10.12.19

ΛΙΤΟΧΩΡΟ: ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΟΣ ΕΝΙΠΠΕΑΣ-ΦΩΤΟ

Ο «Χειμωνιάτικος Ενιπέας» πραγματοποιείται την δεύτερη Κυριακή κάθε Δεκεμβρίου. Η διαδρομή του αγώνα εκτείνεται σε 22,5 χιλιόμετρα εκ των οποίων
τα 19 σε μονοπάτια, με θετική υψομετρική διαφορά 1650 μέτρα. Το χρονικό όριο
για την ολοκλήρωση της προσπάθειας είναι 5 ώρες. Η τροφοδοσία των αθλητών περιορίζεται σε δυο σταθμούς, περίπου στο μέσον της διαδρομής στην θέση Μοναστήρι (11.5οΚΜ) και στο 18ο Κμ περίπου, στην θέση Ζηλνιά.


ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ
Η διαδρομή ξεκινά μπροστά από τον χώρο τερματισμού του Olympus Marathon, μέσα στο Δημοτικό πάρκο Λιτοχώρου. Αρχικά κινείται πάνω στο κεντρικό δρόμο με δυτική κατεύθυνση, προς την πλατεία Λιτοχώρου. Από την κεντρική πλατεία, συνεχίζουμε τον πλακόστρωτο δρόμο για 300m περίπου και στην συνέχεια παίρνουμε τον δρόμο δεξιά για 200m, όπου η διαδρομή περνάει κάτω από γέφυρα. Στην συνέχεια ο δρόμος μας κατευθύνει δεξιά για 30m, ώσπου θα δούμε τον δρόμο για το νεκροταφείο του Λιτοχώρου, καθώς και το φαράγγι του Ενιπέα. Ακολουθούμε την άσφαλτο (στο αριστερό μας χέρι έχουμε το νεκροταφείο Λιτοχώρου) για 350m και στρίβουμε αριστερά στον αγροτικό χωματόδρομο και τον ακολουθούμε για 740m και στην συνέχεια στύβουμε δεξιά για τον απότομο ανήφοροπρος το ξωκλήσι των Αγίων Αποστόλων.

Το μονοπάτι για τους Αγίους Αποστόλους είναι σύντομο αλλά απότομα ανηφορικό, ανάμεσα σε ψηλόκορμες βελανιδιές και πλατάνια. Φτάνοντας σε μια σύγχρονη μεταλλική εξέδρα, το μονοπάτι στρέφεται αριστερά, γίνεται πλακόστρωτο και μετά από 2-3 στροφές βγαίνει στο δημόσιο ασφάλτινο δρόμο που οδηγεί από το Λιτόχωρο στην τοποθεσία Αη Γιάννη. Στρίβουμε δεξιά στο δρόμο και τον ακολουθούμε για 50m, μέχρι εκεί που χωρίζει στα δύο σε σχήμα «Τ». Δεν στρίβουμε ούτε δεξιά ούτε αριστερά αλλά φεύγουμε ευθεία μπροστά μας, εκεί όπου φαίνεται αμυδρά να ξεκινά ένα μονοπάτι. Το μονοπάτι είναι καλογραμμένο και αρκετά ανηφορικό και σε 100m βγαίνει σε χωματόδρομο. Πηγαίνουμε προς τον ανήφορο (δεξιά) και στα 40m βρισκόμαστε μπροστά στην πόρτα μιας μεγάλης αυλής, που ανήκει στον Ξενώνα Φακή.

Στα αριστερά της αυλόπορτας ξεκινά οριστικά πλέον και χωρίς καμιά άλλη διακοπή της συνέχειάς του το μονοπάτι. Τώρα η διαδρομή ανηφορίζει για τα καλά την πλαγιά της Γκόλνας. Η βλάστηση είναι πολύ πυκνή και αποτελείται από ψηλούς θάμνους και δέντρα κάθε είδους, αφήνοντας όμως ξεκάθαρο το ίχνος του μονοπατιού, το οποίο είναι συντηρημένο σε κάποιο βαθμό και με σηματοδότηση. Μετά από πολλά στριφογυρίσματα και αφού σε κάποια σημεία επιτρέψει μια καταπληκτική θέα προς το Λιτόχωρο που κείται χαμηλά κάτω, το μονοπάτι βγαίνει σε ομαλότερο πεδίο και περνά από μεγάλο ξέφωτο, όπου βρίσκεται μια πέτρινη κατασκευή σαν περίπτερο, από την οποία το μονοπάτι περνά δίπλα.

Η κλίση του μονοπατιού μικραίνει και αυτό κινείται πλέον σε ΒΔ κατεύθυνση ξαναμπαίνοντας σε βλάστηση. Σύντομα, το μονοπάτι βγαίνει με απόλυτη ασφάλεια στην άκρη ενός γκρεμού που προσφέρει μοναδική θέα της άλλης πλευράς του φαραγγιού του Ενιπέα, που κατακρημνίζεται στην βόρεια πλευρά του, της "Ζηλνιάς". Από εδώ και πέρα η κλίση του μονοπατιού μηδενίζεται καθώς μπαίνει σε μια χαρακτηριστική ευθεία-τούνελ, μέσα σε δάσος πεύκου. Αμέσως μετά και μόλις το μονοπάτι αρχίζει να κατηφορίζει για πρώτη φορά από το Λιτόχωρο, μια άλλη έκπληξη περιμένει το δρομέα, καθώς μια μοναδική εικόνα ανοίγεται μπροστά του: το συγκρότημα των κορυφών απλώνεται αμφιθεατρικά μπροστά, με τον Ενιπέα σε πρώτο πλάνο και σε όλο το ανάπτυγμά του σε πλάτος και το Μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου στο κέντρο.

Από εδώ και μετά, το μονοπάτι κατηφορίζει συνεχώς και σχεδόν με σταθερή κλίση, με κάποιες μόνο εξαιρέσεις. Δεξιά μας κάτω και σε πολύ μεγάλο βάθος βρίσκεται ο Ενιπέας. Σταδιακά τα πεύκα δίνουν τη θέση τους σε οξιές. Μετά από 2Km περίπου κατάβασης βρισκόμαστε μπροστά σε μια διχάλα. Πρόκειται για τη διακλάδωση του μονοπατιού, που ένα του σκέλος (δεξί) συνεχίζει να κατηφορίζει προς "Καστάνα", που είναι και η σωστή διαδρομή, ενώ το άλλο του σκέλος (αριστερό) ανηφορίζει και έχει τελικό προορισμό το Μοναστήρι. Η κατάβαση συνεχίζεται και τελικά το μονοπάτι, αφού γίνεται στενό και κάνει απότομους ελιγμούς, συμβάλλει στο μεγαλύτερό του Ε4. Εκεί οι αθλητές στρίβουν αριστερά και σε 100m φτάνουν στη ρεματιά της "Καστάνας", όπου μικρή ξύλινη γέφυρα περνά στην απέναντι πλευρά, όπου βρίσκεται πέτρινη βρύση. Από εδώ οι αθλητές του Χειμωνιάτικου Ενιπέα συνεχίζουν την πορεία τους προς τη Μονή Αγ. Διονυσίου.

Το μονοπάτι συνεχίζει προς τη Μονή Αγ. Διονυσίου σχηματίζοντας κορδέλες δεξιά και αριστερά από τον Ενιπέα, με το πέρασμα γεφυρών από τη μια όχθη στην άλλη, άλλοτε ανεβαίνοντας και άλλοτε κατεβαίνοντας. Συνολικά, μέχρι τον Σταθμό, 3Km πιο πέρα, η διαδρομή περνά από 4 γέφυρες ακόμα (5 με εκείνη της "Καστάνας"). Η πορεία είναι αρκετά επίπονη λόγω των απότομων κλίσεων αλλά το τοπίο αποζημιώνει την προσπάθεια. Στα 2Km η διαδρομή περνά από το Άγιο Σπήλαιο, μια χαρακτηριστική ανοιχτή σπηλιά, με πηγή και ένα μικρό εκκλησάκι. Σε 1Km πιο πέρα φτάνουμε μπροστά από μια ακόμα γέφυρα (όπου ήταν τα προηγούμενα χρόνια ο σταθμός Μοναστήρι), την περνάμε και συνεχίζουμε το μονοπάτι Ε4 με κατεύθυνση προς Πριόνια. Μετά από (350m) περίπου ανηφόρας αφήνουμε το κεντρικό μονοπάτι Ε4 και ακολουθούμε δεξιά στα σκαλοπάτια που οδηγούν στο κεντρικό Πάρκινγκ του παλιού Μοναστηριού του Αγ. Διονυσίου. Εκεί στο 120 Km είναι το σημείο ελέγχου καθώς και ο Σταθμός του αγώνα.

Αφήνοντας τον σταθμό κατηφορίζουμε, ακολουθώντας για 50m μέτρα την άσφαλτο στην συνέχεια για λίγα μέτρα τον χωματόδρομο, έχοντας στα δεξιά μας την είσοδο του παλιού Μοναστηριού του Αγίου Διονυσίου. Σε 200m στρίβουμε δεξιά στον χωματόδρομο (σχεδόν μονοπάτι) κατεβαίνοντας και πάλι προς το ποτάμι για 250m περίπου. Πριν φτάσουμε ξανά στον Ενιπέα στρίβουμε στο μονοπάτι αριστερά και για 1Km κινούμαστε πολύ κοντά στις όχθες του ποταμού στα δεξιά μας σε μαλακό έδαφος. Φτάνοντας στη ¨σάρα¨ το μονοπάτι μας ανηφορίζει αριστερά δίπλα στα βράχια για περίπου 200m. Αμέσως μετά την ανηφόρα αυτή συναντάμε διασταύρωση, στρίβουμε αριστερά σε ανηφορική πορεία για 4Κm μέχρι να φτάσουμε στην θέση "Χαντόλια". Η διαδρομή σε αυτό το κομμάτι είναι σε μαλακό τερέν με ανεβοκατεβάσματα με χαρακτηριστικά ξέφωτα και υπέροχη θέα στις στροφές. Στη συνέχεια μετά από 1Km περίπου κατηφόρας φτάνουμε στη δασική θέση "Ζηλνιά" περίπου 18,5Km.

Μετά τη "Ζηλνιά" το μονοπάτι συνεχίζει κατηφορικό. Μετά από 300m, στην διχάλα παίρνουμε το αριστερό μονοπάτι που είναι πριν από το θέση "Χούτα χωράφι". Η ήπια κατηφόρα συνεχίζεται με αρκετά ανοίγματα, όπου ο αθλητής βλέπει την υπέροχη θέα προς το Λιτόχωρο, τον Θερμαϊκό και φυσικά τον Όλυμπο. Στη συνέχεια προχωράμε σε ένα ξέφωτο με επίπεδες, γκριζόλευκες πλάκες, συνεχίζουμε μέσα σε ήδη πυκνή μακία βλάστηση περνούμε δίπλα από το "κτήμα Σαμουήλ" και μπαίνουμε στην περιοχή "Κούβαρη". Η ήπια κατηφόρα συνεχίζεται σε μαλακό τερέν και σύντομα μας οδηγεί σε μικρή μεταλλική πεζογέφυρα, περνάμε απέναντι. Έχουμε πλέον διανύσει τα 21Km. Στην έξοδο της γέφυρας παίρνουμε το δεξί (δυτικό) σκέλος του μονοπατιού, το οποίο ανηφορίζει ομαλά μόνο στο ξεκίνημά του και αμέσως μετά γίνεται πολύ απότομο, αλλά είναι σύντομο. Πλαγιοδρομώντας και ενώ κερδίζει υψόμετρο σε 100-200m, βγαίνει σε τμήμα αγροτικού δρόμου τον οποίο περνάμε απέναντι και βγαίνουμε σε μικρό λιβάδι. Μπροστά μας φαίνονται τα κυπαρίσσια από τα κοιμητήρια του Λιτοχώρου και λίγοι θάμνοι κρύβουν το δημόσιο ασφάλτινο δρόμο που οδηγεί στους Μύλους.

Στρίβουμε δεξιά με κατεύθυνση προς τους Μύλους και μετά από 100m ασφάλτου στρίβουμε αριστερά στον αγροτικό χωματόδρομο. Μετά από 600m χωματόδρομου η διαδρομή κατηφορίζει αριστερά σε λιβάδια, όπου μετά από 300m φτάνουμε στα πρώτα σπίτια. Στη συνέχεια προσπερνάμε την Πλατεία Εθνικής Αντίστασης, το "Χοροστασούλι" με την χαρακτηριστική βρύση, το ιστορικό 1ο Δημοτικό Σχολείο και την εκκλησία του Αγίου Δημητρίου. Η διαδρομή συνεχίζει να κατηφορίζει προς την κεντρική πλατεία με το σιντριβάνι και μετά από 300m φτάνει στο Δημοτικό Πάρκο Λιτοχώρου, όπου και ο τερματισμός. Το τελευταίο αυτό τμήμα εντός του οικισμού ταυτίζεται και με τη διαδρομή τουOlympus Marathon.