… μέ τήν ἁπλή παράθεση ἀριθμῶν, τό ἐθνικό μας πρόβλημα: τό δημογραφικό. Σύμφωνα μέ αὐτούς, οἱ 65άρηδες διπλασιάστηκαν ὡς ποσοστό τοῦ πληθυσμοῦ τά τελευταῖα σαράντα χρόνια. Στό ἴδιο διάστημα οἱ γεννήσεις μειώθηκαν στό μισό. Καί δέν ἔχουν ἀκόμη μετρηθεῖ οἱ συνέπειες τῆς πανδημίας! Σύμφωνα μέ τίς προβλέψεις, στά ἑπόμενα τριάντα χρόνια οἱ Ἕλληνες θά μειωθοῦμε κατά 2,5 ἑκατομμύρια. Καί οἱ γεννήσεις θά μειωθοῦν κατά 600.000. Κατά 38%. Ἔρευνα τῆς Νορβηγικῆς Ἀκαδημίας ὑποστηρίζει ὅτι ἄν συνεχίσουμε μέ αὐτόν τόν ρυθμό, τό 2100 οἱ Ἕλληνες θά κινδυνεύσουμε μέ ἀφανισμό. Θά ἔχουμε ἀπομείνει 2,5 ἑκατομμύρια, μόνον! Τό δεύτερο πού βλέπω εἶναι τό σπότ-«σκάνδαλο» πού προκάλεσε τήν κατακραυγή καί ὁδήγησε τήν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας, τήν ΕΡΤ καί τό ΑΠΕ νά ἀποσύρουν τίς «αἰγίδες» τους ἀπό τό Συνέδριο Γονιμότητας πού στήριζαν (ποτέ δέν κατάλαβα ποία ἡ χρησιμότητα τῆς κακοήχου «αἰγίδος» σέ δημόσιες ἐκδηλώσεις, ἀλλά ἐν πάση περιπτώσει, δέν εἶναι αὐτό τό θέμα μας.) Τό σπότ περιγράφει τά διλήμματα καί τίς ἀγωνίες τῆς σύγχρονης γυναίκας πού ἀγωνίζεται νά εἰσαχθεῖ στό Πανεπιστήμιο καί νά τελειώσει τίς σπουδές της, νά βρεῖ ἐργασία, νά παντρευτεῖ τόν ἄνδρα τῶν ὀνείρων της, νά ἰσορροπήσει ἀνάμεσα στά «πρέπει» τῆς σύγχρονης κοινωνίας καί στά «θέλω» της καί ἡ ὁποία κάπου στήν κρίσιμη ἡλικία τῶν σαράντα ἀνακαλύπτει ὅτι πέρασε ὁ χρόνος καί δυσκολεύεται πλέον νά τεκνοποιήσει.
Αὐτό τό σπότ, κατά τήν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας, κατά τόν ἀρχηγό τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης, κατά τόν ὑφυπουργό Ἐπικρατείας τοῦ Μαξίμου, κατά πέντε ἕξι σελέμπριτυ πού κίνησαν τόν χορό τῶν ἀντιδράσεων στά μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης, εἶναι «σεξιστικό», «παραβιάζει τό δικαίωμα τῆς γυναίκας στήν αὐτοδιάθεση», τήν ἐμφανίζει ὡς «μέσον ἀναπαραγωγικῆς διαδικασίας» (ἔτσι ἀποκαλεῖται ἀπό τούς ψευτοφιλελεύθερους τό θαῦμα τῆς ζωῆς) καί τήν στιγματίζει «ὡς ὑπεύθυνη γιά τήν ὑπογεννητικότητα στήν Ἑλλάδα». Καί ὡς συνήθως ὅ,τι δέν ἀνέχεται ἡ φιλελεύθερη ἡμιάμεση δημοκρατία μᾶς τό ἀπορρίπτει ἀμέσως καί τό ἀπαγορεύει. Ξέρετε τί προτείνω; Καιρός νά βάλουμε ὅλοι ὡς Ἔθνος μία πέτρα στό λαιμό μας καί νά πᾶμε νά «φουντάρουμε» στήν θάλασσα, ὅπως λέμε στό νησί μου. Καί ἄν δέν μᾶς ἀρέσει αὐτό καί τό θεωροῦμε ὑπερβολικό, μᾶς προτείνω κάτι ἁπλούστερο. Νά ὁρίσουμε τήν στρουθοκάμηλο πού ὡς γνωστόν θέτει βαθιά τό πρόσωπό της μέσα στήν ἄμμο ὡς ἐθνική μας μασκώτ. Εἴμαστε μέ τά καλά μας;
