όλη του τη ζωή, δηλαδή του ποιητή και του διπλωμάτη,
και εμπλέκονταν συνειδητά ή ασυνείδητα σε μια συνθετική αλληλεπίδραση.
Ο πρέσβης και συγγραφέας Βασίλης Παπαδόπουλος παρουσιάζει στο δοκίμιο αυτό τον Γιώργο Σεφέρη από μια πρωτότυπη σκοπιά, δίνοντας έμφαση στον διπλωμάτη Σεφέρη και στον τρόπο που η καριέρα του επηρέασε τη λογοτεχνική του δημιουργία.
Αρχικά αναφέρεται με απλό και εύληπτο τρόπο στην ποίησή του, ενώ στη συνέχεια στην υπηρεσιακή του πλευρά, στη δύσκολη σχέση του με το Υπουργείο Εξωτερικών και τους πολιτικούς, με τα μόνιμα παράπονά του, όπως ότι η διπλωματική καριέρα δεν του επέτρεπε να ασχοληθεί επαρκώς με την ποίηση.
Κατόπιν, αντίθετα, εξετάζει με ποιο τρόπο το επάγγελμά του τον βοήθησε στην ποιητική δημιουργία και κάνει αναφορά και σε άλλους διπλωματικούς-λογοτέχνες, επτά από τους οποίους έχουν τιμηθεί με βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, όπως ο Pablo Neruda (Χιλή) και ο Saint-John Perse (Γαλλία). Ανιχνεύει επίσης στα ποιήματα του Σεφέρη το αποτύπωμα και την επίδραση της διπλωματικής του καριέρας, στις δύσκολες εποχές που έζησε.
KEYSTONE VIA GETTY IMAGES
Τέλος αναλύει την υπηρεσιακή γλώσσα του Σεφέρη σε σχέση με την ποιητική του γλώσσα και παραθέτει αποχαρακτηρισμένα έγγραφα και τηλεγραφήματά του, από όλες τις θέσεις που υπηρέτησε ως διπλωμάτης, μετά από έρευνα στο ιστορικό Αρχείο του Υπουργείου Εξωτερικών. Εντοπίζονται οι διαφορές και τα κοινά σημεία της γλώσσας και του ύφους του, που παραμένουν και στις δύο περιπτώσεις λιτά, δωρικά και περιεκτικά. Σεφερικά.