24.6.22

Ο "ζωγράφος του χρώματος" ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΡΑΜΗΤΑΣ σε μια εφ΄όλης της ύλης συνέντευξη στο OlymposVoice.blogspot.com

Επιμέλεια:
Θεοχάρης Μπικηρόπουλος
Συγγραφέας -Blogger
Το ΒΗΜΑgazino είχε γράψει στο αφιέρωμά του:
"Ένας σαγηνευτικός πίδακας χρωμάτων. Έργα που βυθίζονται μέσα σε ένα αφηρημένο, ονειρικό και συνάμα πλαισιωμένο με ψήγματα πραγματικότητας περιβάλλον. Έργα που δεν επιδιώκουν την αυθεντία της μιας ανάγνωσης αλλά που ίσα – ίσα ενθαρρύνουν την πολλαπλή νοηματοδότηση, ακόμα και όταν ο ζωγράφος επιλέγει να ξετυλίξει τον μίτο της έμπνευσής του ενσωματώνοντας μια αποκομμένη λέξη ή μια φράση στο τελάρο του. Αμφίσημες εικόνες που τελικά κινητοποιούν ψυχικές διεργασίες στον παρατηρητή. Αυτό είναι το ζωγραφικό σύμπαν του εικαστικού Θανάση Καραμήτα..."
Η ζωγραφική του Καραμήτα αποκαλύπτει μέσα μας τις σχέσεις των χρωμάτων, των σχημάτων, των κωδικών εκείνων που κάθε ερμηνεία ενός κριτικού «κολλάει» στα παραπάνω. Η «αυθεντική» αποκάλυψη είναι του καλλιτέχνη. Αυτή είναι σήμερα και πάντα η ζωγραφική τέχνη, που μπολιάζεται με το «εδώ και τώρα» της εποχής και καταλήγει στο έργο τέχνης.
Ο σεμνός και σιωπηλός δημιουργός έχει καταξιωθεί στο πανελλήνιο με το έργο του. Η συζήτηση μαζί του άκρως διαφωτιστική καθώς μας επιτρέπει να διεισδύσουμε στα άδυτα της καλλιτεχνικής  του σκέψης.




1. Πότε θυμάστε το ξεκίνημά σας στη ζωγραφική;

Είναι δύσκολο να απαντήσω πότε ακριβώς ξεκίνησε αυτό το ταξίδι. Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου πάντοτε προσπαθούσα να εκφραστώ μέσω της εικόνας.Με σοβαρότητα ασχολήθηκα όταν φοιτούσα στο Μαθηματικό τμήμα του Α.Π.Θ.


2. Θυμάστε την πρώτη σας ζωγραφιά;

Μου έχει μείνει αξέχαστη.Ήταν η προσπάθεια να απεικονίσω ένα τοπίο εξοχής. Υστερούσε σε τεχνική ξεχείλιζε όμως από συναίσθημα.


3. Πως ένα παιδί αποφασίζει ότι θα γίνει ζωγράφος όταν δε θεωρείται επάγγελμα βιοπορισμού αλλά καλλιτεχνία, χόμπι, σε χρόνια πολύ δύσκολα ;



Η επιθυμία να ασχοληθώ με τη ζωγραφική ήταν πολύ μεγάλη .Δεν είδα ποτέ την τέχνη σαν μέσο βιοπορισμού. Σε αυτό με βοήθησε και το πτυχίο του Μαθηματικού και ο διορισμός μου στη Μέση Εκπαίδευση.

   


4. Μπορούμε να σας χαρακτηρίσουμε επαγγελματία ζωγράφο και όχι μόνο εικαστικό γιατί αυτή ήταν η δουλειά σας. Πρέπει να είστε κι εσείς από τους λίγους ζωγράφους που ζείτε από τη δουλειά-τέχνη, αυτή. Κάτι που δεν είναι εύκολο παρά μόνο στους επώνυμους ή καταξιωμένους. Εσείς τα έχετε κατακτήσει βέβαια και τα δύο. Πως τα καταφέρατε;


Ο καλλιτέχνης είναι εσαεί ερασιτέχνης. Η όποια καταξίωση δεν έχει σαν αποτέλεσμα και οικονομικό όφελος. Είναι βασική προϋπόθεση όμως να υπάρχει κάποια στοιχειώδης άνεση για να μπορεί να δημιουργεί (μην ξεχνάμε ότι τα υλικά στη ζωγραφική είναι αρκετά ακριβά ). Αυτό επίσης που είναι επιθυμητό είναι η αποδοχή από το κοινό και τους φιλότεχνους.Το πώς μπορεί να τα καταφέρει κάποιος είναι πολλή δουλειά, επιμονή και συνέπεια.