Ἐν προκειμένω ὑπάρχουν δύο κεντρικά ζητήματα. Τό πρῶτο, διαδικασίας, τό δεύτερο, οὐσίας. Τό Ἔθνος ὑποφέρει ἀπό τήν «κορρεκτίλα» (ἐκ τοῦ political correct), ἀπό τήν δουλεία τοῦ συστήματος ἀπέναντι στίς στερεοτυπικές ἀντιδράσεις τῶν «σελέμπριτυ» καί ἀπό τήν ἄρνηση τοῦ νά ἀποδεχθεῖ τήν ἀλήθεια. Ἡ ἀλήθεια στήν Ἑλλάδα εἶναι σκάνδαλο. Καί ὅποιος τολμήσει νά πεῖ κάτι διαφορετικό, φιμώνεται. Τό ἴδιο συνέβη καί τίς προάλλες ὅταν μιά νεαρά πολιτευτής μέ ἄγαρμπο πράγματι τρόπο ἔθεσε ὠμά κάτι πού βλέπουμε γύρω μας κάθε μέρα: οἱ ἄνδρες νά θηλυκοποιοῦνται καί οἱ γυναῖκες νά ἀνδροφέρνουν. Καί τότε ὅρμησαν οἱ σελέμπριτυ τοῦ political correct νά τήν κατασπαράξουν. Γιατί; Διότι σέ αὐτή τήν Ἑλλάδα ἔχεις μέλλον μόνον ἄν πηγαίνεις μέ τό ὑποτιθέμενο κατασκευαζόμενο ρεῦμα. Ἡ ἀντίθετη ἄποψη ἀπαγορεύεται.
Ἡ κυρία Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, ἡ ὁποία πρωταγωνιστεῖ καί στό ἐπεισόδιο αὐτό, καθώς πομπωδῶς διακήρυξε ὅτι ἀποσύρει τήν «αἰγίδα» της ἀπό τό συνέδριο «σκάνδαλο» γιά τήν γονιμότητα, ἔχει μεγάλη εὐθύνη γιά ὅ,τι συμβαίνει. Τά ἴδια ἔκανε καί μέ τό κίνημα metoo, δεχόμενη ἐν χορδαῖς καί ὀργάνῳ τήν κυρία Μπεκατώρου στό Προεδρικό, καί ὅταν τό πρόβλημα ἔφθασε στήν αὐλή τοῦ φίλου της, τοῦ κυρίου Λιγνάδη, ξέχασε νά φωνάξει γιά ἀκρόαση καί τά φερόμενα δικά του θύματα γιά συμπαράσταση. Μόλις ἐτέθη στήν συγκεκριμένη περίπτωση μέ τό σπότ τῆς γονιμότητας ὠμά τό πρόβλημα τῆς σύγχρονης οἰκογένειας, ἡ κυρία Πρόεδρος κατέστη οὐρά τῆς ἀξιότιμης Καίτης Γαρμπῆ, ἡ ὁποία ἐξεδήλωσε τό πρῶτον –ἔχει ὅλο τό δικαίωμα– τήν διαφωνία της μέ τό σπότ «σκάνδαλο». Καί διέταξε τήν ἀπόσυρση τῆς στηρίξεώς της. Τό αὐτό ἔπραξε καί ἡ ΕΡΤ τοῦ ἀγαπητοῦ μου Κωνσταντίνου Ζούλα, ἡ ὁποία δέν βλέπει οὔτε τίς ἐκπομπές της! Τήν Κυριακή τό βράδυ, στήν πρεμιέρα τῆς «Κεραίας» τῆς Ρέας Βιτάλη, ἐμφανίστηκε μιά λογίστρια καί μιά ἐπιχειρηματίας, ἡγέτες μονογονεϊκῆς οἰκογένειας, ἀμφότερες, συμπαθέστατες, γλυκύτατες, οἱ ὁποῖες εἶπαν ὅ,τι λέει τό σπότ! Πώς ὅταν ἔφθασαν κοντά στά πενῆντα καί ἔκαναν ἕναν ἀπολογισμό ζωῆς, καί θέλησαν ἕνα παιδί, δέν εἶχαν πλέον ἄλλη ἐπιλογή ἀπό τό νά υἱοθετήσουν! Καί μπράβο τους. Κατά τά λοιπά, ἡ ΕΡΤ ἀπέσυρε τήν «αἰγίδα» της ἀπό τό Συνέδριο τῆς γονιμότητας!
