Οι κινητοποιήσεις των αγροτών μπορεί να έχουν εφήμερες αφορμές, όμως έχουν και σοβαρές αιτίες, τις οποίες δεν μπορεί να συνεχίσει η Πολιτεία να παραγνωρίζει. Ειδικά όταν η ίδια αναμασά διαρκώς την καραμέλα του πρωτογενούς τομέα – πυλώνα της εθνικής οικονομίας.
Ναι είναι η εποχή των κινητοποιήσεων, επειδή αυτή την περίοδο λίγα έχουν να κάνουν στα χωράφια τους οι αγρότες. Ναι έχουμε μια Agrotica, που αποτελεί πάντα ευκαιρία για διεκδικήσεις. Ναι είναι σε αναβρασμό ο αγροτικός κόσμος στην Ευρώπη, είναι στους δρόμους και παροτρύνει κι αυτή η συνθήκη για κινητοποιήσεις και στη χώρα μας.
Αυτά όμως είναι οι αφορμές. Εκείνο που πρέπει να ψάξουν οι αρμόδιοι είναι οι αιτίες. Και να βρουν απαντήσεις στα προβλήματα που οδηγούν τον αγροτικό κόσμο στο δρόμο.
Γιατί στη Θεσσαλία και την Κεντρική Μακεδονία; Επειδή όλη αυτή η γεωγραφική περιοχή είναι η έδρα του πρωτογενούς τομέα της χώρας. Δεν είναι η αιτία ούτε οι αποζημιώσεις για τις καταστροφές από της πλημμύρες, ούτε η ακαρπία των ελαιοδένδρων και τα άλλα προβλήματα στο ελαιόλαδο, ούτε τα ζητήματα με τις εξαγωγές των ακτινιδίων. Αυτά δεν είναι θεμελιώδη ζητήματα για να βγάλουν μαζικά τους αγρότες στους δρόμους. Είναι θέματα που πρέπει να αντιμετωπίσει κατά περίπτωση το αρμόδιο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
Άλλα είναι τα αίτια των κινητοποιήσεων. Και οφείλουν όλοι να καταρτίσουν έναν σοβαρό σχεδιασμό επιτέλους, δρομολογώντας σοβαρές λύσεις για το κόστος παραγωγής, που διαρκώς αυξάνεται, μειώνοντας αντίστοιχα το αγροτικό εισόδημα και αυξάνοντας σε δυσθεώρητα ύψη την τελική τιμή των αγροτικών προϊόντων στο ράφι.
Κόστος παραγωγής που διαρκώς αυξάνεται, παρά τις κυβερνητικές παρεμβάσεις, που πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι έγιναν. Λερναία Ύδρα έχει καταντήσει αυτό το ζήτημα, καθώς με όσες ενισχύσεις και να δοθούν φαίνεται ότι δεν βρίσκεται εκεί η λύση. Όταν δεν βγαίνεις οικονομικά ούτε για να σπείρεις, ούτε για να καλλιεργήσεις, ούτε για να μεγαλώσεις τα ζωντανά, οι φορολογικές ελαφρύνσεις, οι παρεμβάσεις στο ΦΠΑ και οι επιδοτήσεις μοιάζουν με ασπιρίνες. Αγροτικό πετρέλαιο, αρδευτικό νερό, λιπάσματα, ζωοτροφές συνιστούν ένα εκρηκτικό μίγμα στα έξοδα του αγρότη, ο οποίος δεν μπορεί να κάνει προϋπολογισμό. Παρέμβαση κυβερνητική υπήρξε σε όλα, ακόμα και στα αγροτικά μηχανήματα, αλλά και πάλι το ταμείο είναι μείον και ο προϋπολογισμός δεν μπορεί να ισοσκελιστεί. Το τελικό εισόδημα εάν δεν υπήρχαν οι επιδοτήσεις και τα ευρωπαϊκά προγράμματα με τις ενισχύσεις θα ήταν πενιχρό και δεν θα άξιζε τον κόπο να ασχοληθεί κάποιος με το φυτικό και το ζωικό κεφάλαιο σε επίπεδο παραγωγής.
