Όλοι μας γεννηθήκαμε μικροί και μείναμε δέκα με δεκαπέντε χρόνια (καμιά φορά και περισσότερο) πιο κοντοί απ’ τους γονείς μας. Αν λάβουμε υπόψη μας το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος της επικοινωνίας μας γίνεται από αυτή τη θέση, που περιγράψαμε, δεν είναι περίεργο που τόσοι πολλοί άνθρωποι αισθάνονται τόσο μικροί σε όλη τους τη ζωή. Αν το καταλάβουμε αυτό, θα καταλάβουμε και γιατί τόσοι πολλοί μεγαλώνουν με διαστρεβλωμένες απόψεις για τον εαυτό τους και τους γονείς τους, ως ανθρώπους.
Virginia Satir, «Πλάθοντας ανθρώπους», Εκδ. ΚΕΔΡΟΣ (απόσπασμα)