Tο κατά πόσο οι εργαζόμενοι σήμερα αισθάνονται ικανοποιημένοι από την εργασία τους, διερευνά πρόσφατη παγκόσμια έρευνα, όπου το 60% του εργατικού δυναμικού δηλώνει «μη ευχαριστημένο».
Η έρευνα της Gallup, μιας από τις σημαντικότερες εταιρείες δημοσκοπήσεων, που διεξήχθη σε διάφορες χώρες του κόσμου, εκτός του σχεδόν 60% των εργαζομένων που δηλώνουν πως δεν είναι ευχαριστημένοι με την εργασία τους, περιέχει μερικά ακόμη ανησυχητικά αποτελέσματα: Ενδεικτικά, σχεδόν το 20% των συμμετεχόντων απάντησε πως μισεί τη δουλειά του τόσο πολύ, που εργάζεται εναντίον των συμφερόντων του εργοδότη του. Στον αντίποδα, ένα 23% των εργαζομένων βρίσκει πως την εργασία του ενδιαφέρουσα. Μόλις το 13% του ενεργού πληθυσμού προσπαθεί να έχει καλές επιδόσεις στη δουλειά του, ενώ το 64% των εργαζομένων δεν νοιάζεται για τη δουλειά του και στοχεύει απλώς να «βγάλει τη μέρα», με την ελάχιστη προσπάθεια. Αν και οι αριθμοί διαφέρουν από χώρα σε χώρα, οι τάσεις είναι κοινές και παρατηρούνται σε όλο τον κόσμο. Βασική συνέπεια της δυσαρέσκειας των εργαζομένων είναι το εργασιακό burnout, επαγγελματική εξουθένωση, που ορίζεται ως ένας συνδυασμός σωματικής, πνευματικής και συναισθηματικής εξάντλησης, που προκαλείται από εκτεταμένες περιόδους άγχους στον χώρο εργασίας.
Η ισορροπία επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, οι ώρες εργασίας ή η τοποθεσία στο χώρο εργασίας είναι όλοι παράγοντες που συμβάλλουν στην ικανοποίηση από την εργασία παρατηρεί η Deutche Welle, που με αφορμή τα συμπεράσματα της έρευνας, δημιούργησε ένα ντοκιμαντέρ για τις σύγχρονες συνθήκες εργασίας, από την πλευρά των εργαζομένων. Πρωταρχικός παράγοντας της ικανοποίησης στην εργασία είναι η συνολική εμπειρία, η οποία περιλαμβάνει την ποιότητα της διαχείρισης, της καθοδήγησης και της αναγνώρισης.
Η κύρια αιτία της δυσαρέσκειας στην εργασία είναι η «άδικη μεταχείριση», όπως η έλλειψη σεβασμού, υποστήριξης ή αναγνώρισης της συνεισφοράς του εργαζόμενου, στο πλαίσιο της εταιρικής κουλτούρας, επισημαίνει η Deutche Welle. Εκτός από την άδικη μεταχείριση, η δυσαρέσκεια και η εξουθένωση συνδέονται στενά με μεγάλο φόρτο εργασίας, κακή επικοινωνία από τη διοίκηση, ανεπαρκή υποστήριξη και αδικαιολόγητους χρονικούς περιορισμούς - που όλοι γνωρίζουμε ως «πιεστικά dead lines». Επιπλέον, περιττά πολύωρα meetings, ατελείωτη γραφειοκρατία και ανίκανοι μάνατζερ, επιδεινώνουν την κατάσταση.
«Σε έναν ιδανικό κόσμο, η εργασία ολοκληρώνει τον άνθρωπο - μόνο που σήμερα, πολλοί άνθρωποι σε δουλειές γραφείου βρίσκουν ότι η καθημερινή τους εργασία τους κάνει μίζερους. Υπάρχει, βεβαίως και το επιχείρημα πως η δυσαρέσκεια των εργαζομένων είναι κυρίως υποπροϊόν της εκβιομηχάνισης: Βρίσκονται σε ασφαλή, μη σωματικά απαιτητικά επαγγέλματα που συχνά αμείβονται σχετικά καλά - σε αντίθεση με πολλούς ανθρώπους σε αυτόν τον κόσμο που ζουν σε πολύ πιο δύσκολες συνθήκες. Είναι όμως αυτή η απαράμιλλη σπατάλη ανθρώπινου δυναμικού ένα από τα μεγαλύτερα ανείπωτα δράματα της εποχής μας;», διερωτάται η Deutche Welle στο ντοκιμαντέρ και αναζητά απαντήσεις, συχνά με χιουμοριστικό τρόπο.
Με πληροφορίες από Deutche Welle