Δε θα έβγαινε με κανέναν πολιτικό γιατί "δεν ακούνε", αλλά θα του ζητούσε να αγαπά τα βιβλία σαν τα μάτια του...
Επιμέλεια:
Θεοχάρης Μπικηρόπουλος
Συγγραφέας -Blogger
Ἡ Ἄννα Λύμπουρα Παπαϊωάννου γεννήθηκε στην Κύπρο, μεγάλωσε σ’ ἕνα ἤσυχο καὶ ὄμορφο προάστειο τῆς Λευκωσίας, τὴν Ἔγκωμη.
Τὸ 1980 μετέβη στὴν Ἀθήνα γιὰ σπουδὲς στὴ σχολὴ Πολιτικῶν Μηχανικῶν τοῦ Ἐθνικοῦ Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Μετὰ τὸ πέρας τῶν σπουδῶν της ἐπέστρεψε στὴν Κύπρο, μὲ κύρια ἐπαγγελματικὴ ἐνασχόληση ἔως καὶ σήμερα, τὸ τραπεζικὸ ἐπάγγελμα.
Τὸ 2021 ἀπόκτησε τὸν μεταπτυχιακὸ τίτλο Μάστερ στὴ Διοίκηση Ἐπιχειρήσεων, μετὰ ἀπὸ φοίτηση ἑνάμιση ἔτους στὸ Μεσογειακὸ Ἰνστιτοῦτο Διεύθυνσης στὴ Λευκωσία.
Παρακολούθησε στὴ Λεμεσό μαθήματα δημιουργικῆς γραφῆς καὶ ἀνάγνωσης, μὲ εἰσηγήτρια τὴν ποιήτρια καὶ δοκιμιογράφο Εὐτυχία Ἀλεξάνδρα Λουκίδου.
Ἀπότοκο τῶν μαθημάτων αὐτῶν ἦταν ἡ συλλογικὴ ἔκδοση μὲ τίτλο «Συν(γ)ραφές», ἡ ὁποία ἐκδόθηκε ἀπὸ τὸ Τεχνοδρόμιο, τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 2019 καὶ στὴν ὁποία συμμετεῖχε μὲ τέσσερα ποιήματα.
Τὸν Νοέμβριο τοῦ 2023 ἐκδόθηκε ἀπό τὶς ἐκδόσεις ΑΦΗ, ἡ πρώτη ποιητικὴ συλλογὴ τῆς ποιήτριας μὲ τίτλο «Τὸ πράσινο ψυγεῖο καὶ ἄλλες ἱστορίες ἐσωτερικοῦ χώρου».
Ποιήματά της ἔχουν δημοσιευθεῖ σὲ διάφορους ἱστότοπους στὴν Κύπρο καὶ στὸ ἐξωτερικό, ἀλλά καὶ σὲ ἔντυπα λογοτεχνικὰ περιοδικὰ.
Ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ποίηση ἀσχολεῖται μὲ τὸ θέατρο καὶ τοὺς παραδοσιακοὺς χοροὺς καθὼς καὶ μὲ δράσεις ἐθελοντισμοῦ καὶ εἶναι ἐνεργὸ μέλος τῆς κοινότητάς της.
Ἡ Ἄννα Λύμπουρα Παπαϊωάννου ἔχει πέντε παιδιὰ καὶ πέντε ἐγγονάκια.
1. Πως ξεκίνησε το συγγραφικό/εκδοτικό σας ταξίδι;
Εκ κοιλίας μητρός θα έλεγα με …κάποια δόση υπερβολής. Ωστόσο στο συγγραφικό μου ταξίδι καθοριστικό ρόλο έπαιξε το συναπάντημα και η συνεργασία μου με την ποιήτρια και δοκιμιογράφο Ευτυχία-Αλεξάνδρα Λουκίδου, ενώ στο εκδοτικό μου ταξίδι, που άρχισε πρόσφατα με την έκδοση της πρώτης μου ποιητικής συλλογής «Το πράσινο ψυγείο και άλλες ιστορίες εσωτερικού χώρου», σημαντικό ρόλο έπαιξε ο εκδότης μου Μίμης Α. Σοφοκλέους, τους οποίους και ευχαριστώ θερμά.
