Αποκλειστική συνέντευξη της ζωγράφου Κυριακής Γρηγοριάδου στο OlymposVoice.blogspot.com -40 φωτογραφίες

Επιμέλεια: 

Θεοχάρης Μπικηρόπουλος, 

συγγραφέας -blogger

Η Κυριακή Γρηγοριάδου, ζωγραφίζει από παιδί. Εικοσιπέντε χρόνια με τα πινέλα και την παλέτα στο χέρι, δίνει πνοή στον καμβά. Μεγάλες τοιχογραφίες με αντίκες- αυτοκίνητα, παλιά σπίτια, λιμάνια, θάλασσες μα πιο πολύ της αρέσει να ζωγραφίζει "πρόσωπα με εκφραστικά ματιά..."
Στους πίνακές της αφήνει να αιωρείται πάντα ένα μήνυμα κι όπως εξηγεί στη συνέντευξη: "το πιο απλό και συνηθισμένο μήνυμα, είναι να εκτιμάμε την ομορφιά που βλέπουμε να απεικονίζετε στον καμβά που σημαίνει εκτιμάμε το δώρο της ζωής..."
Πρόσφατα η έκθεση έργων της στην Αστική Σχολή Κατερίνης, προκάλεσε ιδιαίτερες εντυπώσεις και συζητήθηκε για τη θεματική που παρουσίασε στο κοινό της πόλης.

1. Πότε θυμάστε το ξεκίνημά σας στη ζωγραφική;
Από μικρό παιδί ,αλλά στη σχολή ζωγραφικής πήγα περίπου στα είκοσι μου χρόνια..

2. Θυμάστε την πρώτη σας ζωγραφιά;
Το πρώτο μου σκίτσο όχι, γιατί ζωγράφιζα από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου , αλλά τον πρώτο μου πίνακα με λάδια ναι...ήταν μια θύρα από ένα παλιό αρχοντικό!!!
Θα έλεγα πολύ συμβολικός πίνακας , αφού μου άνοιξε την πόρτα που θα μου έδινε την ευτυχία..!

3. Ποιοι ήταν οι δάσκαλοί σας;
Δάσκαλοι μου ήταν ο Αθανάσιος Σταθακοπούλος και ο Αθανάσιος Κουζόγλου ...και οι δύο καταξιωμένοι ζωγράφοι και αγαπητά πρόσωπα στην μικρή μας πόλη... είναι για μένα δύο άνθρωποι πολύ σημαντικοί, γιατί διδάσκοντας μου ζωγραφική, μου έδωσαν τα χρώμα της ευτυχίας ...τους υπερευχαριστώ και τους είμαι ευγνώμων!

  

4. Ποιοι έλληνες ή ξένοι ζωγράφοι σας επηρέασαν ή τους θαυμάζετε;
Από Έλληνες Λατρεύω τον Λύτρα και τους δύο δασκάλους μου...
Από ξένους Μονέ, Νταλί, Ελ Γκρέκο...
Αυτοί οι ζωγράφοι με επηρέασαν στο
ξεκίνημα μου!!!

5. Ο Σύλλογος Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Ν. Πιερίας, συνεχίζει την πορεία του στο χρόνο, στα εικαστικά της Πιερίας. Τι γνώμη έχετε γι΄ αυτή την εικαστική συλλογικότητα;
Η αγαπητή μου Λίνα Γιαμούζη έκανε το καλύτερο δυνατόν την εποχή που ήταν πρόεδρος...
Είχαν όλοι τη δυνατότητα να δείξουν την δουλειά τους
Αυτή τη στιγμή ο νεοσύστατος σύλλογος εικαστικών με πρόεδρο τον αγαπητό Παναγιώτη Φτάρα από ότι γνωρίζω δεν έχει στέγη, όλα αυτά τα χρόνια στεγαζόταν στην Εκάβη ...
Θα ήταν ευχής έργο, αν διέθετε πάλι η πόλη μας ένα χώρο για τους εικαστικούς...
  

