29.5.20

ΘΕΟΧΑΡΗ ΜΠΙΚΗΡΟΠΟΥΛΟΥ, Ο κήπος με τα ρόμπολα, 2003 -ΑΡΧΕΙΟ

H σύγκρουση της ευτυχίας
Θέλω κάτι να ταράξει
την ύπουλη γαλήνη και ηρεμία
που χρόνια αποζητούσα

Θέλω κάτι να τρομάξει
τη χάρτινη ευτυχία που ζωγραφίζω
μέσα στο περιθώριο της ζωής
Θέλω κάτι να αναστατώσει
την ύπαρξη μου σύγκορμα
αρχίζοντας από τις αισθήσεις
Θέλω κάτι που να προκαλέσει
την αγωνία της αβεβαιότητας
της κατάκτησης και του αποτελέσματος
Θέλω μ’άλλα λόγια να προσπεράσω το παρόν μου
αγνοώντας τις συνέπειες στο μέλλον
ζώντας κάτι από τις συγκινήσεις του παρελθόντος
Θέλω ,αλλά δεν ξέρω γιατί το θέλω
να απορροφηθούν οι σκέψεις μου
στις αγωνίες του έρωτα στη μυθική του υπόσταση
Θέλω αλλά δεν ξέρω αν αυτή η ονειροπόλα
διείσδυση στα άδυτα του ευτυχισμένου παρελθόντος
συγκρουστεί με την σίγουρη ευτυχία που βιώνω….
Θέλω αλλά δεν ξέρω γιατί θέλω
να παλέψουν μέσα μου
οι κορμοί της οντότητας μου,
στην αρένα του μυαλού μου
Θέλω τη μάχη και την πάλη
αλλά δεν ξέρω αν μπορώ να μαζέψω τα συντρίμμια
μιας τέτοιας σύγκρουσης…
Θέλω κι όλα αυτά τα θέλω
μέσα από τον έρωτα
γιατί αυτός κρατάει στα χέρια του τις συγκινήσεις
Θέλω να συγκρουστώ με τον ίδιο
Τον Έρωτα.
…κι ας με νικήσει




LIBIDO
Βυθίστηκα στα δυό σου
μάτια
πλάθοντας στους αρσενικούς
διαδρόμους
του μυαλού μου
την επαφή μου
με τα ηλεκτρισμένα μόρια
της
νιότης σου
με σκέψεις ίσως αμαρτωλές
μα στ’ αλήθεια
ενστικτωδώς ορμώμενες
απ’ τα βάθη
της
χημικής αντίδρασης
των κυττάρων μου
- στη θέα σου, ω μικρή, επίγεια θεά-
που διψούν
να δοκιμάσουν τη γεύση των
υγρών σου
υποσχέσεων…


Η ΑΥΡΑ ΣΟΥ
Η αύρα σου εκπέμπει
μόρια ερεθισμού
του δέρματος μου και των
μυών μου
κι αρχίζει να λαχανιάζει
η κόκκινη καρδιά μου
μην
κρύβοντας την αδυναμία της
να αντισταθεί
στα ηλεκτρισμένα σπινθηρίσματα
της αναμενόμενης
-απρόσμενα
επαφής.
Η αύρα σου
μουδιάζει τα κύτταρα μου
που διψούν
να ρουφήξουν απεγνωσμένα
τα γονίδια της νεανικής σου
ερωτικής προσφοράς
ως γύρη
στον πολυταξιδεμένο κηφήνα.


Γολγοθά κάθοδος
Κοιτάζω από την κορυφή τον γολγοθά μου
σα μικρός θεός
τα μαρτύρια των σκέψεων μου
που
βασανίζονται τις νύχτες
που εσείς έρχεστε σαν άγγελοι διαφθοράς
να ξελογιάσετε
εκ νέου,
τις αγαθές προθέσεις των πόθων-εκτός
ορίων της ανθρώπινης μου λογικής –
Αν πάσχισα να ανέβω τον γολγοθά μου προσδοκώντας την Ανάσταση
η επιστροφή
δε θα είναι απλά η «κατηφόρα» μου στους πρόποδες της πραγματικότητας
αλλά η αποδοχή της …