Ιδέες που «ξεθωριάζουν», επειδή οι ενσαρκωτές τους δεν τις υπερασπίζονται και δεν τις φροντίζουν επαρκώς, ώστε να ανατροφοδοτούνται και να διατηρούν επικαιροποιημένη έμπνευση για κάθε επόμενη γενιά, ανεξαρτήτως της φθοράς της στιγμής, παραμερίζοντας τη γοητεία της αποστασιοποίησης, της απογοήτευσης, της παραίτησης.
Και η ποιότητα της Δημοκρατίας, ως βιωματική συνθήκη καθημερινότητας για κάθε πολίτη που διατηρεί το δικαίωμα να προσδιορίζεται και να πορεύεται ως «ενεργός», στη χώρα την οποία συνεχίζει να την αντιλαμβάνεται η Ιστορία ως «μαιευτήριο» του περισσότερο συναρπαστικού πολιτεύματος που εμπνεύστηκε η ανθρώπινη σκέψη.
Ανομολόγητος προορισμός κάθε γενιάς είναι να διορθώνει το παρελθόν που κληρονόμησε σε σύγχρονο παρόν και απαλλαγμένο από τις φορτίσεις του χθες μέλλον.
Να παραδίδει έναν κόσμο καλύτερο από εκείνον που η ίδια βρήκε.
Να συνομιλεί διαρκώς με το μέλλον, αναζητώντας διαδρομές εκτόνωσης των αδιεξόδων του παρόντος.
Οι τρέχουσες κυρίαρχες γενιές, εκείνες δηλαδή που ηλικιακά και ως συσσώρευση διαδρομής έχουν το δικαίωμα υπογραφής για το βιωματικό παρόν και το οραματιζόμενο μέλλον, δείχνουν κουρασμένες, ίσως και να έχουν λυγίσει υπό το βάρος των διαρκών και ανατροφοδοτούμενων κρίσεων των πολλών τελευταίων ετών. Έχουν υποκύψει στη σαγηνευτική ηχώ της απογοήτευσης, ακόμη και της ακύρωσης, για προσδοκίες και όνειρα και ατελείς διαδρομές εξέλιξης.
Οι τρέχουσες κυρίαρχες γενιές, εκείνες δηλαδή που ηλικιακά και ως συσσώρευση διαδρομής έχουν το δικαίωμα υπογραφής για το βιωματικό παρόν και το οραματιζόμενο μέλλον, δείχνουν κουρασμένες, ίσως και να έχουν λυγίσει υπό το βάρος των διαρκών και ανατροφοδοτούμενων κρίσεων των πολλών τελευταίων ετών. Έχουν υποκύψει στη σαγηνευτική ηχώ της απογοήτευσης, ακόμη και της ακύρωσης, για προσδοκίες και όνειρα και ατελείς διαδρομές εξέλιξης.
Με εκκρεμή υλοποίηση.
Ένα έθνος περήφανο και θωρακισμένο με πληθυντική αυτοπεποίθηση, όπως το δικό μας, βιώνει την άβολη συνθήκη να συνυπάρχει στην τρέχουσα εκδοχή του με «μικρότερους» Έλληνες, σε επίπεδο συλλογικής και πολυεπίπεδης ηγεσίας.
Λιγότερο φως, μικρότεροι ανοικτοί ορίζοντες, ρωγμές σε ιδέες που θα μπορούσαν να μας ταξιδέψουν σε ένα περισσότερο ευοίωνο μέλλον. Η παγίωση μιας εθνικά αφόρητης παρακμής.
Twitter@EmOikonomidis
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Αξία”, το Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2023
Ένα έθνος περήφανο και θωρακισμένο με πληθυντική αυτοπεποίθηση, όπως το δικό μας, βιώνει την άβολη συνθήκη να συνυπάρχει στην τρέχουσα εκδοχή του με «μικρότερους» Έλληνες, σε επίπεδο συλλογικής και πολυεπίπεδης ηγεσίας.
Λιγότερο φως, μικρότεροι ανοικτοί ορίζοντες, ρωγμές σε ιδέες που θα μπορούσαν να μας ταξιδέψουν σε ένα περισσότερο ευοίωνο μέλλον. Η παγίωση μιας εθνικά αφόρητης παρακμής.
Twitter@EmOikonomidis
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Αξία”, το Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2023