Κρίσιμο ζήτημα των αγροτών, που περιλαμβάνεται από τα πρώτα στα αιτήματά τους, είναι η νέα ΚΑΠ. Η κυβέρνηση εκεί το πάλεψε με ενημέρωση. Οι αγρότες ήξεραν κι όσοι είχαν απορίες τις έλυσαν το προηγούμενο διάστημα. Πλέον, αφού τα έχουν ζυγίσει, ζητούν πλήρη αναθεώρηση της ΚΑΠ σε πραγματική παραγωγική κατεύθυνση. Μπορεί να κάνει κάτι εκεί η κυβέρνηση; Όχι. Αν μπορούσε θα το είχε ήδη κάνει. Έπρεπε να το έχει κάνει ήδη...
Παραμένω στα αιτήματα, τα οποία διατυπώνουν με μεγάλη ακρίβεια και λεπτομέρεια οι αγρότες της Θεσσαλίας και της Κεντρικής Μακεδονίας. Ανασύσταση και ορθολογική τεκμηριωμένη χρέωση ΕΛΓΑ ανά καλλιέργεια, ζωικό είδος και συχνότητα καταβολής αποζημιώσεων. Εδώ η κυβέρνηση οφείλει να παρέμβει. Πέτυχε την ταχύτερη καταβολή των αποζημιώσεων και την άμεση καταγραφή των ζημιών. Αλλά ο ΕΛΓΑ συνεχίζει να είναι ένας οργανισμός για τους αγρότες, με τον οποίο τα έχουν διαχρονικά οι αγρότες. Κάτι δεν πάει καλά.
Ζητούν επίσης δημοπρατήριο εμπορευμάτων σε επίπεδο περιφέρειας. Αλήθεια, πόσα χρόνια με αυτά τα δημοπρατήρια; Εκείνο της Κουλούρας εμένα που δεν είμαι αγρότης μου έχει καθίσει στον λαιμό...
Ζητούν οι αγρότες ελέγχους στο περιθώριο των εταιριών που τους προμηθεύουν τα αναγκαία για την καλλιέργεια ή το μεγάλωμα των ζώων, αλλά και των εταιριών που παίρνουν τα προϊόντα τους. Οι έμποροι, όπως τους λένε. Εκεί κυριολεκτικά επικρατεί ζούγκλα, όπως καταγγέλλουν. Τάξη δεν έχει μπει στις διαπραγματεύσεις ποτέ. Όποιος, όπου κι όπως τύχει... Πρακτικές που δεν ευνοούν τον υγιή ανταγωνισμό και ο παραγωγός θύμα των διαθέσεων ορισμένων. Αυτή η κατάσταση πρέπει κάποτε να αντιμετωπιστεί ριζικά. Εκείνο το «τι τιμή πέτυχες εσύ» που θυμίζει ελεγχόμενη ρουλέτα ή οι εναρμονισμένες πρακτικές ή οι φιξ τιμές, δεν αρμόζουν σε μια χώρα που ο πρωτογενής τομέας της είναι πυλώνας της εθνικής οικονομίας της. Η κρατική παρέμβαση, οι έλεγχοι, η αποκατάσταση συνθηκών υγιούς ανταγωνισμού είναι υποχρέωση της Πολιτείας και των οργάνων της, ειδικά δε των οργανισμών της και μένω σε αυτά, γιατί δεν θέλω να προκαλέσω...
Είναι και άλλα τα αιτήματα των αγροτών. Μένω σε αυτά τα χαρακτηριστικά, όπου η κυβέρνηση μπορεί και πρέπει να παρέμβει. Το υπουργείο όφειλε να επιδιώξει τον διάλογο κι όχι να καλεί σε διάλογο, αφού βγήκαν τα τρακτέρ στους δρόμους και αφού επενέβη η Αστυνομία. Η διαχείριση αυτή έχει επαναληφθεί πολλές φορές στο παρελθόν και απέτυχε. Η ηγεσία του υπουργείου, ακόμα κι αν οι κινητοποιήσεις είναι υποκινούμενες, ακόμα κι αν βλέπει αμιγώς πολιτικές σκοπιμότητες, πρέπει να πάει η ίδια στους αγρότες, προτού κλείσουν οι δρόμοι για τα καλά και να δώσει απαντήσεις.
Και για λόγους επικοινωνίας και για λόγους ουσίας. Διάλογος μέσω των ΜΜΕ και των τηλεοράσεων και σκόρπιες δηλώσεις δεν προσφέρουν κάτι ως αποτέλεσμα. Αν δεν ανεβαίνουν οι αγρότες στο υπουργείο να κατεβεί το υπουργείο στους αγρότες.
Τάσος Τασιούλας
https://www.voria.gr