Ο αδερφός του Χρήστος Παπακωνσταντίνος, (συνταξιούχος τραπεζικός και δημοσιογράφος), συγγενείς και φίλοι, μαζευτήκαμε σήμερα το πρωί στο πρώην καφέ Χάρλεϊ (Πόκο Λόκο) στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, για τα 9μερα του Ντίνου Παπακωνσταντίνου, δικηγόρου, συγγραφέα, ποιητή και δημοσιογράφου, που έφυγε πριν λίγες μέρες για πάντα από κοντά μας. Ήρεμος, ευγενικός και πράος άνθρωπος, παρ’ όλο που ασκούσε ένα τοξικό επάγγελμα (δικηγόρος και νομικός σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας, της Άλφα Τράπεζας και της Κτηματικής).
Στα φοιτητικά του χρόνια, ήταν από τα πιο σημαντικά κομματικά στελέχη, σε πολιτικό χώρο, από τον οποίο αποχώρησε πριν αυτό ανέβει στην εξουσία.
Έγραψε τα βιβλία Απολλώνια και Διονυσιακά Ανάλεκτα, την ποιητική Κοσμοθεωρία και «των ερώτων ο πρώτος», όπως και πολλά ποιήματα και δοκίμια στις εφημερίδες, Ολύμπιο Βήμα, Πιερικοί Αντίλαλοι και Ημερήσια.
Ο πατέρας του, που έφυγε από τη ζωή όταν ο Ντίνος ήταν 2 ετών, είχε έρθει αρχές του 19ου αιώνα από τα Ζαγοροχώρια στην Κατερίνη και είχε παντρευτεί την σύζυγό Τσινανοπούλου το γένος Τσιτσιλίκα, από το Λιτόχωρο.
Ο Φιλώτας Παπακωνσταντίνου, πρώτος ξάδερφός του ζει και μένει με την οικογένειά του στο Λιτόχωρο.
Στα φοιτητικά του χρόνια, ήταν από τα πιο σημαντικά κομματικά στελέχη, σε πολιτικό χώρο, από τον οποίο αποχώρησε πριν αυτό ανέβει στην εξουσία.
Έγραψε τα βιβλία Απολλώνια και Διονυσιακά Ανάλεκτα, την ποιητική Κοσμοθεωρία και «των ερώτων ο πρώτος», όπως και πολλά ποιήματα και δοκίμια στις εφημερίδες, Ολύμπιο Βήμα, Πιερικοί Αντίλαλοι και Ημερήσια.
Ο πατέρας του, που έφυγε από τη ζωή όταν ο Ντίνος ήταν 2 ετών, είχε έρθει αρχές του 19ου αιώνα από τα Ζαγοροχώρια στην Κατερίνη και είχε παντρευτεί την σύζυγό Τσινανοπούλου το γένος Τσιτσιλίκα, από το Λιτόχωρο.
Ο Φιλώτας Παπακωνσταντίνου, πρώτος ξάδερφός του ζει και μένει με την οικογένειά του στο Λιτόχωρο.
Τα τελευταία 9 χρόνια που βγήκε στη σύνταξη, πήγαινε στο R&R, γνωστό από τα παλιά χρόνια καφέ στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου (Πρώην Πόκο Λόκο και Χάρλεϊ) και έπινε τον καφέ του μόνος του, γράφοντας σημειώσεις κάτω από το κλουβί με το καναρίνι (Βλέπε το ποίημά του «Το Αηδόνι»).
Εκεί τον βρήκε ο θάνατος, στην καρέκλα, που έπινε τον καφέ του και έγραφε τα ποιήματα, κάτω από το κλουβί με το αγαπημένο του καναρίνι.
Ευγενική ψυχή, που είχε πάντα ένα καλό λόγο για όλους, συμπονετικός με όλους, στοχαστής και ποιητής, που ίσως είχε προαισθανθεί το τέλος του, αφού μία μέρα προτού φύγει από τη ζωή, επέμενε στον ιδιοκτήτη του μαγαζιού, να αγοράσει και να δωρίσει ένα κλουβί για το καναρίνι και αν δει, να δώσει χαιρετισμούς στο Νίκο (παλιό του συνεργάτη και φίλο από το Λιτόχωρο).
Π.Χ.