9.4.22

ΓΕΛΩΝΤΑΣ ΑΓΡΙΑ του Κρίστοφερ Ντουράνγκ στην Κατερίνη-35 φωτό

Το «Γελώντας Άγρια» του Κρίστοφερ Ντουράγκ, είναι το έργο που μας προτείνει φέτος το θέατρο ΜΩ, μια καταλυτική, βιτριολιτική Σάτιρα Ηθών και συνηθειών του σύγχρονου κόσμου της απομόνωσης, της μοναξιάς και της βίας και παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Κατερίνη . Ένα έργο που αποκαλύπτει ένα κωμικό και συνάμα τραγικό πορτρέτο της σύγχρονης ζωής σε μια μεγαλούπολη, εκεί όπου συνωστίζονται οι ψυχώσεις, οι νευρώσεις, τα πάθη, οι έξεις και οι ορέξεις ανθρώπων μοναχικών, ανέραστων και δυστυχισμένων, έτοιμων για όλα. Ανθρώπων που δεν αποζητούν κάποιο σοβαρό άλλοθι για να συγκρουστούν. Ακόμη και μια κονσέρβα τόνου σε σούπερ μαρκετ τους αρκεί. Όπως ακριβώς συμβαίνει στο έργο αυτό με πρωταγωνίστρια μια νέα Γυναίκα -τη εκπληκτική Σίσυ Μακρίδου που ενώ προσπαθεί να πιάσει από το ράφι την κονσέρβα της αρεσκείας της ένας άγνωστος Άντρας - ο εξαιρετικός Κώστας Μυστακίδης-άθελά του την εμποδίζει, με αποτέλεσμα να την εξαγριώσει σε τέτοιο βαθμό που χωρίς δεύτερη σκέψη σφίγγει τη γροθιά της και τον κτυπάει με λύσσα στο πρόσωπο, ουρλιάζοντας: «Θα κάνεις στην άκρη παλιομαλάκα;». Αυτό ήταν. Από κει και πέρα ξετυλίγεται με καλπάζοντες ρυθμούς ένα εντελώς απρόβλεπτο γαϊτανάκι εξομολογήσεων, συγκρούσεων και παρεξηγήσεων. Οι δυο πρωταγωνιστές μιλούν ασταμάτητα επί παντός επιστητού. Για ό,τι τους ενοχλεί, τους αγχώνει, τους φοβίζει, τους εκνευρίζει. Από το πόσο δύσκολο είναι να βρει κανείς ταξί μέχρι τα πυρηνικά απόβλητα. Όλα έχουν θέση στο λόγο τους. Και τούτο γιατί το μόνο που επιζητούν είναι να βρουν κάποιο δίαυλο επικοινωνίας σε ένα κόσμο παλαβό και σκληρό που αρνείται κάθε ανθρώπινη επαφή. Η σκηνοθεσία του Κοσμά Χατζηιωαννίδη, ευφυής, αυτή είναι η σωστή λέξη.
«Πάντα να αναπνέεις. Αυτή είναι η βάση της ζωής. Η αναπνοή. Αν δεν αναπνέεις, πεθαίνεις. Εισπνοή-Εκπνοή.Σας αγαπώ, ματς μουτς»!
Όπως επίσης και μια νέα οπτική στα θέλω μας: ΔΕ ΘΕΛΩ ΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΜΙΣΟΓΕΜΑΤΟ... ΤΟ ΘΕΛΩ ΓΕΜΑΤΟ ΝΑ ΞΕΧΕΊΛΙΖΕΙ..."!
Μια παράσταση που αξίζει να δείτε. Άλλωστε εδώ και δύο χρόνια με την πανδημία που μπλέξαμε, πόσες ευκαιρίες είχαμε να δούμε καλό θέατρο θέατρο, θέατρο γενικότερα;