2. Tι σας εμπνέει;
Τα πάντα
3. Γιατί αυτό που γράφετε θέλετε να το μοιραστείτε με τον κόσμο;
Γιατί είμαστε πλασμένοι να κοινωνούμε
4. O Charles Baudelaire, σε μία περίοδο που τα όρια της λογοτεχνίας και της ποίησης ήταν συγκεχυμένα, είχε γράψει «Να είσαι ποιητής, ακόμη και στον πεζό λόγο». Στη σημερινή εποχή, υπάρχουν όρια ανάμεσα στην ποίηση και στην πεζογραφία;
Υπάρχουν, αν και αδιόρατα μερικές φορές. Στο βιβλίο μου πάντως πιστεύω ότι βρίσκει εφαρμογή η πιο πάνω ρήση του Charles Baudelaire.
5. Που σας βρίσκει η ποίηση;
Οπουδήποτε, είμαι παντού και πάντα διαθέσιμη
6. Μιλήστε μας για το βιβλίο σας
Είναι απότοκο πολλών χρόνων γραφής που δεν θα έβλεπε το φως του …τυπογραφείου αν δεν είχα ενθάρρυνση ανθρώπων του πνεύματος, ανθρώπων που με αγαπούν και τους ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό. Είναι χωρισμένο σε έξι μέρη και περιλαμβάνει 46 ποιήματα και πεζοποιήματα.
7. Τι πιστεύετε ότι αποκομίζει από το βιβλίο σας ο αναγνώστης ;
Μετοχή σε συναισθήματα και μνήμες. Ελπίζω ότι ο αναγνώστης θα ανακαλύψει στο εσωτερικό του πράσινου ψυγείου ένα κομμάτι του δικού του εαυτού, μια στιγμή, μια σκέψη, ένα ψήγμα αλήθειας που θα τον λυτρώσει.
8. Τα έργα σας, αποτυπώνουν –και- την εποχή τους, (την περίοδο της δημιουργίας);
Όχι απαραίτητα
9. «Αν ένα πουλί μπορούσε να πει με ακρίβεια τι τραγουδάει, γιατί τραγουδάει, και τι είναι αυτό που τραγουδάει, δεν θα τραγούδαγε», είπε ο Πωλ Βαλερύ. Η ποίηση που «δεν καταλαβαίνουμε» ποιους αφορά;
Ίσως κάποια άλλη στιγμή να την καταλάβουμε, ποιος ξέρει; Άρα μας αφορά όλους, απλώς πρέπει να έρθει η κατάλληλη στιγμή.
10. Τα τελευταία χρόνια, με όσα ζούμε, έχετε επηρεαστεί στη σκέψη;
Σίγουρα, δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς
11. Επηρέασε την πολιτική σας σκέψη; Έχετε αναθεωρήσει κάτι σε σχέση με τις πολιτικές πεποιθήσεις σας;
Όχι
12. Ποιο θεωρείτε ως το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι συνάνθρωποί μας, οι φίλοι, οι γείτονές σας;
Αποξένωση και έλλειψη επικοινωνίας με τον εαυτό μας και με τους άλλους.
Οπουδήποτε, είμαι παντού και πάντα διαθέσιμη
6. Μιλήστε μας για το βιβλίο σας
Είναι απότοκο πολλών χρόνων γραφής που δεν θα έβλεπε το φως του …τυπογραφείου αν δεν είχα ενθάρρυνση ανθρώπων του πνεύματος, ανθρώπων που με αγαπούν και τους ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό. Είναι χωρισμένο σε έξι μέρη και περιλαμβάνει 46 ποιήματα και πεζοποιήματα.
