Γι’ αυτά τα ελάχιστα, όμως, ήθελα να σου γράψω, με αφορμή την αποψινή μου επίσκεψη στη ραφιέρα μου. Πήγα, λοιπόν, και τράβηξα ένα αγαπημένο – το ποιο δεν είναι της παρούσης αλλά επιφυλάσσομαι. Κοίταξα το εξώφυλλο, και μετά άνοιξα μέσα, έτσι να χαζέψω τις σελίδες. Θυμόμουν ότι σε κάποιες είχε άμμο, αλλά αυτή τη φορά τίποτα, μάλλον έφυγαν και οι τελευταίοι κόκκοι στον τελευταίο δανεισμό.
Μετά, διάβασα μια σελίδα. Ύστερα, άλλη μια, κι άλλη μια… Ύστερα πέρασα με τον αντίχειρα όλες τις σελίδες με μια γρήγορη κίνηση, και τελικά το έβαλα στα πόδια μου και το καμάρωνα. Αγαπημένο, σκέφτηκα, αλλά γιατί;
Γιατί μ’ αρέσει όπως γράφει ο συγγραφέας, ναι.
Γιατί μ’ αρέσει και το θέμα του επίσης, ναι.
Όμως, αυτά δε φτάνουν.
Μπορεί να μου αρέσει πολύ ένα βιβλίο αν υπάρχουν αυτά τα δύο, αλλά αγαπημένο μπορεί να γίνει κάτι που συνδυάζει αυτά και το timing. Αγαπημένο γίνεται το βιβλίο που φτάνει μπροστά μου τη στιγμή που το ήθελα, που το διαβάζω και μου ανοίγει τα μάτια ή τα κλείνει και με διώχνει μακριά από το τώρα – ανάλογα τι είχα ανάγκη τελικά.
Σκέψου κι εσύ τα δικά σου αγαπημένα, και θα δεις ότι κάπως έτσι πάει το πράγμα. Έτσι, άλλωστε, μπορεί να εξηγηθεί και το πώς κάτι που εσύ αγαπάς δεν αγαπιέται τόσο από άλλους. Είναι (και) το timing…
Πηγή: mybookmark.gr