Υπάρχουν άνθρωποι που... περνούν από τη ζωή αυτή, αλλά όταν φεύγουν, δεν αφήνουν τίποτε στο πέρασμά τους.
Και υπάρχουν άνθρωποι που όταν φεύγουν, αφήνουν τόσα πολλά, που δεν σε αφήνουν να τους λησμονήσεις.
Ο Δημήτρης Κυριακού, συμφοιτητής μου στη Θεολογική Σχολή Αθηνών, ήταν από εκείνους τους ξεχωριστούς ανθρώπους που δεν μπορείς να λησμονήσεις ποτέ.
Διότι ήταν εκείνος, που ενώ είχε πολλά προσόντα, ταυτόχρονα ήταν ολιγόλογος, σεμνός και προσεκτικός.
Σπάνια στοιχεία στις μέρες μας.
Μπορούσες να διακρίνεις το φως τής ψυχής του, μπορούσες να διακρίνεις μια ήρεμη και δημιουργική δύναμη μέσα του.
Γι' αυτό και ήταν αγαπητός, γι' αυτό και όταν έφυγε, έκλαιγαν όχι μόνο συγγενείς και φίλοι, έκλαιγαν οι μαθήτριες και οι μαθητές του, οι συνάδελφοί του, έκλαιγαν και άνθρωποι που απλώς έτυχε κάποια στιγμή να τον συναντήσουν μια δυο φορές στη ζωή τους.
Ο Δημήτρης Κυριακού αναχώρησε για την αιωνιότητα αλλά δεν έπαψε να είναι στα χείλη πολλών συνανθρώπων μας.
Παράδειγμα ζωής και αγάπης.
Όσοι τον θυμούνται -και είναι πολλοί αυτοί- θυμούνται το χαμόγελό του, τη γλυκύτητα του προσώπου του, την καλοσύνη του, την ευγένεια της ψυχής του.
Ο Δημήτρης Κυριακού, μετά τη φοιτητική του ζωή, ασχολήθηκε και μετά κοινά.
Μπορούσες να διακρίνεις το φως τής ψυχής του, μπορούσες να διακρίνεις μια ήρεμη και δημιουργική δύναμη μέσα του.
Γι' αυτό και ήταν αγαπητός, γι' αυτό και όταν έφυγε, έκλαιγαν όχι μόνο συγγενείς και φίλοι, έκλαιγαν οι μαθήτριες και οι μαθητές του, οι συνάδελφοί του, έκλαιγαν και άνθρωποι που απλώς έτυχε κάποια στιγμή να τον συναντήσουν μια δυο φορές στη ζωή τους.
Ο Δημήτρης Κυριακού αναχώρησε για την αιωνιότητα αλλά δεν έπαψε να είναι στα χείλη πολλών συνανθρώπων μας.
Παράδειγμα ζωής και αγάπης.
Όσοι τον θυμούνται -και είναι πολλοί αυτοί- θυμούνται το χαμόγελό του, τη γλυκύτητα του προσώπου του, την καλοσύνη του, την ευγένεια της ψυχής του.
Ο Δημήτρης Κυριακού, μετά τη φοιτητική του ζωή, ασχολήθηκε και μετά κοινά.
Ενώ ήταν αρκετά νέος, πρόλαβε και έγινε Αντιδήμαρχος και Αναπληρωτής Δήμαρχος Κατερίνης και υπηρέτησε τον τόπο του και πρόσφερε τόσα πολλά.
Δυστυχώς, άνθρωποι της πολιτικής στέρησαν από τον Δημήτρη μια εξέλιξη στα κοινά τού τόπου μας.
Δυστυχώς, άνθρωποι της πολιτικής στέρησαν από τον Δημήτρη μια εξέλιξη στα κοινά τού τόπου μας.
Του έβαλαν τρικλοποδιές για να μη διακριθεί πολιτικά.
Αυτό όμως ήταν και ένα ευτύχημα για τον ίδιο και για τον τόπο μας, διότι από τότε ο Δημήτρης Κυριακού ασχολήθηκε πιο δραστήρια στον χώρο τής παιδείας και του πολιτισμού και άφησε εκεί ισχυρό το στίγμα του.
Αναχωρώντας για την αιωνιότητα, άφησε πίσω του μια πολύ όμορφη οικογένεια αλλά και μια παρακαταθήκη ιδεών και ζωής.
Μαθήτριες και μαθητές του δακρύζουν όταν τον θυμούνται.
Ο Δημήτρης δεν είναι από τις προσωπικότητες που ξεχνιούνται.
Αυτό όμως ήταν και ένα ευτύχημα για τον ίδιο και για τον τόπο μας, διότι από τότε ο Δημήτρης Κυριακού ασχολήθηκε πιο δραστήρια στον χώρο τής παιδείας και του πολιτισμού και άφησε εκεί ισχυρό το στίγμα του.
Αναχωρώντας για την αιωνιότητα, άφησε πίσω του μια πολύ όμορφη οικογένεια αλλά και μια παρακαταθήκη ιδεών και ζωής.
Μαθήτριες και μαθητές του δακρύζουν όταν τον θυμούνται.
Ο Δημήτρης δεν είναι από τις προσωπικότητες που ξεχνιούνται.
ΚΕΙΜΕΝΟ: ΑΝΔΡΕΑΣ-ΚΑΤΣΙΑΠΗΣ ΓΑΛΑΝΟΣ(Facebook).
https://www.facebook.com/profile.php?id=100009657090926
 |
| Αρχείο Θεοχάρη Μπικηρόπουλου. 1992, Στα γραφεία της εφημερίδας ΓΕΓΟΝΟΤΑ |