7. Τι πιστεύετε ότι αποκομίζει από το βιβλίο σας ο αναγνώστης ;
Μετοχή σε συναισθήματα και μνήμες. Ελπίζω ότι ο αναγνώστης θα ανακαλύψει στο εσωτερικό του πράσινου ψυγείου ένα κομμάτι του δικού του εαυτού, μια στιγμή, μια σκέψη, ένα ψήγμα αλήθειας που θα τον λυτρώσει.
8. Τα έργα σας, αποτυπώνουν –και- την εποχή τους, (την περίοδο της δημιουργίας);
Όχι απαραίτητα
9. «Αν ένα πουλί μπορούσε να πει με ακρίβεια τι τραγουδάει, γιατί τραγουδάει, και τι είναι αυτό που τραγουδάει, δεν θα τραγούδαγε», είπε ο Πωλ Βαλερύ. Η ποίηση που «δεν καταλαβαίνουμε» ποιους αφορά;
Ίσως κάποια άλλη στιγμή να την καταλάβουμε, ποιος ξέρει; Άρα μας αφορά όλους, απλώς πρέπει να έρθει η κατάλληλη στιγμή.
10. Τα τελευταία χρόνια, με όσα ζούμε, έχετε επηρεαστεί στη σκέψη;
Σίγουρα, δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς
11. Επηρέασε την πολιτική σας σκέψη; Έχετε αναθεωρήσει κάτι σε σχέση με τις πολιτικές πεποιθήσεις σας;
Όχι
12. Ποιο θεωρείτε ως το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι συνάνθρωποί μας, οι φίλοι, οι γείτονές σας;
Αποξένωση και έλλειψη επικοινωνίας με τον εαυτό μας και με τους άλλους.
13. Με ποιον/ποια πολιτικό θα θέλατε να βγείτε για φαγητό ή ποτό και θα θέλατε να του/της πείτε όλα όσα πιστεύετε ότι πρέπει να ακούσει ένας πολιτικός;
Με κανέναν. Δεν πιστεύω ότι μπορούν να ακούσουν.
14. Τι θα του λέγατε για τον πολιτισμό, τις τέχνες και ιδιαίτερα για το βιβλίο και τη φιλαναγνωσία;
Να τα αγαπά σαν τα μάτια του
15. Πως «ονειρεύεστε» το συγγραφικό σας μέλλον; Τι θα θέλατε να σας συμβεί;
Αποφεύγω να ονειρεύομαι, αλλά θα ήθελα να γράψω τουλάχιστον ακόμα ένα βιβλίο ποίησης και ίσως και ένα διήγημα/μυθιστόρημα
16. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας Έλληνες και ποιοι ξένοι συγγραφείς και ποια βιβλία τους είναι τα αγαπημένα σας;
Κρόνιν και το Κάστρο.
Μενέλαος Λουντέμης και το Ένα παιδί μετράει τ΄άστρα.
Αντουάν ντε Σαιντ Εξυπερύ και ο Μικρός Πρίγκηπας.
Φραντς Κάφκα και η Δίκη.
Ντοστογιέφσκι και Έγκλημα και Τιμωρία.
Παπαδιαμάντης και Φόνισσα.
17. Με ποια κριτήρια επιλέγετε ένα βιβλίο;
Το πόσο ωραία μυρίζει…
18. Ποιο βιβλίο διαβάσατε τελευταία;
Το βιβλίο της Νατάσας Αθηαινίτου Κυπριανού «Επιστροφή», ένα συνθετικό ποίημα για τη Λεμεσό
19. Τι φοβάστε πιο πολύ από όλα σαν άνθρωπος;
Το να μην ζω...
20. Τι σας γεμίζει πιο πολύ: η τέχνη, η φιλοσοφία, ο χριστιανισμός, η μουσική, ο έρωτας; Κάτι άλλο;
Ο έρωτας, αφού περιέχει και περιέχεται σε όλα τα άλλα.
21. Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο προτέρημα ενός άντρα;
Την τρυφερότητα
22. Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο προτέρημα σε μια γυναίκα;
Την τρυφερότητα
23. Τι εκτιμάτε περισσότερο στους φίλους σας;
Την ειλικρίνεια και το να είναι εκεί όταν τους χρειάζομαι
24. Τι σημαίνει για εσάς ευτυχία;
Να μην φοβάμαι
25. Τι απεχθάνεστε περισσότερο;
Καθαρὰ Δευτέρα
Εἶναι ξεκάθαρο πιά!
Θὰ ἔρθω, εἶπες, τὴν Καθαρὰ Δευτέρα
ἀφήνοντας ἀνοικτὸ τὸ ἐνδεχόμενο
μιᾶς τελικῆς διευθέτησης.
Τὴν Καθαρὰ Δευτέρα.
Σὰν ἀπειλὴ ἀκούστηκε
σὰν ἀστραπὴ σὲ ανέμελο οὐρανὸ
τὴν ὥρα ποὺ ὁ χαρταετὸς
πιασμένος στὰ σύρματα
μάταια παλεύει νὰ ἐλευθερωθεῖ.
Θὰ ἔρθω, εἶπες, τὴν Καθαρὰ Δευτέρα
κι ἀκόμα περιμένω.
Εἶναι όμως νωρὶς, ἀκόμα, ἀγάπη μου
ὣς τὴ Δευτέρα Παρουσία…
Οἱ πολλαπλὲς ἀμηχανίες μας
Ὕστερα
ἀνακάτεψε ἀμήχανα τὸν καφέ της
Ἔπεσε πολλὴ ἡ ζάχαρη, σκέφτηκε,
κι αὐτὴ τὸν προτιμοῦσε μέτριο.
Τὴν τρόμαζε βέβαια ἡ τόση μετριότητα
ὡστόσο δὲν τολμοῦσε τὴ μεγάλη ἀλλαγή.
Μηχανικὰ ρούφηξε μιὰ γουλιὰ.
Σχεδὸν κάηκε.
Μιὰ χελώνα σύρθηκε στὸ πάτωμα.
Σχεδὸν τὴν πάτησε.
Χρόνια τώρα ἀναδεύει τὰ παρόντα μὲ τὰ μέλλοντα
κι ἐκεῖ ποὺ πάει νὰ βρεῖ τὴν τέλεια ἀναλογία
νά σοῦ τὸ παρελθὸν
ἀκάλεστο στὴν πόρτα
νὰ ζητᾶ τὸ μερτικό του σὲ ὧρες καὶ στιγμὲς
ἀλλὰ κυρίως σὲ χρόνια.
Ἡ χελώνα κρύφτηκε κάτω ἀπὸ τὸ κρεβάτι
κι ἀπ’ τὸν καφὲ ἔμεινε μόνο τὸ κατακάθι.
Ἦταν ὡραία ἡ περίσσια ζάχαρη
μὰ πιὸ ὡραῖο τὸ τραγούδι στὸ ραδιόφωνο:
«Δὲν περνᾶς κυρὰ Μαρία, δὲν περνᾶς, δὲν περνᾶς»
Εἶπα λοιπόν κι εγώ νὰ γράψω γιὰ τὶς ἀμηχανίες μας.
Τὶς πολλαπλὲς ἀμηχανίες μας.
Μὰ τελικά ἄρχισα νὰ γράφω
γιὰ μηχανισμούς
ἐπιβίωσης, ἢ καὶ συμβίωσης
ἢ ἔστω μιᾶς κάποιας ἀντιβίωσης.
Τραγικὴ εἰρωνεία καὶ τρόπος τοῦ λέγειν φυσικὰ
Μά, συμβαίνει στὶς μέρες μας
νὰ πιστεύουν οἱ ἄνθρωποι
πὼς αὐτὸ ποὺ σκοτώνει τὴ ζωὴ
ἴσως ἐντέλει νὰ τὴ σώζει.
