45
ΜΗ ΛΕΙΨΕΙΣ καν μια μέρα μακριά μου,
γιατί να,
πώς να το πω, μου ’ναι μεγάλη η μέρα,
και θα σε περιμένω σαν στους σταθμούς εκείνους
που σε κάποια γωνιά τους πήρ’ ο ύπνος τα τρένα.
Μη φύγεις καν για μια ώρα γιατί τότε
σ’ αυτήν την ώρα σμίγουν οι στάλες της αγρύπνιας
κι ο καπνός που γυρεύει να ’βρει σπίτι ίσως έρθει
να σκοτώσει ώς και την καρδιά μου τη χαμένη.
Μην τσακιστεί η σιλουέτα σου στην άμμο,
στην απουσία τα βλέφαρά σου μην πετάξουν:
μη φύγεις καν για ένα λεπτό, ακριβή μου,
γιατί σ’ εκείνο το λεπτό θα ξεμακρύνεις τόσο
που άνω κάτω τον κόσμο θα κάνω εγώ ρωτώντας
αν θα γυρίσεις ή αν θ’ αφήσεις να πεθάνω.
48
ΔΥΟ ΕΡΑΣΤΕΣ που αγαπιούνται
πώς να το πω, μου ’ναι μεγάλη η μέρα,
και θα σε περιμένω σαν στους σταθμούς εκείνους
που σε κάποια γωνιά τους πήρ’ ο ύπνος τα τρένα.
Μη φύγεις καν για μια ώρα γιατί τότε
σ’ αυτήν την ώρα σμίγουν οι στάλες της αγρύπνιας
κι ο καπνός που γυρεύει να ’βρει σπίτι ίσως έρθει
να σκοτώσει ώς και την καρδιά μου τη χαμένη.
Μην τσακιστεί η σιλουέτα σου στην άμμο,
στην απουσία τα βλέφαρά σου μην πετάξουν:
μη φύγεις καν για ένα λεπτό, ακριβή μου,
γιατί σ’ εκείνο το λεπτό θα ξεμακρύνεις τόσο
που άνω κάτω τον κόσμο θα κάνω εγώ ρωτώντας
αν θα γυρίσεις ή αν θ’ αφήσεις να πεθάνω.
48
ΔΥΟ ΕΡΑΣΤΕΣ που αγαπιούνται
κάνουν ένα ψωμί,
μια μονάχα σταγόνα φεγγαριού στο χορτάρι,
αφήνουν σα βαδίζουν ίσκιους που σ’ έναν σμίγουν,
αφήνουν μόνον έναν ήλιο άδειο στο κρεβάτι.
Απ’ όλες τις αλήθειες διαλέξανε τη μέρα:
δε δεθήκαν με νήματα μα μ’ ευωδιές μονάχα,
και δεν κάναν κομμάτια την ειρήνη ή τις λέξεις.
Διάφανος είναι πύργος η ευτυχία.
Με τους δυο εραστές πάνε το κρασί κι ο αγέρας,
τα ευτυχισμένα η νύχτα τούς δίνει ανθόφυλλά της,έχουν δικαίωμα σ’ όλα τα λουλούδια.
Δυο εραστές που αγαπιούνται
μια μονάχα σταγόνα φεγγαριού στο χορτάρι,
αφήνουν σα βαδίζουν ίσκιους που σ’ έναν σμίγουν,
αφήνουν μόνον έναν ήλιο άδειο στο κρεβάτι.
Απ’ όλες τις αλήθειες διαλέξανε τη μέρα:
δε δεθήκαν με νήματα μα μ’ ευωδιές μονάχα,
και δεν κάναν κομμάτια την ειρήνη ή τις λέξεις.
Διάφανος είναι πύργος η ευτυχία.
Με τους δυο εραστές πάνε το κρασί κι ο αγέρας,
τα ευτυχισμένα η νύχτα τούς δίνει ανθόφυλλά της,έχουν δικαίωμα σ’ όλα τα λουλούδια.
Δυο εραστές που αγαπιούνται
δεν τους φοβίζει ο χάρος,
γεννιούνται και πεθαίνουν πολλές φορές
γεννιούνται και πεθαίνουν πολλές φορές
στη ζωή τους,
έχουν την αιωνιότητα της φύσης.
έχουν την αιωνιότητα της φύσης.
Από το βιβλίο «Εκατό ερωτικά σονέτα», δίγλωσση έκδοση.
Μετάφραση και πρόλογος: Ηλίας Ματθαίου.
Εκδ. Γνώση, β΄ έκδοση, χειμώνας 1993-94.