5. Ποιοι ήταν οι δάσκαλοί σας;


Ο πρώτος δάσκαλος ήταν ο ζωγράφος και πολύ φίλος Δημήτρης Βεργίδης. 
Αργότερα στη Σχολή Καλών Τεχνών είχα δασκάλους τους Κυριάκο Μορταράκο, Σάββα Κωνσταντινίδη και Γιώργο Τσακίρη στη ζωγραφική, τον Ξενή Σαχίνη στη χαρακτική και τόν Γιώργο Κατσάγγελο στη φωτογραφία.
  




6. Ποιοι Έλληνες ή ξένοι ζωγράφοι σας επηρέασαν ή τους θαυμάζετε;


Από τους Έλληνες θαυμάζω τους Τέτση , Μόραλη, Τσόκλη, Πρέκα,Φασιανό τον καθένα για διαφορετικούς λόγους . Κυρίως όμως για το ό,τι ακολούθησαν διαφορετικά μονοπάτια στην τέχνη έχοντας στα έργα τους πρωτοτυπία και ποιότητα. Από τους ξένους εκτός από αυτούς που έχουν περάσει στην ιστορία της τέχνης με ενδιαφέρουν οι Baselitz, Freud, Twombly, Pollok, Beuys που δημιούργησαν μέσα στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα.
Γενικά οι ενδιαφέρουσες δουλειές με συγκινούν ανεξάρτητα αν οι καλλιτέχνες είναι ευρέως γνωστοί ή όχι.


7. Μια ζωή αγώνας με το χρώμα και το σχέδιο. Τα έργα σας -έχουν γράψει- προβάλουν τον ήχο του αναπάντεχου…Τι σας εμπνέει; Ποια είναι δηλαδή η θεματογραφία σας;


Η έμπνευση είναι συνήθως θέμα στιγμής και πολλές φορές και κατάστασης.Μια εικόνα ,μια λέξη ,ένα κείμενο γίνονται αφορμή για δημιουργία .Όσο για τη θεματογραφία δεν υπάρχει περιορισμός. Εκείνο που έχει σημασία είναι να βλέπουμε την ουσία ώστε το δημιούργημα να αποκτήσει άλλη διάσταση.
Είναι επιτυχία ένα έργο να απασχολήσει τον θεατή (να τον χαροποιήσει να  τον ηρεμήσει να τον προβληματίσει κ.τ.λ) παρά να περάσει αδιάφορο.







8. Ο Σύλλογος Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Ν. Πιερίας, συνεχίζει την πορεία του στο χρόνο, στα εικαστικά της Πιερίας. Τι γνώμη έχετε γι΄ αυτή την εικαστική συλλογικότητα;


Παρότι ο καλλιτέχνης είναι μοναχικό άτομο (και ειδικά ο εικαστικός ) η ύπαρξη ενός συλλόγου υποστηρίζει την επικοινωνία και την ανταλλαγή ιδεών και απόψεων. Εκεί βρίσκουν βήμα οι νέοι καλλιτέχνες στην αίθουσα -έδρα του συλλόγου γιατί ίσως θα ήταν δύσκολο το να βρίσκουν κάποιο χώρο για την παρουσίαση της δουλειάς τους και την επικοινωνία με το κοινό. Θα έβαζα λοιπόν θετικό πρόσημο στις δραστηριότητες του συλλόγου.



9. Έχουν περάσει από τα χέρια σας, μαθητές που σήμερα είναι γνωστοί στον εικαστικό χώρο;


Δεν είχα αυτή την τύχη και την ευχαρίστηση να έχω μαθητές στη ζωγραφική επειδή η 'δασκαλίστικη' ιδιότητα αφορούσε αποκλειστικά τα μαθηματικά.

   




10. Αν σας ρωτήσουμε σε ποια «σχολή» εντάσσεται την τεχνοτροπία σας;


Είναι σύνθετη η απάντηση.
Μετά από χρόνια κατάφερα να δημιουργήσω πιστεύω ένα προσωπικό ύφος.
Η ζωγραφική μου έχει στοιχεία αφηρημένου εξπρεσιονισμού και αφήνει, θέλω να πιστεύω τον θεατή δώσει τη δική του ερμηνεία ανάλογα με την ψυχική του κατάσταση.
Επιτυχία θα είναι να αναγνωρίζουν τα έργα μου πριν δουν την υπογραφή μου.