Βέβαια, δὲν ἐπέστρεψε ποτὲ κανένας ἀπὸ τὸν Παράδεισο
γιὰ νὰ μᾶς τὸ ἐπιβεβαιώσει
οὔτε ἡ κυρὰ Μαρία
μὰ οὔτε κι αὐτὴ ἡ κουτσὴ χελώνα.
Με κανέναν. Δεν πιστεύω ότι μπορούν να ακούσουν.
14. Τι θα του λέγατε για τον πολιτισμό, τις τέχνες και ιδιαίτερα για το βιβλίο και τη φιλαναγνωσία;
Να τα αγαπά σαν τα μάτια του
15. Πως «ονειρεύεστε» το συγγραφικό σας μέλλον; Τι θα θέλατε να σας συμβεί;
Αποφεύγω να ονειρεύομαι, αλλά θα ήθελα να γράψω τουλάχιστον ακόμα ένα βιβλίο ποίησης και ίσως και ένα διήγημα/μυθιστόρημα
16. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας Έλληνες και ποιοι ξένοι συγγραφείς και ποια βιβλία τους είναι τα αγαπημένα σας;
Κρόνιν και το Κάστρο.
Μενέλαος Λουντέμης και το Ένα παιδί μετράει τ΄άστρα.
Αντουάν ντε Σαιντ Εξυπερύ και ο Μικρός Πρίγκηπας.
Φραντς Κάφκα και η Δίκη.
Ντοστογιέφσκι και Έγκλημα και Τιμωρία.
Παπαδιαμάντης και Φόνισσα.
Το πόσο ωραία μυρίζει…
18. Ποιο βιβλίο διαβάσατε τελευταία;
Το βιβλίο της Νατάσας Αθηαινίτου Κυπριανού «Επιστροφή», ένα συνθετικό ποίημα για τη Λεμεσό
19. Τι φοβάστε πιο πολύ από όλα σαν άνθρωπος;
Το να μην ζω...
20. Τι σας γεμίζει πιο πολύ: η τέχνη, η φιλοσοφία, ο χριστιανισμός, η μουσική, ο έρωτας; Κάτι άλλο;
Ο έρωτας, αφού περιέχει και περιέχεται σε όλα τα άλλα.
21. Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο προτέρημα ενός άντρα;
Την τρυφερότητα
22. Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο προτέρημα σε μια γυναίκα;
Την τρυφερότητα
23. Τι εκτιμάτε περισσότερο στους φίλους σας;
Την ειλικρίνεια και το να είναι εκεί όταν τους χρειάζομαι
24. Τι σημαίνει για εσάς ευτυχία;
Να μην φοβάμαι
25. Τι απεχθάνεστε περισσότερο;
Τους ψεύτικους ανθρώπους
26. Το προσωπικό σας απόφθεγμα;...
Την Ελλάδα αγαπώ αλλά κι εσένα… στίχοι του Ευαγόρα Παλληκαρίδη
Θέλουμε να χαρίσετε στους αναγνώστες του «OlymposVoice» ένα ποίημα από το βιβλίο σας.
Θα ήθελα να χαρίσω στους αναγνώστες σας ένα από τα δύο πιο κάτω ποιήματα. Αφήνω την επιλογή σε σας και σας ευχαριστώ θερμά για τη φιλοξενία.
Εμείς επιλέγουμε για το «OlymposVoice» ...και τα δύο!
26. Το προσωπικό σας απόφθεγμα;...
Την Ελλάδα αγαπώ αλλά κι εσένα… στίχοι του Ευαγόρα Παλληκαρίδη
Θέλουμε να χαρίσετε στους αναγνώστες του «OlymposVoice» ένα ποίημα από το βιβλίο σας.
Θα ήθελα να χαρίσω στους αναγνώστες σας ένα από τα δύο πιο κάτω ποιήματα. Αφήνω την επιλογή σε σας και σας ευχαριστώ θερμά για τη φιλοξενία.