Φοβοῦμαι ὅτι ἔτσι δέν πᾶμε πολύ παρακάτω. Ἐκτός ἀπό τό ζήτημα τῆς διαδικασίας, δέν ἐπιτρέπεται νά πεῖς ὅ,τι δέν υἱοθετεῖ τό «σύστημα», ὑπάρχει καί τό ζήτημα τῆς οὐσίας. Πράγματι, οἱ καιροί ἔχουν ἀλλάξει. Πρίν ἀπό σαράντα χρόνια ἡ γυναίκα καταξιωνόταν ὡς μητέρα. Ἀποσυρόταν ἀπό τήν ἐργασία της καί ἀφοσιωνόταν στήν ἀνατροφή τῶν παιδιῶν στό σπίτι. Ἦταν «ἡ Μαίρη Παναγιωταρᾶ, μιά ἐργαζόμενη γυναίκα, μιά σωστή νοικοκυρά». Πράγματι στούς καιρούς μας αὐτό ἄλλαξε. Ἡ γυναίκα καταξιώνεται καί ὡς ἐργαζόμενη, καταξιώνεται καί ὡς κάτι παραπάνω: ὡς μάνατζερ, ὡς ἡγέτης πού φθάνει στίς κορυφές. Καί στό μέτρο πού γνωρίζω θεωρῶ ὅτι ἡ αὔξηση τοῦ ποσοστοῦ τῶν γυναικῶν στίς θέσεις εὐθύνης –στόν ὅμιλό μας ἔχουμε διακεκριμένες συναδέλφους σέ διευθυντικές θέσεις– εἶναι εὐλογία. Οἱ γυναῖκες ἔχουν πολλές φορές ταχύτερο ἔνστικτο ἀπό ἐμᾶς τούς ἄνδρες. Τό πρόβλημα γιά τήν γυναίκα στούς καιρούς μας ὅμως εἶναι ἡ σύζευξις. Πῶς μπορεῖς νά εἶσαι ἐπιτυχημένη στήν ἐργασία σου χωρίς νά στερηθεῖς τό δικαίωμα τῆς μητρότητας. Αὐτό εἶναι τό ζήτημα πού ἀφορᾶ τό ζευγάρι ἐν ὅλῳ, καί τόν ἄνδρα καί τήν γυναίκα, δέν εἶναι ἀποκλειστικά θέμα τοῦ ἑνός.
