Ακόμη και αν την περιουσία μου όλη στους φτωχούς χαρίσω και στη φωτιά αν πέσω να καώ, αλλά αγάπη δεν νιώθω, δεν έχω όφελος ψυχικό. Η ΑΓΑΠΗ ανέχεται και ευεργετεί, δεν καυχιέται, δεν φθονεί, δεν ζητάει για τον εαυτό της, δεν ασχημονεί, δεν εξοργίζεται, δεν παραφέρεται, το κακό δεν μηχανεύεται, λυπάται για την αδικία και χαίρεται για την αλήθεια.
Πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει, πάντα συναινεί.
Η ΑΓΑΠΗ ουδέποτε θα εκπέσει, ακόμη και αν οι προφητείες ακυρωθούν, οι ανθρώπινες γλώσσες βουβαθούν, οι γνώσεις καταργηθούν… γιατί, και όταν πια θα κατέχουμε όχι μόνο μέρος της γνώσης και της αλήθειας, αλλά το ΟΛΟΝ θα αποκαλυφθεί, και τότε η ΑΓΑΠΗ θα κυριαρχεί. Η ΑΓΑΠΗ πάντα θα ζει, γιατί, όπως, όταν μεγαλώνουν οι άνθρωποι, σκέπτονται ώριμα και όχι παιδικά, έτσι και όταν το ΤΕΛΕΙΟ θα αγγίξουν και τον πλησίον θα αντικρίσουν όχι πια σε καθρέφτη θολό αλλά με πρόσωπο καθαρό, τότε ο ένας με τον άλλον άρτια θα γνωριστούν και πραγματικά θα αγαπούν.
Ό,τι ύψιστο μας μένει,λοιπόν, είναι πίστη, ελπίδα, αγάπη.
Μα η μεγαλύτερη αυτών των αρετών είναι η ΑΓΑΠΗ!
Απόστολος Παύλος,
Α’ επιστολή προς Κορινθίους (ιβ’ 27-ι γ’ 13) Ελεύθερη απόδοση:
Θεοφανία Ζέττα Τσεντικίδου