27.4.24

Παρουσιάστηκε στην Κατερίνη, το βιβλίο του Δημήτρη Κανονίδη, "Σαν φάλτσα νότα" -50 φωτογραφιες

Παρουσιάστηκε στην Κατερίνη, το βιβλίο του Δημήτρη Κανονίδη, "Σαν φάλτσα νότα" των εκδόσεων "ΤΡΙ.ΕΝΑ πολιτισμού", στον φιλόξενο χώρο του Βιβλιοπωλείου  -Γκαλερί "Μάτι", ανάμεσα στους πολύχρωμους πίνακες ζωγραφικής της Φωτεινής Χαμιδιελή!

Για το βιβλίο μίλησαν ο συγγραφέας -ποιητής Θεοχάρης Μπικηρόπουλος, η Καθηγήτρια/Μεταφράστρια Μάρθα Ζαφειρίου, η Καλλιόπη Πασιά, Συγγραφέας/Εκδότρια και ο συγγραφέας, ο οποίος έχει ιδιαίτερους δεσμούς με την Πιερία.

Μιλώντας για το βιβλίο ο Θ. Μπικηρόπουλος τόνισε χαρακτηριστικά:
" Η γραφή, η ταχύτητα, η μεστότητα και ο συμπυκνωμένος χωρίς περιττές αναφορές λόγος, μου προξένησε το ενδιαφέρον και με αντάμειψε καθώς διαπίστωσα ότι με ένα πολύ ευρηματικό τρόπο σύνδεσης τα 16 διηγήματα μοιάζουν σαν ένα ενιαίο κείμενο, με την αγωνία από την μια ιστορία στην επόμενη,   να προκαλεί το ενδιαφέρον και την περιέργεια μέχρι την τελευταία σελίδα! Κοινός παρονομαστής ένα παγκάκι κι ένα σύνθημα. Άνθρωποι,  άντρες η γυναίκες, κάθονται να ξαποστάσουν, να αγναντέψουν, να ξεκουραστούν, να σκεφτούν, ατενίζοντας το πέλαγος, όσο μέσα στο μυαλό και την καρδιά, οι σκέψεις έρχονται σαν τρικυμία να αναστατώσουν τη γαλήνη ή να εξιλεώσουν το εσωτερικό τους κόσμο. Με περίτεχνο τρόπο, ο Δ. Κανονίδης επιχειρεί την εξόρυξη των συναισθημάτων και των σκέψεων που κυριαρχούν στο είναι των ανθρώπων του –πρωταγωνιστών. [...] Στα διηγήματα προβάλλουν οι προσωποποιήσεις των επιθυμιών, των βιωμάτων και των ονείρων. Αλλά και η θέση, η άποψη του συγγραφέα για γεγονότα και καταστάσεις. Κι ίσως μας χρειάζεται όλους που και που ένα παγκάκι, για να συλλογιστούμε, να ανασυνταχτούμε μπροστά σε όσα μας απασχολούν και μας προβληματίζουν".

Αναφερόμενος στο διήγημα και την άνθιση που φαίνεται να έχει τελευταία, σημείωσε:
" Ο όρος “διήγημα” προσδιορίζει ένα ιδιαίτερο είδος του αφηγηματικού πεζού λόγου. Είναι μια σύντομη αφήγηση γεγονότων με αρχή μέση και τέλος, συνήθως μιας ιστορίας πρωτότυπης ή και πραγματικής. Το διήγημα υπήρχε πάντοτε στη λογοτεχνία, ανάμεσα στη νουβέλα και το μυθιστόρημα με μία σειρά μεγάλων έργων με κορυφαίους τους Γκόγκολ, Τσέχοφ, Χόφμαν, Πόε (ο πατέρας του σύγχρονου διηγήματος), Χέμινγουει, Γκυ ντε Μοπασάν, Ντίκενς, Στήβενσον, Κίπλινγκ, Γουλφ, Τζόυς, Πιραντέλο, Κάφκα, Καλβίνο, Μπόρχες, Μάρκεζ, Κούντερα, και τόσων άλλων νεότερων συνεχιστών αλλά και σπουδαίων Ελλήνων όπως ο Βιζυηνός, ο Παπαδιαμάντης, ο Χατζής, ο Ιωάννου, η Γαλάτεια Σαράντη, ο Βαλτινός και άλλους Έλληνες διηγηματογράφους που μας έχουν χαρίσει σπουδαία κείμενα. Φυσικά δε θα παραλείψω δυο σημαντικές φυσιογνωμίες των ελληνικών Γραμμάτων, τον Γιάννη Σκαρίμπα και τον Δημοσθένη Βουτυρά δυο περιθωριακούς, βαθιά αιρετικούς, καθώς και χαρισματικούς λογοτέχνες. Μάλιστα διάβασα κάπου ότι ετοιμάζονται τόμοι για το έργο του Βουτυρά από κάποιον εκδοτικό... Προφανώς ο Κανονίδης πιάνει τη θέση του στη νέα γενιά διηγηματογράφων..."