Καί ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ναί, πράγματι, γυναῖκες ἀφοσιωμένες στήν ἐργασία τους, θεωρώντας ὅτι δέν τίς πῆραν καί τά χρόνια, ἀνακαλύπτουν μιά μέρα ὅτι δέν προλαβαίνουν πλέον νά χαροῦν αὐτό τό ὑπέροχο αἴσθημα. Ἄς μήν μιλήσουμε ἐνοχικά καί ἄς μήν ποῦμε στούς ἑαυτούς μας, ἄνδρες καί γυναῖκες, ὅτι εἴμαστε μιά γενιά πού μικρύναμε τήν Ἑλλάδα. Πού στίς πλειονότητες τῶν περιπτώσεων κάναμε ἕνα παιδί καί ἄν. Ἄς τό ἀποφύγουμε. Ἄς ξεχάσουμε ὅτι οἱ προπάτορές μας δημιούργησαν σέ συνθῆκες φτώχειας τοῦ Ἔθνους μας οἰκογένειες, μέ ἕξι καί ἑπτά παιδιά, καί τά κατάφεραν χωρίς νά κατηγορήσει κανείς τίς ὑπέροχες γιαγιάδες πού λατρεύουμε ὅτι ἦταν «μέσο ἀναπαραγωγικῆς διαδικασίας». Ἄς λησμονήσουμε ὅτι κάποτε, τό 2004, ἕνας Καραμανλῆς νομοθέτησε ἐπίδομα γιά τούς πολύτεκνους καί τό κατήργησε ἡ τρόικα. Καί ἀκόμη πιό «κάποτε», μιά Μαρίκα καί ἕνας Μητσοτάκης νομοθέτησαν τήν ἰσόβια σύνταξη τῆς πολύτεκνης μάνας πού κατήργησε τό ΠΑΣΟΚ τοῦ κυρίου Σημίτη. Ἄς ξεχάσουμε τόν λιθοβολισμό τοῦ Χριστόδουλου για τό ἐπίδομα στούς Χριστιανούς τῆς Θράκης, ἐρήμωσε ἡ περιοχή ἤδη, ἐνῶ οἱ μουσουλμάνοι αὐξάνουν. Ἄς τά ξεχάσουμε ὅλα αὐτά, γιά ἐθνικά ἐγκλήματα ἰσοδύναμα τῶν Ἰμίων πρόκειται. Ἀλλά ἄς ἀναγνωρίσουμε μέ θάρρος –γι’ αὐτό ἡ Πολιτεία τρέχει νά θεσπίσει μέ τά ἐργασιακά νομοσχέδια ἄδειες πατρότητος καί μητρότητος– ὅτι ἔχουμε πρό-βλη-μα! Καί ἀντί νά λιθοβολοῦμε μέ φιλελεύθερες μποῦρδες ὅποιον τολμᾶ νά θίξει ἕνα πρόβλημα ἐξαναγκάζοντάς τον, φασιστικά, –διάβασα τίς δηλώσεις τοῦ γυναικολόγου κυρίου Πάντου– νά ἀκυρώσει τό συνέδριο, ἄς σκύψουμε πάνω ἀπό αὐτό.
Ἡ Κυβέρνηση νομοθέτησε, ὑποτίθεται, γιά ὅλα αὐτά χαρτοφυλάκιο οἰκογένειας. Ἀλλά στήν πράξη, μία μέ τό νομοσχέδιο γιά τήν συνεπιμέλεια πού ἐπιτρέπει σέ καταδικασμένους πρωτοδίκως κακοποιητές γονεῖς νά μεγαλώνουν παιδιά, μία μέ τήν ἀνεξήγητη ἀντίδραση τοῦ Μαξίμου τώρα ἀπέναντι σέ ἕνα σπότ πού λέει πράγματα πού ἀπασχολοῦν τίς ἴδιες τίς γυναῖκες καί τούς ἄνδρες μέ τό ὄνομά τους, τήν ἄλλη μέ τήν λαγνεία του πρός τόν δικαιωματισμό τῆς διαφορετικότητας πού ἔχει δημογραφικό ἀποτύπωμα μηδέν, στήν πραγματικότητα φαίνεται νά μήν ἔχει στίς προτεραιότητές του τήν παραδοσιακή πυρηνική οἰκογένεια καί τό δημογραφικό. Μόνο τά ὑποκατάστατά της, τίς νέες ἐκδοχές. Ἐπιμένω λοιπόν! Ἄν συνεχίσουμε ἔτσι, σέ λίγο θά ἔχουμε κυβέρνηση μέ σῆμα τήν στρουθοκάμηλο. Κανονίσατε, ἀγαπητοί, πού ἡγεῖσθε τῆς ὑποτιθέμενης συντηρητικῆς παράταξης.
Πηγή: Εφημερίδα ΕΣΤΙΑ