Από τις κορυφές του Ολύμπου μέχρι τις όχθες του Αλφειού
Χίλιοι αντίλαλοι βουΐζοντας σπέρνουν τον ήχο του θανάτου
Να φύγουμε/φύγετε.. όλος ο κόσμος ετοιμάζει το τρόπαιο
Που υπόσχεται ένα τόσο όμορφο πεπρωμένο.
Ποιος ήχος σβήνει σ' αυτές τις όχθες;
Ο Τυρταίος ξυπνάει τη λύρα
Και η Ελλάδα, αυτή τη μέρα αντιπαραθέτει στους δήμιούς της.
Τους καλύτερους ήρωες που φωτίζει ο όμορφος της ουρανός.
Προσχωρούν... και η Νίκη
Λάμπα στα μπαρουτιασμένα τους μέτωπα,
Η γη, λαμπρή ακόμα από τη παλιά της δόξα
Σείεται κάτω από τα πολύβουα βήματά τους
Να φύγουμε/φύγετε..! από τις κορυφές
Στ’ άρματα!... ο ουρανός αντηχεί...
Χρυσές άρπες σημαδέψτε τα βήματά μας!
Λαοί!... πολεμιστές!... ο μπρούντζος βροντά.
Τα όπλα μας διψούν για πόλεμο!
Στα όπλα!
Σήκω πάνω παιδί της Σπάρτης, εμπρός, δεν ακούς την φωνή από τον τάφο του Λεωνίδα
Μια φωνή που κατηγορεί την αποκοιμισμένη εκδίκησή σου
Είναι πολύς καιρός που με τα δεσμά σου, ευλογείς το κακό
Και στο βρώμικο βωμό ενός ιταμού Moloch (Μολώχ)
Σε είδε κάποιος το μέτωπό σου περικυκλωμενο απο περιφρόνηση και ντροπή,
Ετοιμάσου , χαμογελώντας όπως στις μέρες της Αμαθόντε (πεταλούδα Μόρφο)
Το αιματηρό ολοκαύτωμα της ελευθερίας μας.
Ω μητέρα των ηρώων, λατρεμένη γη,
Της οποίας η λαμπρότητα σβήνει κάτω απο το σκοτάδι και πένθος!
Αυτό το αίμα που φωνάζει μάταια, αυτό το αίμα της πατρίδας,
Τρέφει τους κακούς τύραννους η τεμπελιά και η υπεροψία
Ω, μητέρα των ηρώων, αγαπητή γη.II. Choeur Prêtre Grec:
ΕΚΤΩΡ ΜΠΕΡΛΙΟΖ
Το 1826 ένας από τους μεγαλύτερους μουσικούς, ο Γάλλος Έκτωρ Μπερλιόζ (1803-1869), συνθέτει την «Ηρωική σκηνή από την Ελληνική Επανάσταση» εκφράζοντας με τη σύνθεση αυτή την αγάπη του για την Ελλάδα και τη συμπαράστασή του στους επαναστατημένους Έλληνες. Φιλέλληνας, φανατικά υπέρμαχος της ελληνικής ανεξαρτησίας, ο Έκτωρ Μπερλιόζ παρουσιάζει το έργο του τον ίδιο καιρό που ο επίσης μεγάλος ζωγράφος Ντελακρουά παρουσιάζει τη «Σφαγή της Χίου» (1824) και την «Ελλάδα στα ερείπια του Μεσολογγίου» (1826). Και οι δυο θρήνησαν την πτώση της πόλης και το θάνατο του φιλέλληνα Λόρδου Βύρωνα που θαύμαζαν απεριόριστα.
Ο Μπερλιόζ υπήρξε απόλυτα ταυτισμένος με τις φιλελεύθερες ιδέες της εποχής του.
Ο Μπερλιόζ δεν ήταν φιλέλληνας μόνο, διακατεχόμενος από την επανάσταση του ’21 και τις φιλελεύθερες αρχές του διαφωτισμού, αλλά εμπνέονταν και από την κλασική αρχαιότητα, συνθέτοντας την όπερα «Τρώες».
Η όπερα αυτή γράφτηκε σε δύο ανεξάρτητα μέρη. Το πρώτο ήταν η «Πτώση της Τροίας», ενώ το δεύτερο ήταν οι «Τρώες στην Καρχηδόνα».