11. Έχετε κάνει πολλές εκθέσεις. Είναι εντυπωσιακός ο αριθμός!


Θα έλεγα αρκετές ατομικές και μαζί με τις συμμετοχές μου σε ομαδικές τώρα συνειδητοποιώ οτι είχα μια όχι και τόσο ευκαταφρόνητη δραστηριότητα στα εικαστικά δρώμενα .
Παρ"όλα αυτά αυτό που έχει σημασία είναι οι χώροι (αίθουσες τέχνης) στους οποίους έχω εκθέσει.
Σ"αυτό μπορώ να πώ ότι στάθηκα τυχερός.
Ενδεικτικά αναφέρω το ΜΑΤΙ στην Κατερίνη, τον ΑΙΓΟΚΕΡΩ και το ΑΕΝΑΟΝ στην Αθήνα, τον ΤΕΧΝΟΧΩΡΟ στα Ιωάννινα, το μουσείο ΛΙΓΝΟΥ στη Σαντορίνη, το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, τον ΑΡΜΟ στις Σέρρες, την ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ στη Θεσσαλονίκη κ.α. χωρίς να υπολογίζω τους χώρους στους οποίους συμμετείχα σε ομαδικές.
   







12. Πότε ήταν η τελευταία σας έκθεση;


Η πρόσφατη που έγινε στο ΜΑΤΙ.
Ήταν μια σειρά σχεδίων που δημιουργήθηκαν στην περίοδο της πανδημίας με θέμα το σώμα κυρίως το γυναικείο χωρίς να με απασχολεί η εικόνα αλλά η ουσία .Τό ότι κάποια τμήματά τους επιχρωματίστικαν σημαίνει ότι ανθρώπινο σώμα και περιβάλλον είμαστε το ίδιο υλικό .
  




13. Στην περίοδο της πανδημίας εκθέσεις δε γινόταν ζωγραφίσατε περισσότερο;


Δεν θα έλεγα ότι ήμουν ιδιαίτερα παραγωγικός εκείνη την περίοδο. Όλοι πιστεύω έχουμε επηρεαστεί αυτή τη διετία.
Θεωρώ ότι για μένα ήταν μια εποχή "αγρανάπαυσης", και ζηλεύω τους καλλιτέχνες που διοχέτευσαν αυτή την άβολη κατάσταση στη δημιουργία .
Το αποτέλεσμα είναι να παρουσιάζονται ενδιαφέροντα πράγματα .

14. Ετοιμάζετε κάποια έκθεση και αν ναι τι θεματογραφία έχετε;


Πάντοτε υπάρχουν καταστάσεις και ερεθίσματα που αποτελούν αφορμή για δημιουργία.
 Σιγά-σιγά αρχίζουν να παίρνουν μορφή και όταν όλη αυτή η διαδικασία ωριμάσει θα δούμε αν βγεί κάτι καλό και ενδιαφέρον. Αυτή την εποχή βρίσκομαι σ" αυτή τη φάση κάνοντας κάποια σχέδια και δοκιμάζοντας κάποια καινούρια πράγματα.Ελπίζω σχετικά σύντομα να πάρουν μορφή.



15. Ρώτησαν τον Πικάσο κάποτε τι δείχνουν οι πίνακές του, πως «εξηγούνται» και απάντησε ότι είναι σα να τον ρωτάνε τι λέει ένα πουλί με το κελάιδισμά του. Το κοινό θεωρείται ότι «αντιλαμβάνεται» αυτά που απεικονίζετε στους πίνακές σας, στα σχέδιά σας; Τι έχετε να σχολιάσετε;



Το ιδανικό είναι να αφεθεί κάποιος και να νοιώσει το έργο τέχνης.Μπορεί να χαρεί να συγκινηθεί να προβληματισθεί αρκεί να μην αδιαφορήσει. Το να προσπαθεί να ερμηνεύσει αυτό που βλέπει και να αποκωδικοποιήσει τις προθέσεις του καλλιτέχνη είναι πιο δύσκολο από το να δώσει τη δική του εκδοχή . Όταν κάποια κυρία ρώτησε τον Ματίς γιατί αυτή η γυναίκα που εικονίζεται σε κάποιον πίνακά του έχει το ένα της χέρι πιο μακρύ από το άλλο ο ζωγράφος απάντησε "κάνετε λάθος κυρία μου αυτή δεν είναι γυναίκα είναι ένας πίνακας ζωγραφικής".


