ΚΑΠΡΙΤΣΙΟ
Ο λαιμός σου γυμνός
η κλείδα προκλητική,
οι βολβοί των αυτιών σου
σαν ώριμα φρούτα
-στολισμένοι με ασήμι-
τα χείλη σου κόκκινα κοράλια
τα χέρια σου δροσερά
στολισμένα με χάντρες
με δάχτυλα πλοκάμια.
Τα στήθη σου περήφανα- κόκκινες σκληρές οι ρόγες -
προκλητικά,
πλημμυρισμένα πειρασμούς.
Ο ομφαλός
γυμνός,
εκτεθειμένος στα βλέμματα
κορμί στη φαντασία μου
-υπηρέτης .
Γυναίκα,
-πρόκληση
πώς να μη θαυμάσω
την ομορφιά σου;
Γυναίκα, καλλονή,
αγέρωχα θα στείλεις τα πλοία –εσύ- ξανά στην Τροία,
γεμάτα αρσενικά,
πολεμιστές της ζωής,
το κάλλος να κατακτήσουν σα λάφυρο,
με θυσίες, ζωές
και αίμα
να το κερδίσουν…
Capriccio
Il tuo collo nudo,
la tua clavicola eccitante,
i bulbi delle tue orecchie
come frutta mature
-decorati con argento-
le tue labbra come coralli rossi,
le tue mani fresche
decorate con perline,
le dita come tentacoli.
Il tuo seno provocante, altezzoso,
i capezzoli rossi duri,
pieni di tentazioni.
L'ombelico nudo,
esposto agli sguardi,
corpo della mia fantasia,
-servo-
Donna,
provocazione.
Ma come potrei non ammirare
la tua bellezza?
Donna, di una bellezza abbagliante,
fieramente manderai, tu, le navi, di nuovo a Troia,
navi piene di uomini,
combattenti della vita,
che cercano di conquistare la bellezza
come bottino,
e di guadagnarlo con sacrifici,
vite e sangue...
