Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το φτωχόπαιδο από την πρώτη Σερρών , ήλθε στον κόσμο το 1907 και ήταν ο πρωτότοκος υιός του δημοδιδασκάλου Γεωργίου Καραμανλή. Σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο Αθηνών. Άσκησε την δικηγορία για μια πενταετία και το 1935 εκλέγεται για πρώτη φορά Βουλευτής με το Λαϊκό κόμμα σε ηλικία 28 χρονών. Η επανεκλογή του τον επόμενο χρόνο τον καθιερώνει ως τον μεγάλο πολιτικό ηγέτη.
Τη περίοδο 1942-1943 συμμετέχει σε μία άτυπη ομάδα πολιτικού προβληματισμού , με τον Κωνσταντίνο Τσάτσο, τον Γ .Μαύρο, τον Πέτρο Γαρουφαλιά, τον Άγγελο Αγγελόπουλο και τον Ξενοφώντα Ζολώτα. Στις εκλογές του 1946 επανεκλέγεται βουλευτής Σερρών με το Λαϊκό Κόμμα. Τώρα αρχίζει η λαμπρή υπουργική θητεία που τον οδηγεί στην πρωθυπουργία. Αναλαμβάνει υπουργός Εργασίας , Μεταφορών και Κοινωνικής Πρόνοιας . Ως Υπουργός Εργασίας ήρθε αντιμέτωπος με σύνθετα εργατικά ζητήματα, ενώ φρόντισε για την αποφυλάκιση αντιφρονούντων συνδικαλιστών. Παράλληλα, προώθησε την πρόβλεψη για σημαντική αύξηση των συντάξεων (25%) και ευνόησε την καθιέρωση ενιαίου φορέα.
Μετά την επανεκλογή του ως βουλευτή Σερρών στις εκλογές του Μαρτίου του 1950, αναλαμβάνει το υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Αποχώρησε από το Λαϊκό Κόμμα τον Νοέμβριο του 1950, και προσχώρησε τελικά στο κόμμα του «Ελληνικού Συναγερμού», που ίδρυσε ο στρατάρχης Αλέξανδρος Παπάγος τον Αύγουστο του 1951, με τον οποίο και επανεξελέγη βουλευτής Σερρών τον Σεπτέμβριο του 1951 και τον Νοέμβριο του 1952.
Στις 5 Οκτωβρίου του 1955, ο βασιλιάς Παύλος Α΄, την επομένη του θανάτου του πρωθυπουργού Αλέξανδρου Παπάγου, του ανέθεσε την εντολή σχηματισμού νέας κυβέρνησης. Ο διορισμός του προκάλεσε γενική έκπληξη στην κοινή γνώμη.
Ο Καραμανλής έγινε για πρώτη φορά πρωθυπουργός σχηματίζοντας κυβέρνηση και εξασφαλίζοντας λίγο αργότερα κοινοβουλευτική πλειοψηφία στις εκλογές του 1956. Σε αυτές τις εκλογές ίδρυσε το κόμμα Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις (Ε.Ρ.Ε.) και με αυτό κέρδισε την πρώτη του κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Οι επόμενες εκλογές έγιναν πρόωρα το Μάιο του 1958 και εξασφάλισε νέα κοινοβουλευτική πλειοψηφία με 41,2% των ψήφων και 171 έδρες. Διαβλέπει ότι το μέλλον της χώρας είναι συνυφασμένο με την δύση υποβάλλει αίτηση εισδοχής της χώρας στην ,τότε, ΕΟΚ.
Μετά από μακρές και σκληρές διαπραγματεύσεις - με τη συμμετοχή ιδίως των Ευάγγελου Αβέρωφ, Γιάγκου Πεσμαζόγλου και Ξεν. Ζολώτα υπογράφηκε η Συμφωνία Σύνδεσης και η Ελλάδα κατέστη το πρώτο συνδεδεμένο μέλος με την ΕΟΚ, την 1η Νοεμβρίου 1962.