16. Πως κρίνετε συνολικά τα πολιτιστικά της Κατερίνης;


Όπως και τα πολιτιστικά κάθε επαρχιακής 
πόλης.
Υπάρχει ο Οργανισμός Φεστιβάλ Ολύμπου, υπάρχει η Εστία Πιερίδων Μουσών που παρουσιάζουν ενδιαφέροντα πράγματα μέσα στα πλαίσια των δυνατοτήτων τους.
Κατά τα άλλα δεν βλέπω να υπάρχει μια δημοτική πινακοθήκη ή ένα μουσείο.Επίσης τα πολιτιστικά αν θέλουμε να έχουν απο
τέλεσμα δεν πρέπει να έχουν αποσπασματική ή εποχιακή παρουσία.
Εδώ θα πρέπει από πλευράς ιδιωτών να μην ξεχνάμε την αίθουσα τέχνης ΜΑΤΙ και τις προσπάθειες των Θεατρικών Σκηνών.


17. Η επαρχία παράγει πολιτισμό ειδικά για τις τέχνες ή μόνο η Αθήνα προσφέρει τις ευκαιρίες και τις ζυμώσεις για όλες τις τέχνες; Με άλλα λόγια πιστεύετε ότι αν μετακομίζατε Αθήνα θα είχατε πετύχει περισσότερα;


Αν θέλαμε να δώσουμε έναν ορισμό θα λέγαμε "στην Αθήνα γίνονται όλα" .
Όλη ή υπόλοιπη Ελλάδα ζει με το σύνδρομο της Αθήνας.Ακόμη και όλοι οι Θεσσαλονικείς που διέπρεψαν καθιερώθηκαν μέσω Αθηνών είτε είναι εικαστικοί είτε μουσικοί είτε θεατράνθρωποι . Δεν θέλω να σκέφτομαι τι θα γινόταν αν ήμουν στην Αθήνα.
Είμαι ικανοποιημένος με ότι έχω καταφέρει την Κατερίνη και με την αποδοχή που έχω στο φιλότεχνο κοινό.



18. Μέσα στο 2022 στην Κατερίνη είχαμε την τύχη να δούμε έκθεση έργων σας, συγκεκριμένα τα «41 σχέδια επιχρωματισμένα» μαζί με μια καλαίσθητη έγχρωμη έκδοση από τον οίκο ΜΑΤΙ. Θα «πάει» και σε άλλες πόλεις αυτή η έκθεση;


Η συγκεκριμένη έκθεση έγινε γιατί έκλεισε ένας κύκλος με έρευνα και πειραματισμούς και βέβαια έχοντας κατά νου το συγκεκριμένο χώρο.
Ήταν μια ολοκληρωμένη παρουσίαση με την έκδοση πράγματι του καλαίσθητου καταλόγου από τις εκδόσεις ΜΑΤΙ και αποτέλεσε αφορμή για συζήτηση και προβληματισμό. 
Δεν έχω πρόθεση να παρουσιάσω κάπου αλλού αυτά τα έργα συνολικά.
 Ίσως κάποια να αποτελέσουν μέρος σε συμμετοχή ομαδικής έκθεσης.
   





19. Θέλετε να μας πείτε κάτι που θέλετε να το μάθουμε από την πορεία σας ως ζωγράφος; Ένα συμβάν, μια κριτική, μια συνάντηση με κάποιον μεγάλο ζωγράφο, κάτι που νοιώθετε περήφανος…


Το να νοιώθω περήφανος είναι μεγάλη λέξη. Νοιώθω μια ικανοποίηση και κάποια χαρά που μπορώ μέσα από αυτό που κάνω να επικοινωνώ με τους ανθρώπους και να προσπαθώ να βελτιώνομαι ακούγοντας τις απόψεις και τις ιδέες τους.
Νοιώθω επίσης πολύ τυχερός γιατί μέσα από τη ζωγραφική γνώρισα ενδιαφέροντες ανθρώπους και καταπληκτικούς καλλιτέχνες και αυτό είναι το μεγάλο κέρδος όταν κάνουμε το τελικό άθροισμα.