Συνδέσμου, Θεσσαλονίκη (ατομική)
1984, Συνεδριακό κέντρο “Εκάβη”, Κατερίνη
1989, “Πολιτιστική Άνοιξη ’89”, Αίθουσα Τέχνης & Λόγου “Μάτι”, Κατερίνη
1991, Σύλλογος Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Ν.Πιερίας, Ναυτικός Όμιλος, Παραλία Κατερίνης
1992, Σύλλογος Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Ν.Πιερίας, Συνεδριακό κέντρο “Εκάβη”, Κατερίνη
1993, Αφιέρωμα στη Μακεδονία, Συνεδριακό κέντρο “Εκάβη”, Κατερίνη (ατομική)
1993, Ξενοδοχείο “Εκάλη”, Περίσταση Πιερίας
1993, Ξενοδοχείο Poseidon Palace, Λεπτοκαρυά
1994, Αίθουσα Μουσών Εκπαιδευτικού συγκροτήματος “Πλάτων”, Κατερίνη
1994, Ανώνυμοι Πιερείς, Εκθεσιακός χώρος Δημοτικού Πάρκου , Κατερίνη
1995, Εκθεσιακός χώρος Δημοτικού Πάρκου , Κατερίνη
1996, Εκθεσιακός χώρος Δημοτικού Πάρκου , Κατερίνη
1997, Εκθεσιακός χώρος Δημοτικού Πάρκου , Κατερίνη
2001, Χατζόγλειο Μέγαρο, Κατερίνη
2003, Σύλλογος Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Ν.Πιερίας, Συνεδριακό Κέντρο Τράπεζας Πειραιώς, Θεσσαλονίκη
2004, Αίθουσα Τεχνης Εστίας Πιερίδων Μουσών, Κατερίνη (ατομική)
2004, Σύλλογος Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Ν.Πιερίας, 2η Εμπορική Έκθεση Κατερίνης “Κατοικία & Εξοπλισμός”
2005, Σύλλογος Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Ν.Πιερίας, 3η Εμπορική Έκθεση Κατερίνης “Κατοικία & Εξοπλισμός”
2005, Εικαστικός θεσμός Βορείου Ελλάδας “Τέχνης Φλόγα”, Περιοδεία σε 20 πόλεις της Βορείου Ελλάδος και στην Τρίπολη.
2006, Αίθουσα Τέχνης Εστίας Πιερίδων Μουσών, Κατερίνη (ατομική)
2008, Έκθεση αφιερωμένη στα Παιδιά με Αναπηρία Ν. Σερρών, ΔΕΠΚΑ Σερρών, Σέρρες
2009, Πολιτιστικό κέντρο “Ελευθερία”, Δράμα (ατομική)
2009, Αίθουσα Τέχνης Εστίας Πιερίδων Μουσών, Κατερίνη (ατομική)
2011, Αίθουσα Τέχνης Εστίας Πιερίδων Μουσών, Κατερίνη (ατομική)
2013, Έκθεση μαθητών 15ου Δημοτικού Σχολείου Κατερίνης, Συνεδριακό κέντρο “Εκάβη”, Κατερίνη
2013, Εκθεσιακός χώρος “Μελίνα”, Δράμα (ατομική)
2014, Myrό Gallery – Meet the Artist, Θεσσαλονίκη
2018, Αστική Σχολή Κατερίνης –Εαρινές Ημέρες Μουσών «Ταξίδι για την Κατερίνη» (ατομική)
2019, Αστική Σχολή Κατερίνης –Εαρινές Ημέρες Μουσών «Ζωή στην πόλη» (ατομική)
Έλαβε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής από τον Καθηγητή Τεχνικών Χαράλαμπο Τσομίδη και στη συνέχεια μαθήτευσε και εργάστηκε για οκτώ χρόνια (1959-1966) κοντά στον καταξιωμένο ζωγράφο Αναστάσιο Γκόγκο, αποκτώντας μεγάλη εμπειρία στις προσωπογραφίες.