Εμείς επιλέγουμε για το «OlymposVoice» ...και τα δύο!
Καθαρὰ Δευτέρα
Εἶναι ξεκάθαρο πιά!
Θὰ ἔρθω, εἶπες, τὴν Καθαρὰ Δευτέρα
ἀφήνοντας ἀνοικτὸ τὸ ἐνδεχόμενο
μιᾶς τελικῆς διευθέτησης.
Τὴν Καθαρὰ Δευτέρα.
Σὰν ἀπειλὴ ἀκούστηκε
σὰν ἀστραπὴ σὲ ανέμελο οὐρανὸ
τὴν ὥρα ποὺ ὁ χαρταετὸς
πιασμένος στὰ σύρματα
μάταια παλεύει νὰ ἐλευθερωθεῖ.
Θὰ ἔρθω, εἶπες, τὴν Καθαρὰ Δευτέρα
κι ἀκόμα περιμένω.
Εἶναι όμως νωρὶς, ἀκόμα, ἀγάπη μου
ὣς τὴ Δευτέρα Παρουσία…
Οἱ πολλαπλὲς ἀμηχανίες μας
Ὕστερα
ἀνακάτεψε ἀμήχανα τὸν καφέ της
Ἔπεσε πολλὴ ἡ ζάχαρη, σκέφτηκε,
κι αὐτὴ τὸν προτιμοῦσε μέτριο.
Τὴν τρόμαζε βέβαια ἡ τόση μετριότητα
ὡστόσο δὲν τολμοῦσε τὴ μεγάλη ἀλλαγή.
Μηχανικὰ ρούφηξε μιὰ γουλιὰ.
Σχεδὸν κάηκε.
Μιὰ χελώνα σύρθηκε στὸ πάτωμα.
Σχεδὸν τὴν πάτησε.
Χρόνια τώρα ἀναδεύει τὰ παρόντα μὲ τὰ μέλλοντα
κι ἐκεῖ ποὺ πάει νὰ βρεῖ τὴν τέλεια ἀναλογία
νά σοῦ τὸ παρελθὸν
ἀκάλεστο στὴν πόρτα
νὰ ζητᾶ τὸ μερτικό του σὲ ὧρες καὶ στιγμὲς
ἀλλὰ κυρίως σὲ χρόνια.
Ἡ χελώνα κρύφτηκε κάτω ἀπὸ τὸ κρεβάτι
κι ἀπ’ τὸν καφὲ ἔμεινε μόνο τὸ κατακάθι.
Ἦταν ὡραία ἡ περίσσια ζάχαρη
μὰ πιὸ ὡραῖο τὸ τραγούδι στὸ ραδιόφωνο:
«Δὲν περνᾶς κυρὰ Μαρία, δὲν περνᾶς, δὲν περνᾶς»
Εἶπα λοιπόν κι εγώ νὰ γράψω γιὰ τὶς ἀμηχανίες μας.
Τὶς πολλαπλὲς ἀμηχανίες μας.
Μὰ τελικά ἄρχισα νὰ γράφω
γιὰ μηχανισμούς
ἐπιβίωσης, ἢ καὶ συμβίωσης
ἢ ἔστω μιᾶς κάποιας ἀντιβίωσης.
Τραγικὴ εἰρωνεία καὶ τρόπος τοῦ λέγειν φυσικὰ
Μά, συμβαίνει στὶς μέρες μας
νὰ πιστεύουν οἱ ἄνθρωποι
πὼς αὐτὸ ποὺ σκοτώνει τὴ ζωὴ
ἴσως ἐντέλει νὰ τὴ σώζει.
Βέβαια, δὲν ἐπέστρεψε ποτὲ κανένας ἀπὸ τὸν Παράδεισο
γιὰ νὰ μᾶς τὸ ἐπιβεβαιώσει
οὔτε ἡ κυρὰ Μαρία
μὰ οὔτε κι αὐτὴ ἡ κουτσὴ χελώνα.
GALLERY
