Δὲν γνωρίζει ἤ ὑποκρίνεται ὅτι δὲν γνωρίζει ὁ Ἅγιος Βεροίας, πὼς ἐξ αἰτίας τῆς ἀποστασίας τῶν πολλῶν συστενάζουν καὶ οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ, ἀκόμη δὲ καὶ ἡ ἄλογη φύση, μὲ τὴν διαφορὰ ὅτι γιὰ τοὺς ἀποστάτες τὰ δεινὰ συνιστοῦν παιδαγωγία, ἐνῶ γιὰ τὰ πιστὰ παιδιὰ τοῦ Θεοῦ συνιστοῦν διαγραφὴ ἁμαρτιῶν ἤ καὶ οὐράνιο μισθό; Ἐπειδὴ ὁ Ἅγιος Παΐσιος ἔπασχε ἀπὸ καρκίνο, αὐτὸ σημαίνει ὅτι ἡ ἀσθένεια τὸν προσέβαλε ἀναγκαστικὰ ἐξ αἰτίας τῶν ἁμαρτιῶν του; Ἄν καὶ οἱ Ἅγιοι δὲν ἀσθενοῦσαν, κανένας τους δὲν θὰ πέθαινε, ἕως Δευτέρας Παρουσίας. Ἤ μήπως τὸ γεγονὸς ὅτι καὶ οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ ἀσθενοῦν ἀναιρεῖ τὴν ἰσχὺ τοῦ αἰωνίου πνευματικοῦ νόμου, βάσει τοῦ ὁποίου τὴν γενικευμένη ἀποστασία τῶν ἀνθρώπων ἀκολουθοῦν ὀδυνηρὲς παιδαγωγικὲς πληγές; Τί στρέβλωση τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ ἀπὸ χείλη Ἐπισκόπου εἶναι αὐτή;
Δυστυχῶς, ὅμως, οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι τῆς ἐποχῆς μας θέτουν ὑπεράνω ὅλων τὴν μὲ κάθε κόστος πρόσκαιρη ἐπιβίωσή τους, ὅπως ἀκριβῶς κάνουν καὶ τὰ ἐνστικτωδῶς λειτουργοῦντα ἄλογα κτήνη. Καὶ ὅταν βλέπουν κάποιον ποὺ θεωρεῖ ὅτι ζωὴ χωρὶς ἀρχὲς δὲν ἔχει καμιὰ ἀξία κι ἐξακολουθεῖ νὰ θέτει τὶς ἀρχές του ὑπεράνω καὶ τῆς ἴδιας του τῆς ζωῆς, τὸν πολεμοῦν, ἀπομειώνοντάς τον σὰν δῆθεν γραφικὸ ἤ τρελό, προκειμένου νὰ ἐξαφανίσουν τὸ μέτρο σύγκρισης ποὺ ἀποκαλύπτει τὸ δικό τους ψυχικὸ ἔλλειμμα.
Φεῦ, στὶς μέρες μας δείχνει νὰ ἐπαληθεύεται περίτρανα ἡ ρήση τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου τοῦ Μεγάλου: «Ἔρχεται καιρός, ἵνα οἱ ἄνθρωποι μανῶσι· καὶ ἐπὰν ἴδωσι τινὰ μὴ μαινόμενον, ἐπαναστατήσονται αὐτῷ λέγοντες, ὅτι σὺ μαίνη, διὰ τὸ μὴ εἶναι ὅμοιον αὐτοῖς»..!
