«Έχουμε εθιστεί στη νεοτερικότητα. Οι περισσότερες εφευρέσεις είναι μια προσπάθεια εμάς των ανθρώπων να κάνουμε μια προβολή στην ύλη, πέρα από τα σώματά μας. Αυτό μάς δίνει μια αίσθηση ισχύος, συνέχειας, την πλάνη ότι θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε. Αυτά είναι τεχνάσματα της νεοτερικότητας. Η ιδέα της φωτογραφίας, για παράδειγμα, που δεν είναι τόσο πρόσφατη: Το να προβάλεις μια εικόνα πέρα από τη στιγμή εκείνη που ζεις είναι φανταστικό πράγμα. Κι έτσι, γινόμαστε δέσμιοι ενός είδους σπείρας δίχως νόημα. Είναι ένα απίστευτο ναρκωτικό, πολύ πιο επικίνδυνο από αυτά που το σύστημα μας απαγορεύει. Είμαστε ντοπαρισμένοι σε τέτοιο σημείο από αυτή τη βλαβερή πραγματικότητα κατανάλωσης και διασκέδασης, που αποκοβόμαστε από τον ζωντανό οργανισμό της Γης. Με όλες τις αποδείξεις, τους παγετώνες που λιώνουν, τους ωκεανούς που είναι γεμάτοι σκουπίδια, τις λίστες ειδών προς εξαφάνιση που μεγαλώνουν, μήπως ο μόνος τρόπος να δείξουμε στους αρνητές ότι η Γη είναι ζωντανός οργανισμός είναι να την τεμαχίσουμε;
Να την κάνουμε κομματάκια και να τους τη δείξουμε: “Κοίτα. είναι ζωντανή”; Υπέρμετρα βλακώδες».
– ΑΪΛΤΟΝ ΚΡΕΝΑΚ
«Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΡΗΣΙΜΗ»
Μετάφραση Ελένη Βλάχου
Εκδόσεις CARNIVORA