6. Αν σας ρωτήσουμε σε ποια «σχολή» εντάσσεται την τεχνοτροπία σας τι έχετε να απαντήσετε;

Νομίζω ότι ζωγραφίζω ρεαλιστικά ..

7. Ζωγραφίζετε κάθε μέρα; Πόσο χρόνο αφιερώνεται στη ζωγραφική;

Επιδιώκω να ζωγραφίζω κάθε μέρα εκτός και αν οι συνθήκες δεν το επιτρέπουν, περίπου τέσσερις με πέντε ώρες την ημέρα..

8. Πόσος χρόνος χρειάζεται για να ολοκληρωθεί ένα έργο σας;
Αυτό είναι πολύ σχετικό, εξαρτάται από τη θεματολογία από το μέγεθος και αν θέλω ή όχι λεπτομέρεια σε έναν πίνακα...

   

   

9. Έχετε κάνει ατομικές εκθέσεις στα
25 χρόνια πορείας;Τα 3 τελευταία χρόνια ο σκοπός των εκθέσεών σας είναι φιλανθρωπικός. Τι σας ώθησε σε αυτή την πράξη αλληλεγγύης, δεδομένου ότι λόγω κόστους η ζωγραφική δεν είναι τέχνη ή χόμπι που μπορεί να την πραγματοποιήσει ακόμη και επαγγελματίας;

Εδώ και πολλά χρόνια δεν πάει καλά η οικονομία της Ελλάδας, καθημερινά βλέπουμε ανθρώπους που χρειάζονται ένα χέρι βοηθείας...Πιστεύω πολύ στην ανθρωπιά και αλληλεγγύη, υπάρχουν πολλοί τρόποι για να βοηθάμε ο ένας τον άλλο, αλλά επειδή πιστεύω ότι οι καλλιτέχνες είναι αρκετά ευαίσθητοι άνθρωποι, θα ήθελα μέσω τις τέχνης τους να δίνουν το καλό παράδειγμα στην κοινωνία !!!

10. Στην περίοδο της πανδημίας, το 2020 ξεκινήσατε να ετοιμάζετε την έκθεση «Η ζωή είναι γυναίκα». Πρώτον είναι κολακευτικό να σου ζωγραφίζει κάποιος το πορτρέτο. Δεύτερον η επιλογή των προσώπων επικεντρώνεται σε γυναίκες του πολιτισμού, των τεχνών. Τι ήταν αυτό που σας οδήγησε σε αυτή τη θεματογραφία;
Η θεματολογία μου είναι η γυναίκα, αλλά κυρίως η γυναίκα του τόπου μας.
Η δραστήρια γυναίκα που είναι ενεργό μέλος της μικρής μας κοινωνίας.
Που είναι αλληλέγγυα και προσπαθεί για κάθε τι καλό...Η έκθεση είναι αφιερωμένη σε όλες τις γυναίκες , απλά οι τριάντα Μούσες μου τις εκπροσωπούν!
   

11. Πιστεύετε ότι τους ανθρώπους του πολιτισμού, με όποιο αντικείμενο κι αν ασχολούνται, τους ενώνει ένας αδιόρατος συνδετικός κρίκος; Υπάρχει
ένας κώδικας συνύπαρξης;
Ναι το πιστεύω. Ο συνδετικός κρίκος που τους ενώνει είναι το ευ ζην, τους ενώνει το μαζί μπορούμε να κάνουμε όμορφα πράγματα και να ανυψωθούμε σαν άνθρωποι!!!
Είναι αυτό που δίνει ουσία στην ύπαρξη μας!

12. Είδαμε πλήθος κόσμου στα εγκαίνια της πρόσφατης έκθεσης σας. Περιμένατε τέτοια επιτυχία και τέτοια αποδοχή από το κοινό;
Δεν σας κρύβω πως ηταν πάνω από τις προσδοκίες μου, αλλά σε αυτό είχα μεγάλη βοήθεια από την δημοσιογράφο και φίλη μου Μαρία Βούλγαρη...Η Μαρία κινητοποίησε γη και ουρανό...Ήταν βλέπεις υπεύθυνη εκδήλωσης και παρουσίασης της έκθεσης...Νομίζω ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της όλης επιτυχίας
οφείλεται σε αυτήν και την ευχαριστώ πολύ!!!

