«Δέχομαι το χρηματικόν ποσόν , το οποίον προσφέρετε εις εμέ εις ένδειξιν ευγνωμοσύνης υπό την προϋπόθεσιν ότι θα καταθέσητε αυτό διά παντός εις τινα τράπεζαν και διά των τόκων του κεφαλαίου θα προσκαλέσητε εις την υμετέραν πόλιν Έλληνα διδάσακαλον, όπως διδάσκει εις υμάς και τα τέκνα υμών αποκλειστικώς την ελληνικήν γλώσσαν εις σχολείον το οποίον θα ιδρύσητε. Διότι αποτελεί εντροπήν να είσθε Έλληνες και να αγνοείτε την μητρικήν ημών γλώσσαν, την ευγενεστέραν του κόσμου»..
Ι. Καποδίστρια κείμενα, ανθολόγηση Κ.ΔΑΦΝΗ, Αθήνα 1976, ΟΕΔΒ, σε.28.