Μαρία Σ. Καρανίκα, Λόγια στην πέτρα

Οι αρχαίες ελληνικές επιγραφές είναι κείμενα συχνότερα σύντομα, άλλοτε εκτενή, χαραγμένα σε σκληρή ύλη, στην πέτρα, το μέταλλο, τον πηλό, το ξύλο κλπ.
-Ποιος είναι ο κύριος λόγος που ένιωσαν την ανάγκη να γράψουν οι άνθρωποι;
Την απάντηση δίδει ο Διόδωρος Σικελιώτης (12, 13.2), 1ος αι. π.Χ.:
¨Τίς γὰρ ἂν ἄξιον ἐγκώμιον διάθοιτο τῆς τῶν γραμμάτων μαθήσεως;
διὰ γὰρ τούτων μόνων οἱ τετελευτηκότες τοῖς ζῶσι διαμνημονεύονται¨
[Μετάφραση: Ποιος θα μπορούσε να εγκωμιάσει, όπως της αξίζει, την εκμάθηση των γραμμάτων;
Μόνον με αυτά η μνήμη των νεκρών παραμένει ζωντανή στους ζωντανούς.]
Επιτύμβια στήλη με επίγραμμα του Αλκιμάχου, απογόνου της Ολυμπιάδας, από το Μακρύγιαλο Πιερίας- 1ος αι. π.Χ.

Φωτ. από τον τόμο ¨Πιερίδων Στέφανος¨

Επιμέλεια Κειμένου: 

Μαρία Σ. Καρανίκα, 

Αρχαιολόγος- Υποψήφια Διδάκτωρ 

Πανεπιστημίου Κρήτης