13. Πέραν των προσωπογραφιών που κάνετε, με ποια άλλα θέματα έχετε ασχοληθεί και έχετε αποτυπώσει στον καμβά με τα πινέλα σας;

Κατά καιρούς έχω ασχοληθεί με πολλά. Εχω κάνει μεγάλες τοιχογραφίες με θέμα αντίκες αυτοκίνητα, παλιά σπίτια, λιμάνια, θάλασσες ...και πολλά άλλα...Πιο πολύ όμως αγαπώ να ζωγραφίζω πρόσωπα με εκφραστικά ματιά...

 

14. Θέλετε να στείλετε κάποιο μήνυμα με κάθε πίνακα που ξεκινάτε ή να αποτυπώσετε μια εικόνα, μια σκέψη, ένα πρόσωπο; Οταν ένας πίνακας δεν έχει να σου δώσει μήνυμα, είναι ελλιπής;
Ακόμα και τα τοπία που ζωγραφίζω θέλω
να περνάνε κάποια μηνύματα...Το πιο απλό και συνηθισμένο μήνυμα είναι να εκτιμάμε την ομορφιά που βλέπουμε να απεικονίζετε στον καμβά που σημαίνει εκτιμάμε το δώρο της ζωης... Κάποια μηνύματα δεν είναι τόσο ευχάριστα. Εχω μπροστά μου έναν πίνακα μου, που απεικονίζει ένα παιδάκι που έχει αγκαλιά το μικρό του αδερφάκι.Το κρατάει με στοργή για να το προστατέψει.. τα παιδιά φοράνε παλιά ρούχα, και η σκηνή διαδραματιζετε στην άκρη μιας παλιά σκάλας ...Οταν κοιτάς αυτόν τον πίνακα σου περνάει το μήνυμα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης...Θέλεις εσύ να βρεις αυτά τα παιδιά και να τα βοηθήσεις...

15. Ρώτησαν τον Πικάσο κάποτε τι δείχνουν οι πίνακές του, πως «εξηγούνται» και απάντησε ότι είναι σα να τον ρωτάνε τι λέει ένα πουλί που κελαηδεί. Το κοινό θεωρείται ότι «αντιλαμβάνεται» αυτά που απεικονίζετε στους πίνακές σας, στα σχέδιά σας; Τι έχετε να σχολιάσετε;

Ναι, αντιλαμβάνεται και πολλές φορές με έκπληξη ακούω να μου λένε, τι δείχνει το βλέμμα που ζωγράφισα στον τάδε πίνακα , και όχι από έναν, αλλά από πολλούς ανθρώπους. 

16. Πως κρίνετε συνολικά τα πολιτιστικά της Κατερίνης;

Η Κατερίνη είναι πολιτιστικά πολύ ζωντανή πόλη...Εχει κουλτούρα και την αναδεικνύει...
Είναι μια πόλη που έχει αρκετούς συλλόγους με τεράστια θεματολογία...
Και θεωρώ πως είναι τυχεροί όσοι κατοικούν στην πόλη μας...

17. Τι είναι για σας και τη ζωή σας η ζωγραφική;

Ειναι η ψυχική μου ανάταση...Είναι το άλλο μου μισό...Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς την ζωγραφική μου!!!

18. Έχετε σκεφτεί την επόμενη θεματική ενότητα; Μήπως μετά τις γυναίκες της τελευταίας έκθεσης ακολουθούν οι άντρες;

Έχω σκεφτεί το επόμενο μου θέμα.. πάντα γνωρίζω με τι θα ασχοληθώ , ίσως να έχει να κάνει και με τους άντρες... αλλά ακόμα δεν θα το αποκαλύψω...

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