Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Αξία”, το Σάββατο 22 Μαϊου 2021
Στις συναρπαστικές διαδρομές της κιβωτού σκέψης που μας κληρονόμησε η Αρχαία Ελλάδα, σεργιάνισε η ίδια η εξέλιξη της ανθρωπότητας. Πρωτίστως και κυρίως
του δυτικού πολιτισμού, που κυριάρχησε στην αναμέτρηση της προόδου με τη συντήρηση, αλλά και των υπόλοιπων εκδοχών της ανθρώπινης σκέψης, ως κουλτούρα και συμπεριφορική αισθητική.
Στο μαιευτήριο ιδεών που γεννήθηκαν στα χώματα της χώρας που έχουμε κληρονομήσει ως προσωρινοί διαχειριστές, μπορεί κανείς να αντλήσει αφορμές για κινητροδότηση και επαναπροσδιορισμό της σύγχρονης σκέψης, προσαρμοσμένης κατάλληλα στις ασφυκτικές πιέσεις της συγκυρίας.
Η επανακάλυψη του εαυτού μας, λοιπόν. Σε προσωπικό αλλά και συλλογικό επίπεδο. Ώστε να ξαναβάλουμε μπροστά τον τροχό της Ιστορίας, που δείχνει να έχει σταματήσει εδώ και έναν χρόνο, εγκλωβισμένος στην ανασφάλεια και τον σαστισμένο αποπροσανατολισμό της βίαιης ανατροπής της κανονικότητας στην οποία εκπαιδευτήκαμε να προσαρμοζόμαστε, εξαιτίας των δραματικών συνεπειών της πανδημίας του κορονοϊού.
Έχουμε μια σπάνια ευκαιρία να τρέξουμε γρηγορότερα προς το μέλλον. Έχοντας κάνει αυτό το αχρείαστο βήμα προς τα πίσω, που ωστόσο μας προσέφερε το πλαίσιο αναστοχασμού προτεραιοτήτων και ποιότητας ζωής.
Μια κρίση δεν έχει ποτέ μονοδιάστατες συνέπειες. Δεν είναι μονόπλευρα δραματική. Έχει και τις φωτεινές στιγμές της. Φτάνει φυσικά να διαθέτει κάποιος τη συναισθηματική γενναιότητα να αντέξει στον διάλογο με τον προσωπικό καθρέφτη. Ένα άτομο, μια κοινωνία, ένα έθνος, ένα συλλογικό υποκείμενο κρατών.
Εμείς, η Ελλάδα, η Ευρώπη, η παγκοσμιοποιημένη ανθρωπότητα. Λίγα πράγματα θα είναι πλέον ίδια. Η απρόσμενη απώλεια των δεδομένων που είχε ο καθένας ως σπονδυλική στήλη διαδρομής, ανοίγει το παράθυρο ευκαιρίας στην αναγνώριση της υστέρησης. Και επομένως, στη διόρθωση της διαδρομής.
Η επόμενη ημέρα θα είναι περισσότερο από κάθε άλλη φορά στο πρόσφατο παρελθόν ανθρωποκεντρική. Επομένως, το συναίσθημα θα διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαμόρφωση των εξελίξεων.
Οι πολιτικοί ηγέτες λοιπόν θα πρέπει να θυμούνται μια… προαιώνια διαπιστωτική ρήση της επιστήμης της επικοινωνίας. Θα ξεχάσω, ενδεχομένως κάτι που είπες ή έκανες. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τι με έκανες να αισθανθώ…
Περισσότερα άρθρα στα ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΑