γιά την οδό Γεωργάκη Ολυμπίου.
αριστερά σήμερα υπάρχει πολυκατοικία όπου μέχρι πρότινος ήταν η καφετέρια ΙΜΕΡΟΣ που μέχρι τώρα λειτουργούσε ως GOODYS.
Πιό κάτω, στο παρκαρισμένο αυτοκίνητο, ήταν το γραφείο της καπνεμπορικής επιχείρισης Μ.Βογιατζόγλου όπου εργαζόταν ο πατέρας μου. Δίπλα ήταν η οικία του αρτοποιού Ταμπάκη που είχε φούρνο στην πλατεία Ελευθερίας (όπου το κτίριο Παπαγεωργίου). Το κτίριο με τις πολεμίστρες το λέγαμε "κάστρο" και ήταν η οικία της Κίτσας Αθανασιάδου.
Είχε είσοδο από την οδό Παρθενίου Βαρδάκα και στο μεγάλο εσωτερικό κλιμακοστάσιό του υπήρχε μία όρθια ταριχευμένη αλεπού. Το κτίριο υπάρχει και σήμερα. Ο μαντρότοιχος δεξιά γκρεμίστηκε και διανοίχτηκε η οδός Αγίας Λαύρας που σήμερα είναι πεζόδρομος.
Το κτίσμα μετά τον μαντρότοιχο ήταν η οικία Καλαμπαλίκη.
Η οδός Γεωργάκη Ολυμπίου μετά την Παρθενίου Βαρδάκα ήταν αδιέξοδη γιά οχήματα και συνεχιζόταν μέχρι την οδό Αγ.Αικατερίνης με ένα μικρό σοκάκι επειδή την έκλεινε το κτίσμα του οικογενειακού κέντρου ΤΖΑΚΙ του Γ.Ζάχου.
(Από φωτογραφία του ΣάΤσι).
Πατασκευάς Καλπακτσόγλου
