ΑΥΤΟΣ: [τον διακόπτει]
Το συμφέρον τους;
ΕΚΕΙΝΟΣ: Το συμφέρον της πατρίδας…
ΑΥΤΟΣ: Τον εαυτούλη τους υπηρετούν.
ΕΚΕΙΝΟΣ: Πως το βγάζεις αυτό το συμπέρασμα;
ΑΥΤΟΣ: Από τη μυρωδιά....
ΕΚΕΙΝΟΣ: Ποιά μυρωδιά;
ΑΥΤΟΣ: Δε σου μυρίζει εσένα;
ΕΚΕΙΝΟΣ: Τι να μου μυρίζει;
ΑΥΤΟΣ: Η πατρίδα. Η χώρα μυρίζει πτώμα. Πτώμα που πετούν από πάνω της τα κοράκια και οι γύπες. Αρπάζουν κομμάτια από τις σάρκες και κράζουν ευτυχισμένα ...κι όμως αντίδραση καμία! Περαβρεχήτες μέχρι να μας αγγίξει η κρίση προσωπικά! Αλλιώς…
ΕΚΕΙΝΟΣ: Χα χα χα… Πως τα λες…! Υπερβολές! Γίνονται τόσες τομές, τόσες μεταρρυθμίσεις, όλα αλλάζουν ...Θα δεις που…
ΑΥΤΟΣ: Θα δω και θα δω..Τι θα δω… Βλέπω που ξεπουλιούνται όλα… Άκου τομές…!
ΕΚΕΙΝΟΣ: Σε λίγα χρόνια, εδώ θα ΄μαστε, η χώρα θα αναγεννηθεί και θα μεγαλουργήσει....Μακριά από εμένα οι αγκυλώσεις και οι
εμμονές, έτσι; Πρέπει επιτέλους να γίνουν τολμηρά βήματα γιατί θα μας φάει το μαύρο σκοτάδι...Αυτό που γίνεται τώρα, που πετάμε τα βαρίδια από πάνω μας...Αυτό που τολμά αυτή η κυβέρνηση… αυτό έπρεπε να είχε γίνει χρόνια πριν… Αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ…Έτσι πρέπει να κυβερνάται πλέον η χώρα για να μπει σε τάξη…
ΑΥΤΟΣ:: Και πόσα χρόνια θέλετε να κυβερνάται για να γίνουν αυτά;
ΕΚΕΙΝΟΣ:Χρειάζεται χρόνος να ολοκληρωθούν οι μεταρρυθμίσεις…
ΑΥΤΟΣ: Χίλα χρόνια σας φτάνουν;
ΕΚΕΙΝΟΣ: Δε μπορώ να συζητήσω μαζί σου…