Όταν ο Καραμανλής ανέλαβε πρωθυπουργός τον Οκτώβριο του 1955, η Ελλάδα ήταν μία φτωχή γεωργική χώρα. Επούλωνε τις πληγές της από τους πολέμους εξωτερικούς και εσωτερικούς. Όταν οι άλλοι λαοί αναστηλώνανε τα ερείπια εμείς δημιουργούσαμε και άλλα για να έχουμε ¨πλέρια δημοκρατία¨. Ο Καραμανλής και οι κυβερνήσεις του δημιουργούν την χρυσή 8ετία και όλοι οι ξένοι ηγέτες και λαοί μιλούν για το «ελληνικό οικονομικό θαύμα.»
Μετά από την εκλογική ήττα στις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου 1963,αποφασίζει να εγκαταλείψει την πολιτική για να μη διχάσει τον λαό και αναχωρεί από τη χώρα στις 9 Δεκεμβρίου. Υπέδειξε ως διάδοχό του στην ηγεσία του κόμματος τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο.
Στη διάρκεια της πολυετούς παραμονής του στο Παρίσι ο Καραμανλής παρέμεινε εκτός της ενεργού πολιτικής, αν και οι επαφές του με διάφορους πολιτικούς παράγοντες ήταν συχνές και η ενημέρωσή του για τις πολιτικές εξελίξεις πλήρης. Οι δηλώσεις του εναντίον του καθεστώτος το συγκλονίζουν και στο αδιέξοδο που βρέθηκε η χώρα τα βλέμματα όλων είναι στο Παρἰσι και γίνεται δεκτή η πρόταση του ευπατρίδη πολιτικού Αβέρωφ Ευάγγελου και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επιστρέφει στις 24 Ιουλίου 1974 και επαναφέρει την Δημοκρατία στην Ελλάδα. Ο Λαός πανηγυρίζει και ο ίδιος με κίνδυνο της ζωής του αρχίζει και πάλι το αναδημιουργικό έργο του. Τώρα μιλάνε για το θαύμα της αποκατάστασης της Δημοκρατίας. Κερδίζει δυο εκλογικές μάχες,1974 με ρεκόρ ποσοστών, το έτος που ίδρυσε την Νέα Δημοκρατία, και 1977. Παράγεται έργο τεράστιο με αποτέλεσμα να ενεργοποιηθεί η συμφωνία με την ΕΟΚ και την 1η Ιανουαρίου 1981 η Ελλάδα να αποτελεί το 11ο μέλος της ΕΟΚ.
Το 1980 παραιτείται από Πρωθυπουργός και εκλέγεται Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Επανεκλέγεται Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας το 1990.
Πολλά θα μπορούσε να γράψει κανείς για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή ,για την τεράστια προσφορά του προς τον τόπο και την Δημοκρατία. Η οικονομική ανάπτυξη, η νομιμοποίηση του ΚΚΕ, η εισδοχή της Ελλάδος στην ΕΟΚ, η αποχώρηση από το ΝΑΤΟ, όταν κρίθηκε εθνικά χρήσιμο έχει καταγράψει η Ιστορία. Είναι μερικά, από τα πάρα πολλά που πρόσφερε.
Καλό είναι να έχουμε στην συλλογική μνήμη μας τους ηγέτες που πρόσφεραν στον τόπο και να τους τιμούμε και μετά θάνατον.
Τον ηγέτη που έκανε πέτρα την καρδιά του για να κυβερνήσει δίκαια, αξιοκρατικά και με προοπτικές μέλλοντος τη χώρα του.
Τον πολιτικό που έβλεπε το μέλλον και όχι τις μελλοντικές εκλογές.
Δίκαια του απενεμήθη ο τίτλος του Εθνάρχη. Ουδείς άλλος αξιώθηκε του τίτλου αυτού.