Από το 1967 διατηρεί ατελιέ ζωγραφικής στην Κατερίνη, καθώς το έμφυτο ταλέντο του δεν μπορεί να συμβιβαστεί και επιλέγει τη ζωγραφική ως κύριο και μόνο επάγγελμά του. Είναι από τους λίγους, αν όχι ο μοναδικός, εν ζωή ζωγράφος στην Κατερίνη που ζωγραφίζει επαγγελματικά πάνω από 60 χρόνια.
Ταξιδεύει στο Παρίσι, στο Άμστερνταμ, στο Μόναχο και επισκέπτεται πινακοθήκες άλλων χωρών ορμώμενος από την αγάπη του για την τέχνη. Παράλληλα, φιλοτέχνησε τις τοιχογραφίες του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Λαμίας σε συνεργασία με τον Καθηγητή του πανεπιστημίου Πατρών κ. Κουτσαφτίκη.
Την πενταετία 1976-1980 διδάσκει ζωγραφική στα Ν.Ε.Λ.Ε. Πιερίας και οργανώνει αξιόλογες ομαδικές εκθέσεις με μαθητές του.
Το 1978, επελέγη στην Ειδική Νομαρχιακή Επιτροπή αξιολόγησης και προώθησης των καλύτερων μαθητικών πινάκων των σχολείων του Νομού Πιερίας, ώστε να συμμετάσχουν στην Έκθεση παιδικής ζωγραφικής που διοργάνωσε το Υπουργείο Βορείου Ελλάδος στα πλαίσια των “Δημητρίων” Θεσσαλονίκης.
Το 1980 με τον αείμνηστο ζωγράφο Ευάγγελο Χαριτόπουλο ιδρύει τον Σύλλογο Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Ν. Πιερίας, στον οποίο διετέλεσε Πρόεδρος την οκταετία 1984-1991.
Το 1984, λαμβάνει μέρος σε εκπομπές της ΕΡΤ με τίτλο “Δημιουργοί στην Περιφέρεια” με τον Καθηγητή αρχαιολογίας του ΑΠΘ Δημήτριο Παντερμαλή, τον ζωγράφο Αναστάσιο Γκόγκο, τον φιλόλογο Γεώργιο Ράπτη, τον λογοτέχνη Νικόλαο Χριστοφορίδη και τον ποιητή Άγγελο Αγγελίδη, καθώς και στην εκπομπή της ΥΕΝΕΔ “Μία πόλη, μια ιστορία”
Από το 1991 λειτουργεί υπ’ ευθύνη του Εργαστήρι Μαθημάτων Ζωγραφικής για κάθε ηλικία και Ελευθέρου Σχεδίου για υποψηφίους της σχολής Καλών Τεχνών και του Πολυτεχνείου, με πολλές επιτυχίες.
Η καλλιτεχνική του παρουσία είναι έντονη έως σήμερα με σειρά ατομικών και ομαδικών εκθέσεων σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Κατερίνη, Δράμα και σε πολλές άλλες πόλεις.
Έργα του Αθανάσιου Σταθακόπουλου βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, καθώς και σε Δημόσιους χώρους και Οργανισμούς.
Είναι παντρεμένος με την Δώρα Σιδηροπούλου και έχουν μία κόρη.
ΕΚΘΕΣΕΙΣ
1978, Γκαλερί “Νέες Μορφές”, Κοζάνη (ατομική)
1978, Πνευματικό Κέντρο, Καστοριά (ατομική)
1978, Ξενοδοχείο Ξενία, Βόλος (ατομική)
1979, Εντευκτήριο Πιερικού Συνδέσμου, Θεσσαλονίκη
1979, Αίθουσα εκθέσεων Δήμου, Βέροια
1980, Μακεδονία Παλλάς, Θεσσαλονίκη
1980, Εντευκτήριο Πιερικού Συνδέσμου, Θεσσαλονίκη
1981, Γκαλερί Δημητρίου Βλάχου, Σάρτη Χαλκιδική (ατομική)
1982, Γκαλερί “Νέες Μορφές” Κολωνάκι, Αθήνα
1982, Ξενοδοχείο Holiday Inn, Αθήνα
1982, Πανελλήνιο Μέγαρο, Λάρισα
1983, Εντευκτήριο Πιερικού Συνδέσμου, Θεσσαλονίκη (ατομική)
1984, Εντευκτήριο Πιερικού Συνδέσμου, Θεσσαλονίκη (ατομική)
1984, Συνεδριακό κέντρο “Εκάβη”, Κατερίνη
1989, “Πολιτιστική Άνοιξη ’89”, Αίθουσα Τέχνης & Λόγου “Μάτι”, Κατερίνη
1991, Σύλλογος Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Ν.Πιερίας, Ναυτικός Όμιλος, Παραλία Κατερίνης
1992, Σύλλογος Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Ν.Πιερίας, Συνεδριακό κέντρο “Εκάβη”, Κατερίνη
1993, Αφιέρωμα στη Μακεδονία, Συνεδριακό κέντρο “Εκάβη”, Κατερίνη (ατομική)
1993, Ξενοδοχείο “Εκάλη”, Περίσταση Πιερίας
1993, Ξενοδοχείο Poseidon Palace, Λεπτοκαρυά
1994, Αίθουσα Μουσών Εκπαιδευτικού συγκροτήματος “Πλάτων”, Κατερίνη
1994, Ανώνυμοι Πιερείς, Εκθεσιακός χώρος Δημοτικού Πάρκου , Κατερίνη
1995, Εκθεσιακός χώρος Δημοτικού Πάρκου , Κατερίνη
1996, Εκθεσιακός χώρος Δημοτικού Πάρκου , Κατερίνη
1997, Εκθεσιακός χώρος Δημοτικού Πάρκου , Κατερίνη
2001, Χατζόγλειο Μέγαρο, Κατερίνη
2003, Σύλλογος Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Ν.Πιερίας, Συνεδριακό Κέντρο Τράπεζας Πειραιώς, Θεσσαλονίκη
2004, Αίθουσα Τεχνης Εστίας Πιερίδων Μουσών, Κατερίνη (ατομική)
2004, Σύλλογος Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Ν.Πιερίας, 2η Εμπορική Έκθεση Κατερίνης “Κατοικία & Εξοπλισμός”
2005, Σύλλογος Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Ν.Πιερίας, 3η Εμπορική Έκθεση Κατερίνης “Κατοικία & Εξοπλισμός”
2005, Εικαστικός θεσμός Βορείου Ελλάδας “Τέχνης Φλόγα”, Περιοδεία σε 20 πόλεις της Βορείου Ελλάδος και στην Τρίπολη.
2006, Αίθουσα Τέχνης Εστίας Πιερίδων Μουσών, Κατερίνη (ατομική)
2008, Έκθεση αφιερωμένη στα Παιδιά με Αναπηρία Ν. Σερρών, ΔΕΠΚΑ Σερρών, Σέρρες
2009, Πολιτιστικό κέντρο “Ελευθερία”, Δράμα (ατομική)
2009, Αίθουσα Τέχνης Εστίας Πιερίδων Μουσών, Κατερίνη (ατομική)
2011, Αίθουσα Τέχνης Εστίας Πιερίδων Μουσών, Κατερίνη (ατομική)
2013, Έκθεση μαθητών 15ου Δημοτικού Σχολείου Κατερίνης, Συνεδριακό κέντρο “Εκάβη”, Κατερίνη
2013, Εκθεσιακός χώρος “Μελίνα”, Δράμα (ατομική)
2014, Myrό Gallery – Meet the Artist, Θεσσαλονίκη
2018, Αστική Σχολή Κατερίνης –Εαρινές Ημέρες Μουσών «Ταξίδι για την Κατερίνη» (ατομική)
2019, Αστική Σχολή Κατερίνης –Εαρινές Ημέρες Μουσών «Ζωή στην πόλη» (ατομική)
 |
| ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ "ΕΘΝΙΚΟ ΚΉΡΥΚΑ" |
